Τι ακούσαμε, τι συζητήσαμε, τι γράψαμε, τι ζωγραφίσαμε και τι… φυτέψαμε στη ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ της Β΄ Γυμνασίου. Μάθε παρακάτω.
Σενάριο που υλοποιήθηκε στη Β΄ Γυμνασίου με συνεργασία των φιλολόγων γενικής τάξης και ένταξης, καθώς και της διδάσκουσας καλλιτεχνικά και εργαστήρια δεξιοτήτων.
Η αίσθησή μου ακούγοντας το τραγούδι:
Σε κάθε στίχο λέει για τη φωτιά και τι έχει συμβεί. Σε κάθε στίχο λέει “Έλα”, δηλαδή ότι θέλει να φύγει. Δε θέλει να μένει σ’ ένα μέρος που είναι καμένο, που έχει πλέον καταστραφεί. Οι άνθρωποι που περιγράφει ο ποιητής νιώθουν σαν τα δέντρα, δηλαδή δε θέλουν να κάτσουν άλλο σπίτι, ενώ τα δέντρα είναι σα να λένε ότι κι αυτά θέλουν να φύγουν από εκεί που είναι. Σαν οι άνθρωποι να είναι τα δέντρα…
Από την Ιόλη Σερασίδου
♣ ♣ ♣
Γιατί είναι επικίνδυνες και θλιβερές οι φωτιές, μια κατάσταση που όλα είναι καμένα, και με τις τηλεοράσεις να δείχνουν τσόντες και πολιτικούς. Αποτέλεσμα να μην μπορούν να κάτσουν ούτε μέσα λόγω της τηλεόρασης ούτε έξω, διότι όλα είναι καμένα. Από τη Μαρία Ιωαννίδου
♣ ♣ ♣
Έλα να πάμε στα καμένα, δε χωράμε άλλο στο σπίτι. Έρχονται οι δύσκολες μέρες. Έρχονται φλόγες από τα δάση και θα καούν όλοι, θα χαθούν αθώες ψυχές.
Από την Αντέλα Ράζα
♣ ♣ ♣
Να μη βλέπουμε τηλεόραση που γίνονται όλα τα άσχημα πράγματα, αλλά να βγαίνουμε έξω και να βάζουμε τη φαντασία μας, για να οραματιστούμε κάτι όμορφο.
Η πραγματικότητα που υπάρχει στον κόσμο είναι οι φωτιές, οι πυρκαγιές, που στεναχωρούν τον ποιητή, αλλά σκέφτεται ότι μπορεί να βγει έξω με τους δικούς του ανθρώπους.
Από τη Μαρία Ιωαννίδου
♣ ♣ ♣
Ισχύουν όσα λέει ο ποιητής, είναι το παρόν, αλλά και το δυσοίωνο μέλλον που πλησιάζει. Προφανώς και μόνοι μας δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε. Ο τρόπος που μιλάει για την τηλεόραση είναι χυδαίος, αλλά καταλαβαίνουμε ότι έτσι όπως τα λέει ωμά και σταράτα, δίνει στον κόσμο να καταλάβει το πραγματικό πρόσωπο της τηλεόρασης.
Προτείνει να φύγουν από το σπίτι, γιατί πνίγονται, δεν αντέχουν άλλο όλα αυτά που δείχνει η τηλεόραση. Θέλει να γυρίσει πίσω στα παλιά. Τα παιδιά θα δείχνουν τον δρόμο στο σταυροδρόμι του ’60, γιατί αυτά είναι το μέλλον του τόπου. Λέει τα παιδιά να τους καθοδηγήσουν επειδή αυτά σκέφτονται αγνά και αθώα.
Οι φωτιές που φοβάται ο ποιητής δεν έχουν σταματήσει ακόμα, αντίθετα ανάβουν πολύ εύκολα, είτε εξαιτίας των ανθρώπων είτε λόγω κλιματικής κρίσης.
Από τις Βαλεντίνη Βουτσή – Σοφία Βασίλη
Ο ποιητής μας παρακινεί να πάμε στα καμένα δάση, για να συνειδητοποιήσουμε πόση καταστροφή έχουμε προκαλέσει και να προσπαθήσουμε να σώσουμε ό,τι έχει απομείνει πριν να είναι πολύ αργά. Με το να μένουμε σπίτι άπραγοι επιδεινώνουμε την κατάσταση, τις συνέπειες στη φύση.
Με το “μας” αναφέρεται ο ποιητής σε όλους τους ανθρώπους και κατοίκους της γης, καθώς έχουμε όλοι ευθύνη για τα δεινά στο περιβάλλον. Αναφέρεται και σε μας σήμερα, καθώς δεν είναι αργά να δράσουμε για ένα καλύτερο μέλλον.
Από τον Ανδρόνικο Αποστολίδη
♣ ♣ ♣
Βλέπω όλα όσα αναφέρονται στο κείμενο και παραπάνω. Πιστεύω πως αυτά τα προβλήματα υπήρχαν και θα υπάρχουν για πολλά χρόνια ακόμη, όσο εμείς οι ίδιοι δεν κάνουμε κάτι για να τα αλλάξουμε.
Θα πρότεινα να κινητοποιηθούμε όλοι μαζί, να μην είμαστε άπραγοι και αδιάφοροι προς το περιβάλλον και προς στον συνάνθρωπο. Προσέχουμε, αγαπάμε, φροντίζουμε και αγαπάμε το περιβάλλον!
Από την Ασπασία Αποστολίδου
♣ ♣ ♣
Ο ποιητής προτείνει στη σύντροφό του να πάνε μια κυριακάτικη εκδρομή, που θα είναι σαν παράδεισος, αρκεί να φανταστούν ένα μέρος πολύ πιο διαφορετικό από την καμένη πραγματικότητα.
Ο ποιητής έχει δίκιο να φοβάται, ούτε εμείς καταφέραμε να αποφύγουμε τις φωτιές. Είναι ένα φαινόμενο που δεν μπορείς να ελέγξεις, από την άλλη μεριά οι άνθρωποι αδιαφορούν, δεν ενδιαφέρονται για τους συνανθρώπους τους και τη φύση, παρά μόνο για τον εαυτό τους. Αν δε θέλουμε η αδιαφορία να γίνει τιμωρία, ας προσπαθήσουμε να πρασινίσουμε τον κόσμο.
Από την Κωνσταντίνα Καραπαίου
♣ ♣ ♣
=> Για να διαβάσεις κι άλλα κείμενά μας, για να δεις κι άλλα ζωγραφικά μας έργα, “έλα στο δέντρο μας”:
ΟΔΗΓΙΑ: Δες από εδώ ή σε νέο παράθυρο και πατώντας, αν θέλεις, ΠΛΗΡΗ ΟΘΟΝΗ – ΠΑΝΩ ΔΕΞΙΑ ΓΩΝΙΑ.
