Ο πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας έχει αναδείξει το πόσο ευάλωτη σε εκβιασμό είναι μια οικονομία ορυκτών καυσίμων, η οποία εξαρτάται από τις εισαγωγές ενέργειας. Ο ενεργειακός εφοδιασμός δεν είναι μόνο ζήτημα κόστους θέρμανσης και τιμών ηλεκτρικής ενέργειας, είναι επίσης ζήτημα εθνικής και διεθνούς ασφάλειας. Η ενεργειακή πολιτική είναι πολιτική ασφάλειας και η πολιτική ασφάλειας είναι ενεργειακή πολιτική. Είναι σημαντικό να αντληθούν διδάγματα από αυτόν τον πόλεμο. Αυτή η αναδιάρθρωση συμβαίνει σε μια μεταστραφείσα γεωπολιτική και γεωοικονομική πραγματικότητα. Η κλιματική κρίση διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό – σύμφωνα με το ΝΑΤΟ είναι ο παράγοντας που επηρεάζει την ενδεχόμενη αύξηση κινδύνων σε μεγαλύτερο βαθμό παγκοσμίως – και απαιτεί μια θεμελιώδη αλλαγή στα οικονομικά και ενεργειακά συστήματα. Επιπλέον, ο πολιτικός και οικονομικός απογαλακτισμός της Δύσης από τη Μόσχα έχει ωθήσει τη Ρωσία και άλλες χώρες, ειδικά στη Μέση Ανατολή, προς την Κίνα. Αυτό έφερε στο προσκήνιο τη μάχη για σφαίρες επιρροής μεταξύ Κίνας και Δύσης, η οποία μεταφράζεται σε έναν ανταγωνισμό μεταξύ δημοκρατικών μορφών διακυβέρνησης και αυταρχικών συστημάτων. Σε αυτήν την κατάσταση, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ο δρόμος προς τα εμπρός. Χρειαζόμαστε την επέκτασή τους το συντομότερο δυνατό και για λόγους ασφαλείας. Οι κίνδυνοι για την ασφάλεια μπορούν να αντιμετωπιστούν πιο εύκολα με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, από ότι αν χρησιμοποιείται πετρέλαιο και φυσικό αέριο, καθώς ένας αυταρχικός ηγέτης δεν μπορεί απλώς να απενεργοποιήσει τον άνεμο και τον ήλιο. Το αστέρι που θα πρέπει να ακολουθήσουμε στην πορεία της ενεργειακής πολιτικής του μέλλοντος θα πρέπει να είναι ο στρατηγικός στόχος για την επίτευξη του μεγαλύτερου δυνατού βαθμού ενεργειακής κυριαρχίας. Αυτό απαιτεί διαρκή λήψη συνολικής άποψης για τα συμφέροντα της οικονομίας, της ενεργειακής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας. Είναι ήδη σαφές ότι τα οικονομικά και η ασφάλεια δεν έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους όσο αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, καθώς μεγαλύτερη ασφάλεια στον εφοδιασμό μεταφράζεται σε επίσης χαμηλότερο κόστος μεσοπρόθεσμα. Μια ενεργειακή πολιτική προσανατολισμένη στην ενεργειακή κυριαρχία καθιστά επίσης δυνατή την αντιμετώπιση των κινδύνων ασφαλείας που προκύπτουν από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η Κίνα είναι η υπερδύναμη όχι μόνο του παλιού αλλά και του νέου ενεργειακού κόσμου. Κυριαρχεί ως χώρα προέλευσης πολλών κρίσιμων υλικών και τεχνολογιών που απαιτούνται κατά μήκος της αλυσίδας αξίας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η Ε.Ε. μπορεί προληπτικώς να ενισχύσει την ανθεκτικότητά της, επιδιώκοντας τη μεγαλύτερη δυνατή διαφοροποίηση, στοχευμένη βιομηχανική πολιτική και έξυπνες στρατηγικές συνεργασίες με χώρες της ΕΕ και της G7, αλλά και με αναδυόμενες οικονομίες και μη μέλη. Εκτός από το διεθνές πλαίσιο δράσης, η Ε.Ε. μπορεί επίσης να αυξήσει την ενεργειακή της κυριαρχία σε εθνικό επίπεδο πολιτικής ασφάλειας. Οι εικόνες των ακινητοποιημένων ρωσικών στρατιωτικών κονβόι στην Ουκρανία φέτος κατέστησαν σαφές ότι τα τρωτά σημεία στον ενεργειακό εφοδιασμό είναι επίσης στρατιωτικά τρωτά σημεία. Οι ένοπλες δυνάμεις βασίζονται σε μη στρατιωτικές δομές ενεργειακού εφοδιασμού που επί του παρόντος υφίστανται μη αναστρέψιμες αλλαγές, ως μέρος των προσπαθειών για την επίτευξη των κλιματικών στόχων. Λόγω των μακρών περιόδων που απαιτούνται για προμήθεια και χρήση των στρατιωτικών συστημάτων, θα πρέπει να εξετάσουν τα εναλλακτικά συστήματα σε πρώιμο στάδιο, προκειμένου να αποφευχθούν μελλοντικά επιχειρησιακά μειονεκτήματα. Η ενεργειακή κυριαρχία απαιτεί τώρα έναν σχεδιασμό πολιτικής ασφάλειας για την αποφυγή παλαιών λαθών και την εκμετάλλευση νέων ευκαιριών.
Κάτω από : Τεχνολογία | Με ετικέτα: Περιβάλλον
