Α Τμήμα – κα Σοφία
Από τα πολικά ζώα και τις Αλκυόνες, περάσαμε στα ζωάκια σε χειμερία νάρκη. Ένα από αυτά και οι σκαντζόχοιροι για τους οποίους αποφασίσαμε να ετοιμάσουμε μια ψηφιακή ιστορία, η οποία θα αναρτηθεί οταν θα ολοκληρωθεί. Προς το παρόν οι μαθητές έχουν εμπνευστεί την ιστορία. Σε επόμενο βήμα θα την εικονογραφήσουν και θα ηχογραφήσουμε τα κείμενα, προτού προβώ στην δημιουργία του βίντεο!!!
Διαβάστε αρχικά την ιστορία μας και έπεται και συνέχεια της δράσης!
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας σκαντζόχοιρος, ο Καρδουλίτσας. Ήταν πολύ ευγενικός και του άρεσε να κάνει κούνια και να πηγαίνει ψηλά στα σύννεφα. Ήταν όμως διαφορετικός από όλους τους άλλους σκαντζόχοιρους. Ο Καρδουλίτσας δεν είχε αγκάθια πάνω του κι ένιωθε λυπημένος γι’ αυτό.
Μια μέρα, ξύπνησε από τη χειμερία νάρκη, βγήκε έξω από τα φύλλα του και πήγε να παίξει με τα άλλα σκαντζοχοιράκια που ήταν όλα μαζεμένα στο δάσος. Στο δάσος είχε δέντρα, λακούβες με νερό, θάμνους με λουλούδια και υπήρχε παιδική χαρά για σκαντζόχοιρους και παιδική χαρά για τα άλλα ζωάκια.
Μόλις έφτασε ο Καρδουλίτσας στο δάσος και τον είδαν οι άλλοι σκαντζόχοιροι γέλασαν γιατί δεν είχε αγκάθια και φαινόταν το σώμα του.
«Που είναι τα αγκάθια σου;», «Πώς έγινες έτσι;», «Γιατί δεν έχεις αγκάθια;», ρωτούσαν και γελούσαν μαζί του.
Ο Καρδουλίτσας λυπήθηκε πολύ, έβαλε τα κλάματα και έφυγε τρέχοντας στην μαμά του.
«Γιατί κλαις μικρό μου», ρώτησε η μαμά σκαντζοχοιρίνα.
«Με κοροϊδεύουν γιατί δεν έχω αγκάθια», είπε κλαίγοντας.
«Ησύχασε τώρα, εσύ μικρούλι μου από τότε που γεννήθηκες έτσι ήσουν κι εγώ σε αγαπάω όπως είσαι. Να ξέρεις ότι είσαι και έτσι πολύ όμορφο σκαντζοχοιράκι», του απάντησε η μαμά του.
Ο Καρδουλίτσας σταμάτησε να κλαίει, χάρηκε και έφυγε για το ποτάμι να πάει να πιει νερό. Εκεί άκουσε κάτι φωνές. Ήταν ένας βάτραχος που πνιγόταν και φώναζε «Κουάξ, κουάξ…». Ο Καρδουλίτσας έτρεξε αμέσως να τον βοηθήσει αλλά δεν μπορούσε μόνος του γιατί δεν είχε αγκάθια για να πιαστεί ο βάτραχος και έτσι φώναξε τη μαμά του.
Η μαμά σκαντζοχοιρίνα έσωσε τον βάτραχο και αυτός αμέσως είπε ευχαριστώ και πρότεινε να μείνουν μαζί και να κάνουν όλοι μια αγκαλίτσα. Από τότε έγιναν φίλοι. Ο βάτραχος για να ευχαριστήσει τον Καρδουλίτσα του μάζεψε ξύλα και τα έβαλε με κόλλα στην πλάτη του.
Ο Καρδουλίτσας χαρούμενος πήγε στην παιδική χαρά των σκαντζόχοιρων να κάνει κούνια κι τότε, μόλις τον είδε ένας κακός σκαντζόχοιρος τον κορόιδεψε πάλι και του έβγαλε τα ξύλα από την πλάτη.
Ο Καρδουλίτσας στεναχωρήθηκε πολύ και άρχισε πάλι το κλάμα. Τον άκουσε ο φίλος του ο βάτραχος, έκανε 4 μεγάλα πηδηματάκια κι έφτασε κοντά του.
Ο βάτραχος μίλησε θυμωμένα στον κακό σκαντζόχοιρο. « Γιατί του έβγαλες τα ξυλαράκια του. Ντροπή σου. Δεν είναι ωραίο αυτό που έκανες. Ο Καρδουλίτσας δεν έχει αγκάθια δικά του αλλά έχει καλή ψυχή, ενώ εσείς όλοι έχετε αγκάθια αλλά δεν έχετε καλή καρδιά.
Οι σκαντζόχοιροι τότε ντράπηκαν πολύ, κατέβασαν τα μάτια, κατάλαβαν το λάθος τους και ζήτησαν συγνώμη από τον Καρδουλίτσα. Από τότε έγιναν φίλοι και παίζουν κάθε μέρα μαζί!!!
A τμήμα και ολοήμερο – κα Ευγενία
Χελωνίτσες από αυγοθήκες, βατραχάκια κουκλίτσες με διπλόκαρφα και το ημερολόγιο τς αρκούδας.
