Α τμήμα

H διαφορετικότητα και το δικαίωμα σε αυτήν τονίζεται καθημερινά, με διάφορες αφορμές, σε πληθώρα δραστηριοτήτων από την αρχή της χρονιάς.

Στα πλαίσια του νέου μας εργαστηρίου οι μαθητές ετοίμασαν τις παλάμες τους, όπου σε κάθε παλάμη προσδιόρισαν και καταγράφηκε από την νηπιαγωγό, αυτό που είναι καλοί και αυτό που δεν τα καταφέρνουν και τόσο καλά.

Οι παλάμες τους μεταμορφώθηκαν σε φύλλα λουλουδιών της Ανοιξης (τα λουλούδια ήταν μικρά μπαλόνια, αλλά ένα ένα ξεφούσκωσαν, μέχρι να τα φωτογραφήσω).

Μετά τα λουλούδια, σειρά είχαν τα έντομα και πιο άλλο πιο διάσημο από την πεταλούδα. Ακόμα και αυτές όμως έχοιυν δικαίωμα στην διαφορετικότητα και την συμπερίληψη. Διαβάστε για την δραστηριότητα μας, ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο.

https://blogs.sch.gr/9nippera/2024/04/02/eortasmos-pagkosmias-imeras-paidikoy-vivlioy-kai-pagkosmias-imeras-aytismoy-2024/

 

Έχοντας ασχοληθεί με αρκετές δραστηριότητες περι διαφορετικότητας, όπως oι παραπάνω, προσπάθησα να δώσω στα παιδιά να καταλάβουν ποιο είναι το σχολείο της συμπερίληψης και τι ακριβώς σημαίνει αυτή η λέξη. Τους ζήτησα να μου φέρουν μαγνητικά γράμματα και δυο στεφάνια. Κάθε γράμμα είναι ενας μαθητής/μαθήτρια, όπως τα ίδια. Αναζητήσαμε όλοι μαζί να βρούμε ονόματα που να αρχίζουν από αυτά τα γράμματα. Τα γραμματα που είναι μέσα στο στεφάνι είναι μαθητές που φοιτούν, ενώ τα γραμματα απέξω είναι μαθητές με ορατές ή μη ορατές δυσκολίες, που θέλουν να φοιτήσουν κι αυτοί σε σχολείο. Να αποκτήσουν γνώσεις και να κάνουν φίλους, όπως όλα τα παιδιά.

Στην επόμενη εικόνα φαίνεται το μεγάλο στεφάνι που είναι ένα σχολείο και μέσα έχει μαθητές-γράμματα τυπικής ανάπτυξης, όπως τα ίδια και το μικρό στεφάνι, που είναι ενα ειδικό σχολείο, όπου φοιτούν μόνο μαθητές με προβλήματα όρασης. Είχε προηγηθει συζήτηση για τα άτομα με δυσκολίες στην όραση, μερική ή ολική τύφλωση, για τον τρόπο που ζουν και δραστηριοποιούνται στην καθημερινότητα τους, για τις ανάγκες τους και τα συναισθήματα τους που είναι ίδια ακριβώς με τα δικά μας. Στην ερώτηση αν τα τυφλα παιδιά θέλουν να είναι στο μεγάλο στεφάνι μαζί με όλους μας, η απάντηση ήταν θετική.

Έβαλα τότε το μικρό στεφάνι-ειδικό σχολείο με τους μαθητές του μέσα στο μεγάλο και το μετονόμασα σε ειδικό τμήμα ένταξης.

 

Με αυτόν τον τρόπο προσπάθησα να εκμαιεύσω απαντήσεις από τα παιδιά κατά πόσο τα παιδιά με ειδικές ανάγκες μπορούν ελεύθερα να παίξουν και να αλληλοεπιδράσουν στα εκπαιδευτικά πλαίσια με τα υπόλοιπα παιδιά. Οι απαντήσεις δεν ήρθαν πολύ ευκολα, ήταν όμως οι επιθυμητές και ήταν αυτό ακριβώς που συμβαίνει στην συμπερίληψη.  Όλοι οι μαθητές σε ένα σχολείο.

Μετά από λίγες ημέρες, η ίδια δραστηριότητα πραγματοποιήθηκε με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Με αφορμή μια  ιστορία για τα χελιδόνια και τον τραυματισμό ενός από αυτά λόγω καιρικών συνθηκών, αφού εξακριβώθηκαν οι πρότερες γνώσεις των μαθητών, συζητήσαμε για την ζωή, τα χαρακτηρίστικα και τις συνήθειες των χελιδονιών. Αυτή την φορά το μεγαλο στεφάνι – σχολείο περιελάμβανε μαθητές-χελιδόνια τυπικής ανάπτυξης, ενώ απέξω πετούσαν, όπως μπορούσαν το καθένα, χελιδόνια με κινητικά προβλήματα, ακόμα και χελιδόνια που δεν μιλούσαν τη γλώσσα των χελιδονιών ή είχαν και κάτι διαφορετικό στην εμφάνιση τους από τα υπόλοιπα.

