κα Κωνσταντίνα

Νήπια και προνήπια δημίουργησαν τις ταυτότητες τους. Μέσα από αυτή τη δραστηριότητα τα παιδιά ανακάλυψαν περισσότερα για τον εαυτό τους και ένιωσαν μοναδικοί. Έμαθαν πόσο σημαντικό είναι να είμαστε ο καθένας διαφορετικός, αλλά και μέλος της ίδιας ομάδας.

κα Χριστίνα

Η απάντηση στο μήνυμα μας με την γραφή Braille, ήρθε μια μέρα μετα, όταν νήπια και προνηπια ήρθαν με την κα Χριστίνα , μας μίλησαν και μας έδειξαν κινήσεις στην νοηματική γλώσσα. Η πολύ όμορφη και ενδιαφέρουσα παρουσίαση τελείωσε με μια φράση που μάθαμε όλοι μαζί στην νοηματική γλώσσα. “Εγώ είμαι μοναδικός, είμαστε όλοι φίλοι”. Το σχετικό βιντεακι εστάλη στους γονείς μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

κα Σοφία

Διαβάσαμε το βιβλίο “Ένας για όλους κι όλοι για έναν” , μια συγκινητική ιστορία που εμφανίζει τους ήρωες να έχουν κάποιες δυσκολίες (στην όραση, κινητικές, κ.α.), αλλά να μην το βαζουν κάτω, να συνεχίζουν τη ζωή τους προσπαθώντας να ακολουθήσουν τα όνειρα τους και υπερπηδώντας τα εμπόδια, αναδεικνύοντας τα θετικά τους στοιχεία. Μια ιστορία μάθημα για την μοναδικότητα και παράλληλη διαφορετικότητα του καθενός. Στην συνέχεια τα παιδιά κλήθηκαν να ζωγραφίσουν, οτι τους αρεσε από το παραμύθι, αλλά με μια δυσκολία. Με τα μάτια κλειστά.

Τα παιδιά που δεν έκαναν ζαβολιά και δεν κουνούσαν τις κορδέλες, όντως συνειδητοποίησαν πόσο δύσκολο και ταυτόχρονα αξιέπαινο είναι αυτό που καταφέρνουν καθημερινά τα άτομα με δυσκολίες στην όραση.

κα Σοφία-κα Λαζαρία

“Βλέπω διαφορετικά – Διαβάζω διαφορετικά” ο τίτλος του σημερινού εργαστηρίου μας. Αρχικά αναρωτηθήκαμε γιατί χρειάζεται να γνωρίζουμε πώς να διαβάζουμε.  Τελικά ανακαλύψαμε μέσα από τη συζήτηση ότι λέξεις και γράμματα υπάρχουν παντού γύρω μας, στο σχολείο, στο σπίτι, στο ευρύτερο περιβάλλον μας. Οπότε το να ξέρουμε την αλφαβήτα μας εξυπηρετεί γιατί μπορούμε να διαβάσουμε όλες αυτές τις λέξεις.

Τί γίνεται όμως με τους συνανθρώπους μας που δεν έχουν την αίσθηση της όρασης ή έχουν μερική τύφλωση? Παρουσίασα στα παιδιά το αλφάβητο BRAILLE, αναφέροντας την ιστορία του δημιουργού του, που ήταν και ο ίδιος τυφλός. Συνειδητοποιήσαμε στην ολομέλεια ότι οι τυφλοί βλέπουν διαφορετικά και διαβάζουν διαφορετικά γιατί το κάνουν με τα χέρια, αξιοποιώντας την αφή τους.

Φορώντας την ειδική μάσκα προσπαθήσαμε να κινηθούμε όντας “τυφλοί” και να αναζητήσουμε αντικείμενα μέσα στην τάξη. Μιλήσαμε για τον συνοδό του τυφλού και πως πρέπει να κινείται για να διευκολύνει τον μη βλέποντα, για τον σκύλο-οδηγό, για το λευκό μπαστούνι, για τα ειδικά πλακάκια-σήμανση στα πεζοδρόμια για τα άτομα με δυσκολίες στην όραση.

Επιστρέφοντας στο αλφάβητο BRAILLE οι μαθητές/τριες έψαξαν το αρχικό γράμμα του ονόματος τους, εντόπισαν τις κουκίδες που έπρεπε να ζωγραφίσουν πιο σκούρες και ετοίμασαν τις κάρτες τους.

Προσπαθήσαμε, φορώντας την μασκα πάλι, να διαβάσουμε με την αφή τα αρχικά γράμματα του ονόματος μας, δεν υπήρχε όμως αυτή η δυνατότητα. Τότε ήρθε το ερώτημα απο περσινό μαθητή του τμήματος. “Κυρία, θα βάλουμε πλαστελίνη;”

 

 

 

 

 

Επέλεξα να γίνει ομαδική εργασία αυτή που θα ετοιμάζαμε και θα βάζαμε και πλαστελίνη. Διαλέξαμε την λέξη ΚΑΛΗΜΕΡΑ.

 

 

 

 

Μοιράστηκε πλαστελίνη και όλοι ετοιμασαν από ένα μπαλάκι που έφεραν να κολλήσουμε.

