| Χρονολογικός Πίνακας του τανγκό στην Αργεντινή | |||
| Μουσική | Τραγούδι | Χορός | |
| πριν το 1900 | Πρώιμο τανγκό | Πρώιμο τανγκό | Πρώιμο τανγκό |
| 1900-1920 | Μεταβατική περίοδος ωρίμανσης | Από τα κωμικά θέματα στην ποίηση | Η χορευτική ταγκομανία διαδίδεται σε όλον τον κόσμο |
| 1920-1935 | Μουσικοί με κλασική παιδεία παίζουν κομμάτια που δεν είναι κατ’ ανάγκη χορευτικά | Κυριαρχούν διάσημοι τραγουδιστές (προπάντων ο Carlos Gardel) χωρίς προσανατολισμό στον χορό | Καθώς η μουσική είναι ακατάλληλη, λιγότεροι άνθρωποι χορεύουν |
| 1935-1955 Η χρυσή εποχή | Η μουσική στρέφεται προς τον χορό | Καλοί στιχουργοί γράφουν τραγούδια για τραγουδιστές που είναι μέρος της ορχήστρας | Το χορευτικό τανγκό ωριμάζει και κυριαρχεί στο Μπουένος Άιρες |
| 1955-1983 Τα σκοτεινά χρόνια | Οι χορευτικές ορχήστρες παρακμάζουν, o Astor Piazzolla συνθέτει σημαντικά έργα που όμως δεν χορεύονται | Κυριαρχούν πάλι οι τραγουδιστές-φίρμες, όπως ο Roberto Goyeneche (Ροβέρτο Γκοζενέτσε) και η Susana Rinaldi (Σουσάνα Ριναλντι) | Το τανγκό ως κοινωνικός χορός περιθωριοποιείται, ενώ επιζεί ως επίδειξη σε παραστάσεις |
| 1983-τώρα Η αναγέννηση του τανγκό | Υπάρχει ξανά ζήτηση για χορευτική μουσική, κάποτε σε ανάμειξη με άλλα είδη | Νέες ευκαιρίες για τραγουδιστές να εμφανιστούν με χορευτικές ορχήστρες | Το τανγκό χορεύεται ξανά σε όλον τον κόσμο |
