Φέτος δουλέψαμε τη συνεργατική – συστηματική διαχείριση προβλημάτων στη σχολική κοινότητα, κυρίως συμπεριφοράς και διαπροσωπικών σχέσεων μαθητών/τριών.
=> Ποιοι συνεργαστήκαμε: Τα συμβούλια τάξεων με τον διευθυντή, κ. Μ. Μπέλλα (επιστασία), και με τη σύμβουλο σχολικής ζωής, κ. Α. Καλαντζή (σχεδιασμός και υλοποίηση).
=> Ποιο σύστημα εφαρμόσαμε; Διάβασε την παρουσίασή μας.
ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ ΣΧΟΛΕΙΟ
Όλοι-όλες έχουμε το ίδιο δικαίωμα να ζούμε και να εργαζόμαστε στο σχολείο. Αλλά κάτι μπορεί να μας εμποδίσει…
ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ
Πώς μπαίνουμε στη δίνη της σύγκρουσης, που ανοίγεται και βαθαίνει στην τάξη-ομάδα; Η αρχή, μια αφορμή: Κάποιος, κάποια προσπάθησε να δημιουργήσει μια πλάκα με έναν άλλο, μία άλλη. Ο άλλος, η άλλη όμως το πήρε όμως σοβαρά και το τράβηξε. Η μία ρίχνει κάτω τα βιβλία. Η άλλη σπρώχνει το θρανίο. Ο ένας ρίχνει κάτω το μπουφάν του άλλου. Ο άλλος αναποδογυρίζει το θρανίο. Ο ένας στον άλλον, η μία στην άλλη, ο ένας στον άλλον, η μια στην άλλη… … … Μια παρεξήγηση:
– Εμένα κοιτάει αυτός; Εμένα κοιτάει αυτή;
– Για μένα το λέει αυτό; Να το πάρω στραβά;
Μια παρεξήγηση που δε σταματά. Πολύ καιρό, πιο έντονα με τον καιρό. Σχόλια. Απόρριψη.
– Γιατί διαφέρω. Γιατί δε συμφωνούν οι κώδικές μας.
– Γιατί δε μας αρέσεις. Γιατί δεν εγκρίνουμε αυτά που λες και κάνεις.
– Γελάνε με μένα;
– Μας ενοχλεί. Δεν τον θέλουμε, δεν την θέλουμε ανάμεσά μας.
– Με πλησιάζουν… τι θέλουν από μένα; Κινδυνεύω; Τι να κάνω;
Οι συνέπειες στην τάξη: Κλίμα αμηχανίας στην αρχή. Μη λύση. Αδικία. Αλλαγή διάθεσης: Στεναχώρια και θυμός. Φόβος και νεύρα. Φόβος να εκφραστεί, προσπάθεια να μην τραβήξει την προσοχή. Αλλαγή κλίματος: εντάσεις μέσα και έξω από την τάξη, ξεσπάσματα. Φωνές. Από τη μία πλευρά επίθεση. Από την άλλη πλευρά αντεπίθεση.
ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΡΚΕΙ
Αλλά αυτά τα ξέρουμε όλοι, τα έχουμε βιώσει πολλοί. Ποιος θα τα σταματήσει; Μια φωνή διαφορετική, αρκεί να μιλήσει και να ακουστεί…
– Αν ήμουν εγώ στη θέση του, αν ήμουν εγώ στη θέση της, θα ήθελα να δικαιωθώ.
– Αν ήμουν εγώ στη θέση του, αν ήμουν εγώ στη θέση της, θα ήθελα να δείξω ότι έκανα λάθος, θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη.
– Ανωτερότητα δεν είναι να συνεχίζεις τα άσκημα λόγια και τις άσκημες πράξεις. Ανώτερος/η γίνεσαι όταν δεν επιστρέφεις τη βία και σταματάς αυτόν τον κύκλο της ασκήμιας.
ΤΟ ΠΕΝΤΑΜΕΛΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ
Τα παιδιά του πενταμελούς το βλέπουν, δεν το αφήνουν έτσι. Ενδιαφέρονται και αναλαμβάνουν να το λύσουν.
1) Αποφασίζουν να δείξουν ότι το παιδί που το έκανε ήταν λάθος, οπότε πρέπει να ζητήσει συγγνώμη. Το πενταμελές σπεύδει να ηρεμήσει την κατάσταση. Και παίρνει τα παιδιά για να μιλήσουν, ώστε να βρουν όλοι μαζί μια λύση. Και έτσι γίνεται.