Αυτά που πετούσαν απέξω, ηθελαν να μπουν μέσα. Αρχικά τους δόθηκε δικό τους στεφάνι-σχολείο. Μετά αυτό μπήκε ολόκληρο μέσα στο μεγάλο στεφάνι-σχολείο. Έτσι όλα τα χελιδονια φοιτούν. Ομως κατι στεναχωρεί τα χελιδόνια με τα κινητικά προβλήματα. Τότε ρώτησα πώς θα γίνει τα χελιδόνια αυτά να μην νιώθουν αποκομμένα από τα υπόλοιπους μαθητές του σχολείου? Και η απάντηση αυτή την φορά ήρθε αβίαστα. “Να βγάγουμε το μικρό στεφάνι, να είναι όλα τα χελιδόνια μαθητές του ίδιου σχολείου”. Αυτό είναι η ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΨΗ!!!

Το επόμενο βήμα μας για να κάνουμε πραγματικότητα όσα λέγαμε τις προηγούμενες ημέρες, ήταν να καλέσουμε τους μαθητές του Ειδικού Δημοτικού Περάματος να κάνουμε μια δραστηριότητα μαζί. Οι φίλοι μας δέχτηκαν με χαρά. Ήρθαν, διαβάσαμε όλοι μαζί στην ολομέλεια “Το ασχημόπαπο”, συζητήσαμε και καταλήξαμε σε συμπεράσματα που θα απέτρεπαν την εκδήλωση των δυσάρεστων συναισθημάτων, από την μεριά του ασχημόπαπου. Στην συνέχεια νήπια και προνήπια μοιράστηκαν τις ξυλομπογιές και τους μαρκαδόρους τους για να ζωγραφίσουν, κατα ομάδες , εικονοσελίδες του παραμυθιού. Όταν χρωματίστηκαν οι εικονοσελίδες, όλες οι ομάδες επέστρεψαν στην ολομέλεια, όπου έγινε σειροθέτηση των εικόνων και αναδιήγηση της ιστορίας. Η παρεα των μαθητών των δύο σχολικών μονάδων συνεχίστηκε στην αυλή, όπου έπαιξαν όλοι μαζί.

Ήταν μία όμορφη, “διαφορετική ημέρα”, σαν όλες τις άλλες!!!

     

   

To επόμενο βήμα στο εργαστήριο μας ήταν να συμπληρώσουν οι μαθητές το φύλλο εργασίας που μας ετοίμασε η κα Χαρά!

Η τελευταία μας δράση είναι η δημιουργία μιας αφίσας που θα ονομάζεται “Το σχολείο της Συμπερίληψης” και θα απεικονίζει όλους τους διαφορετικούς μαθητές που μπορούν να φοιτήσουν σε αυτό. Για την δημιουργία της αφίσας μας προτεινα στα μικράκια μου και δέχτηκαν με χαρά να επισκεφθούμε και τμήματα του συστεγαζόμενου δημοτικού σχολείου και να τους εξηγήσουμε τι θέλουμε να ετοιμάσουμε και να τους καλέσουμε να συμμετέχουν και αυτοί στην δημιουργία της αφίσας. Αυτό κι έγινε. Επισκεφτήκαμε το γραφείο του διευθυντή, όπου τα νήπια και τα προνήπια τον ενημερωσαν για τις προθέσεις μας και ακολούθως ανεβήκαμε στο τμήμα των συμμαθητών μας , της κας Φωτεινής και μετά στο τμήμα της ΣΤ του κου Γιώργου, όπως και στα τμήματα της κας Χρύσας και της κας Δανάης. Οι συνάδελφοι μας υποδέχτηκαν με χαρά και οι μαθητές των τμημάτων έδειχναν ότι απολάμβαναν την είσοδο των μικρών παιδιών στην τάξη τους και δέχτηκαν, να ζωγραφίσουν και να μας φέρουν τα δικά τους παιδάκια-μαθητές/τριες, όλα τους διαφορετικά, όλα τους μοναδικά, για να τα συμπεριλάβουμε στην αφίσα μας.  Δεν ξεχασαμε βεβαια να επισκεφτούμε και να καλέσουμε να συμμετέχουν στην δημιουργία της αφίσας μας και οι μαθητές του Ειδικού Δημοτικού Περάματος.

 

Η αφίσα μας ετοιμάστηκε. Αφού συγκεντρώσαμε τις δημιουργίες όλων των συμμετεχόντων στην δημιουργία της αφίσας, τα νήπια και τα προνήπια του Α τμληματος, διάλεγαν ένα ανθρωπάκι και πριν το κολλήσουν στην αφίσα με την βοήθεια της κας Βούλας και της κας Φωτεινής, έπρεπε να μου σχολιάσουν ένα θετικό χαρακτηριστικό του παιδιού/ζωγραφιάς που κρατούσαν.

 

Εντωμεταξύ οι φίλοι μας από το ειδικό δημοτικό μας επιφύλασσαν μια έκπληξη την τελευταία ημέρα πριν κλείσουμε για το Πάσχα. Όταν πήγαμε να τους δώσουμε την κάρτα με τις ευχές μας, μας έκαναν δώρο . Είχαν ετοιμάσει σε βιβλίο το παραμύθι που είχαμε ζωγραφίσει όλοι μαζί. Τους ευχαριστούμε πολύ!!!