Για να διαπιστώσουμε την διαφορετικότητα στην αφή αυτών των γραμματων, συγκριτικά με τα προηγούμενα που δεν ήταν τρισδιάστατα, μας βοήθησε η κα Λαζαρία η οποία έχει εκπαιδευτεί και γνωρίζει το αλφαβητο BRAILLE.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Της φορέσαμε την μάσκα, βεβαιωθήκαμε ότι δεν βλέπει και κατευθύνοντας την παλάμη της πάνω απο τα γράμματα προσπαθούσαμε να εξακριβώσουμε αν είναι σωστό το γράμμα που μας λέει οτι διάβασε με το χέρι της. Αν και μπερδέψουμε  την σειρά των γραμμάτων για να την δυσκολέψουμε, αναζητούσαμε στον πίνακα το γράμμα που μας έλεγε και ήταν όλα σωστά.

Την επόμενη ημέρα επισκεφθήκαμε το Β τμήμα και τους δείξαμε την ΚΑΛΗΜΕΡΑ μας και τους μιλήσαμε για την γραφή Braille.

 

κα Χριστίνα

Καθώς τα παιδιά παρουσίαζαν τα κουτιά που έφερναν στο σχολείο προέκυψε μια συζήτηση για την οικογένεια. Με αφορμή τη συγκεκριμένη συζήτηση διαβάσαμε το παραμύθι “Όλη η τάξη μια οικογένεια”. Μιλήσαμε ότι οικογένεια δεν είναι μόνο οι συγγενείς σου. Είναι όσοι και όσες σε αγαπούν, σε σέβονται και σε φροντίζουν. Είναι αυτοί που σε αποδέχονται για αυτό που είσαι και θα έκαναν τα πάντα για να σε δουν να χαμογελάς και να γίνεις καλύτερος! Μια τέτοια οικογένεια είναι και η τάξη σου! Ένα βιβλίο γεμάτο όμορφες εικόνες της σχολικής ζωής που βοηθάει στην ενίσχυση των δεσμών της τάξης και την αποδοχή ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί, μοναδικοί αλλά και ταυτόχρονα ίσοι.

Δημιουργήσαμε το δικό μας πορτρέτο.Τα παιδιά ζωγράφισαν τον εαυτό τους έτσι όπως τον βλέπουν μέσα από τα δικά τους μάτια. Επειτα το παρουσίασαν στην ολομέλεια και έκανα συγκρίσεις για το ποιος έχει μακριά μαλλιά, μεγάλα μάτια κτλ.

κα Χριστίνα

Διαβάσαμε το παραμύθι “Η τελεία” του Peter H. Reynolds.Μια τρυφερή ιστορία μέσω της οποίας ναδεικνύεται η αξία της προσπάθειας, αλλά και η σημασία της υποστήριξης που λαμβάνουμε από τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Η αγάπη και η αποδοχή είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τα μικρά παιδιά, καθώς ενδυναμώνεται η αυτοπεποίθησή τους και νιώθουν την απαραίτητη ασφάλεια για να ανακαλύψουν τα ταλέντα και να ξεδιπλώσουν τις δυνατότητές τους. Αφού φτιάξαμε με τέλειες τους δικούς μας κ μοναδικούς πίνακες ζωγραφικής, φτιάξαμε και “μια τέλεια σαν…” όπου οι μαθητές ξεδίπλωσαν τις δικές τους δυνατότητες και ικανότητες κ άφησαν τη φαντασία τους ελεύθερη να δημιουργήσει….

 

κα Κωνσταντίνα

Οι μαθητές/τριες σχεδίασαν και χρωμάτισαν τον μοναδικό εαυτό τους. Στην συνέχεια έκοψαν τα ανθρωπάκια και τα έριξαν όλα σε ένα άδειο κουτί. Απο εκεί ερχόταν με τη σειρά κι έπρεπε να διαλέξουν ένα ανθρωπάκι, έναν συμμαθητή/τρια τους ουσιαστικά και να σκεφτούν και να πουν ένα θετικό χαρακτηριστικό για τον/την φίλη τους.

Ολα τα ανθρωπάκια, με τα θετικά χαρακτηριστικά τους, τα κόλλησαν σε ένα “σπιτάκι”, το νηπιαγωγείο μας.

 

κα Σοφία

Μιλώντας για τα εσωτερικά και τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του κάθε ανθρώπου, προσπαθήσαμε να αναδείξουμε την μοναδικότητα του καθενός.

Στα φύλλα εργασίας που φαίνονται στις εικόνες, όλα τα κοριτσια αλλα και τα αγόρια είναι ίδια, όπως ακριβώς και στην πραγματικότητα. Ομως το κάθε παιδί, έχει τη δική του μοναδική προσωπικότητα κι αυτό φαίνεται και από την επιλογή των χρωμάτων που έκαναν και την αντιστοίχιση με τους αριθμούς στις ζωγραφιές τους.

Η δραστηριότητα συνδυάστηκε και με την Ευρωπαική Εβδομάδα Κώδικα, αφού οι μαθητές μόνοι τους δημιούργησαν τον κώδικα(αντιστοιχία χρώματος με αριθμό) και μόνοι τους κλήθηκαν να τον ακολουθήσουν. Η περιγραφή της δραστηριότητας προγραμματισμού βρίσκεται στην σελίδα Code Week, του ιστολογίου.

 

κα Φανή

Μιλώντας για τον εαυτό μας και για τα κοινά και τις διαφορές που έχουμε ο ένας με τον άλλο, επεξεργαστηκαμε την ιστορία του Έλμερ, ενόςς πολύχρωμου ελέφαντα που ήταν διαφορετικός από τους άλλους. Έτσι φτιάξαμε ο καθένας τον δικό του Έλμερ που ειναι ταυτόχρονα τόσο ίδιος και τόσο διαφορετικός από τους άλλους, όπως όλοι μας άλλωστε.