2) To πενταμελές συνεργάζεται με τους καθηγητές όταν βλέπει ότι το πρόβλημα ξεπερνά τις δυνάμεις των παιδιών.
– Κι αν το παιδί – θύμα φοβάται να μιλήσει στους καθηγητές;
– Καθόμαστε, συζητάμε και αλλάζουμε θέσεις: Τον κάνουμε, την κάνουμε να νιώσει σα να είναι αυτός, αυτή στη δική μας θέση κι εμείς στη δική του, στη δική της. Τότε μπορεί να βρει το θάρρος και τη δύναμη να ζητήσει βοήθεια από τους καθηγητές. Πάμε κι εμείς μαζί, επίσημα, ως συμβούλιο της τάξης.
3) Το πενταμελές μιλάει ειλικρινά με τα παιδιά και μαθαίνει τι έγινε. Αλλά όχι μόνο. Λένε πώς νιώθουν. Και αναλαμβάνει να το λύσει. Ενημερώνει τους καθηγητές. Κι αν κάποιο από τα παιδιά δε θέλει; Το πενταμελές επιμένει σταθερά. Ζητάει την καθοδήγηση των καθηγητών, πώς να το λύσουν. Κι έτσι γίνεται. Όλοι και όλες μαζί το λύνουν.
4) Το πενταμελές συγκαλεί συνέλευση για το πρόβλημα. Τα παιδιά κάνουν προτάσεις. Συμφωνούν με μια ή δύο λύσεις. Και τις κάνουν κανόνα στην τάξη-ομάδα. Τα παιδιά αποδέχονται τους κανόνες γιατί θέλουν καλύτερη συμβίωση.
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ. Γιατί…
– Γιατί κοίταξα λίγο βαθύτερα μέσα μου και είδα ότι θέλω να τα ξαναβρούμε. Έτσι αποφάσισα να κάνω λίγο πιο πέρα τον εγωισμό μου, για να μπορέσω να προχωρήσω προς τον άλλον, προς την άλλη.
– Τώρα πλέον τα πράγματα έχουν ηρεμήσει σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό. Γιατί είμαστε εδώ εμείς η τάξη-ομάδα: Για να κρατάμε ο ένας τον άλλον, η μία την άλλη, να σταματάμε έγκαιρα, να καταλαβαίνουμε τι κάνουμε και να διορθώνουμε την πορεία μας. Ξανά και ξανά και ξανά… …
– Είμαστε κι εμείς εδώ, η διαφορετική φωνή που πρέπει ν’ ακούγεται.
– Η συμπεριφορά των παιδιών μεταξύ τους έχει αλλάξει κάπως. Κάνουν χιουμοριστικά σχόλια μεταξύ τους, αλλά μέχρι ένα σημείο. Το σημείο που συμφωνούν και οι δύο, εκεί που θέλουν και οι δύο να ανταλλάξουν χιουμοριστικά σχόλια, εκεί που χωράει και τους δύο, και τις δύο να γελάνε.
– Τώρα δεν έχουμε την καλύτερη σχέση μεταξύ μας, αλλά σίγουρα είναι καλύτερη από πριν, είναι αρκετά καλή. Και μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερη, αν επιμένουμε σταθερά σ’ αυτό.
ΤΙ ΣΗΜΑIΝΕΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΑΞΗ-ΟΜΑΔΑ
Η δουλειά που κάνουμε δεν είναι διασκεδαστική, όμως έχει happy end. Τα κάνουμε όλα τέλεια; Όχι. Απλώς προσπαθούμε. Άλλες φορές πιάνει, άλλες όχι. Οπότε συνεχίζουμε, επιμένοντας. Περνάμε τα κύματα και τις μπόρες και φέρνουμε τη λιακάδα στην τάξη. Έτσι ανοίγουμε χώρο για τα ωραία και τα διασκεδαστικά. Χαμογελάμε. Λέμε «καλημέρα!» Και μπορούμε να κάνουμε μαζί δραστηριότητες με κοινούς στόχους.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Συνυπάρχουμε.
=> Δες το ppt-παρουσίαση:
Συντελεστές παρουσίασης: Α.Καλαντζή, Ο.Μοσικιάν, Γ.Πέσκου, Κ.Τουρλουμπάνη, Ρ.Τσιγκά, Γ.Τσουμακόβης.
=> ΒΙΝΤΕΟ για την εκστρατεία του “Χαμόγελου του Παιδιού” “Μίλα τώρα”:
