Tα σχολεία του Καρέα

1959 (Οκτώβριος): Ιδρύεται  μονοθέσιο δημοτικό σχολείο στον  Καρέα με 65 μαθητές και δάσκαλο το  Χρήστο Αντωνιάδη. Στεγάζεται σε σπίτι ιδιοκτησίας των αδελφών  Γεωργίου και Άγγελου Χιώτη στην οδό 25^ης  Μαρτίου  10.

1974: Το Δημοτικό Σχολείο Καρέα μετονομάζεται σε 9^ο Δημ. Σχ. Βύρωνα.

1975 (Φεβρουάριος): Το 9^ο Δημοτικό λειτουργεί ως εξαθέσιο και μεταφέρεται σε καινούριο κτήριο στην οδό Ελλήνων Αξιωματικών 2.

1977 : Ιδρύεται   το Γυμνάσιο Καρέα. Συστεγάζεται με το Δημοτικό και λειτουργεί με βάρδιες πρωί ? απόγευμα ως το 1986.

1986 : Ιδρύεται το 16^ο  Δημ. Σχολείο Βύρωνα. Λειτουργεί ως τετρα θέσιο στον ίδιο χώρο με  το 9^ο Δ.Σ.Βύρωνα. Το 1994 το 16^ο προάγεται σε εξαθέσιο.
Την ίδια χρονιά ιδρύεται το Λύκειο Καρέα και λειτουργεί  σε κτήριο δίπλα από το Δημοτικό. Το Γυμνάσιο μεταφέρεται και  συστεγάζεται με το Λύκειο, λειτουργώντας  με βάρδιες πρωί ? απόγευμα, μέχρι το 2001.

2001 : Τα 9^ο  και 16^ο  Δημ. Σχ. Βύρωνα μεταφέρονται και λειτουργούν  σε  καινούριο κτήριο στην οδό  Θυμάτων πολέμου 27 & Ελλήνων Πατριωτών. Στο παλιό κτήριο εγκαθίσταται ξανά το Γυμνάσιο μέχρι το 2012, όπου χτίστηκε το σημερινό βιοκλιματικό κτήριο μαζί με το κλειστό γυμναστήριο. Το Γυμνάσιο παίρνει την ονομασία «Χρήστος Αντωνιάδης» προς τιμή του πρώτου δασκάλου του Καρέα.

2014 : Τα δυο Δημοτικά συγχωνεύονται και λειτουργούν ως  9^ο Δημ. Σχ. Βύρωνα.

Οι προσπάθειες για την απόκτηση του οικοπέδου στην οδό Ελλήνων Αξιωματικών 2 για την ανέγερση νέου διδακτηρίου (1960 ? 1967)

 Από τις σημειώσεις του δασκάλου Χρ. Αντωνιάδη

?Τώρα όμως δημιουργήθηκε άλλο θέμα. Το νοικιασμένο κτήριο δεν μας χωράει. Συνεπώς πρέπει να ενεργήσουμε για την ανέγερση νέου δημόσιου διδακτηρίου. Αλλά πού οικόπεδο; Τη  λύση την βρήκε πάλιν ο μακαρίτης Σωτήρης Μαρκόπουλος.

Εκεί, όπου είναι η θέση του σημερινού Δημοτικού Σχολείου, μας διηγείται ο ίδιος, μία των ημερών βλέπουμε στημένη πινακίδα με την επιγραφή: ΘΕΣΙΣ  ΠΑΝΟΡΑΜΑ ? ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ  ΣΚΟΥΖΕ. Καταλάβαμε ότι πρόκειται για οικοπεδοφάγους. Ειδοποιήσαμε αμέσως τον ΟΔΕΠ και κινήσαμε μαζί δικαστικό αγώνα και τον βγάλαμε. Αυτή την θέση θα προτείνουμε στο Υπ. Παιδείας για την ανέγερση του διδακτηρίου μας. Είναι η πλέον ενδεδειγμένη θέση. Να υποβάλουμε αμέσως την σχετική αίτηση.

Το Υπουργείο δέχεται την αίτησή μας και ορίζει «Επιτροπή Εκλογής Γηπέδου δι? ανέγερσιν Διδακτηρίου Δημοτικού Σχολείου Καρέα» και ιδού το πρακτικό της επιτροπής:

«Εν Αθήναις σήμερον την 10ην Αυγούστου 1960 συνελθούσα η διά της υπ. Αριθμ. 32536/13-5-60 αποφάσεως της Νομαρχίας Αττικής συγκροτηθείσα επιτροπή δια την εκλογήν γηπέδου Διδακτηρίου Καρέα?»

Το πρακτικό τούτο διαβιβάζεται στο Υπ. Παιδείας και στον ΟΔΕΠ, που στέλλει μηχανικό δικό του και χαράσσει τα όρια του οικοπέδου, όπως του υπέδειξε ο διευθυντής του σχολείου, με την υπόσχεση, να πληρώσουμε ένα εικονικό τίμημα 25.000 δραχμών, ποσόν, το οποίον επλήρωσε   ο τότε πρόεδρος του συνδέσμου Ελλήνων εκ Ρουμανίας της Νέας Υόρκης κ. Βασίλειος Μουσσού και τον οποίον, ελθόντα εις Καρέαν, εφιλοξενήσαμε εις το σπίτι του συντοπίτη μας Γεωργ. Ανδρέου.

?Επιτέλους, ύστερα από πολλές επεμβάσεις και διαβήματα Σχολικής Εφορίας, Νομαρχίας, ΟΔΕΠ, Υπουργείου Παιδείας και Υπ. Πρόνοιας προς το Υπουργείο Γεωργίας, απεφάσισε τούτο με το υπ. Αριθμ. Πρωτ. 4018|558|11-5-67 έγγραφό του να παραχωρήσει την εκ  5.400 τ.μ. αιτηθείσαν έκτασιν, κειμένην εκ περιοχής Ζ. Πηγής-Καρέα, δια την ανέγερσιν σχολείου εις την θέσιν ταύτην.

Δηλαδή, ενώ η Σχολική Εφορία εζήτησε άρσιν αναδασώσεως το 1960  το Υπ. Γεωργίας την έδωσε μόλις τον Μάιο του 1967, ύστερα από 7 ολόκληρα χρόνια !!! Δεν πρέπει να απορούμε; Ποιος ανησύχησε για το πώς λειτούργησε το σχολείο μας στα ΕΠΤΑ αυτά χρόνια και τι είδους δουλειά κάναμε !!! Πόσα θαυμαστικά να βάλω, για να σφραγίσω τη  νοοτροπία αυτή ημών των Ελλήνων, στην έλλειψη αντίληψης για συνεργασία των δημοσίων υπηρεσιών; Ποιους σκοπούς εξυπηρετεί η έλλειψη της συντονισμένης συνεργασίας στα Υπουργεία μας;

Το πρώτο σχολείο – Οι πρώτοι μαθητές

Από τις σημειώσεις του δασκάλου Χρ. Αντωνιάδη

Για σχολικό κτήριο ενοικιάζεται η μονοκατοικία των αδελφών Γεωργίου και Αγγέλου Χιώτη στην οδό 25^ης Μαρτίου στον αριθμό 10, ακριβώς απέναντι από το σπίτι Γ. Ανδρέου. Και τον Οκτώβριο του 1959 βρίσκομαι στη νέα μου θέση και ενεργώντας αμέσως τις εγγραφές, συγκεντρώνονται μαθητές για πρώτη φορά στον τόπο μας, όπως τους γράφω παρακάτω κατά τάξεις:

ΤΑΞΗ Α΄

1. Αβραμίδης Νικόλαος του Αβραάμ
2. Γεωργιάδου Ανατολή του Γεωργίου
3. Σαββίδης Ελευθέριος του Ιωάννου
4. Αντωνιάδου Έλλη του Σάββα
5. Σαΐτη Μαρία του Διαμαντή
6. Ιωάννου Σπυρίδων του Κων/νου
7. Θεοδώρου Αλεξάνδρα του Ιωάννου
8. Τριανταφυλλίδου Μαρία του Ιωσήφ
9. Ανδρέου Μήνα του Γεωργίου

ΤΑΞΗ Β΄

1. Βατσέλιας Αναστάσιος του Αθανασίου
2. Γρηγοριάδου Ιουλιέττα του Χρήστου
3. Σαββίδης Ηρακλής του Ιωάννου
4. Μοροσίδης Γεώργιος του Βασιλείου
5. Ηλιάδης Συμεών του Ιωάννου
6. Κλάψη Ιωάννα του Στυλιανού
7. Πουλάκης Πέτρος του Κυριάκου
8. Τσακού Θεοδώρα του Παύλου
9. Κωνσταντόπουλος Νικόλαος του Γεωργίου
10. Θειάδου Ευγενία του Κων/τίνου

ΤΑΞΗ Γ΄

1. Τριανταφυλλίδου Ελισσάβετ του Ιωσήφ
2. Μαντάς Κων/νος του Μαρσίσκη
3. Παπανδρέου Ιωάννης του Μάρκου
4. Πανίδου Ρόζα του Παναγιώτου
5. Φραγκέτη Μαλαματένια του Μιχαήλ
6. Παπαδόπουλος Κων/νος του Νικολάου
7. Ερμείδης Ιωάννης του Αποστόλου
8. Γεωργιάδου Ελένη του Γεωργίου
9. Ψεμματίκα Ελένη του Ταξιάρχη
10. Λάζος Παναγιώτης του Νικολάου
11. Ιωάννου Μερόπη του Κων/νου
12. Παπαϊωάννου Γεώργιος του Ιωάννου

ΤΑΞΗ Δ΄

1. Παπαδοπούλου Ειρήνη του Νικολάου
2. Μπουρενίν Κων/νος του Γεωργίου
3. Φεγγουδάκης Ματθαίος του Γεωργίου
4. Μπαζιώτης Γεώργιος του Γεωργίου
5. Λάζου Γαρυφαλλιά του Νικολάου
6. Θεολόγης Δημήτριος του Ταξιάρχη
7. Πουλάκη Αργυρώ του Κυριάκου
8. Τσακού Ειρήνη του Παύλου
9. Γεωργιάδης Νικόλαος του Γεωργίου

ΤΑΞΗ Ε΄

1. Χάρος Νικόλαος του Ανδρέου
2. Παπαϊωάννου Νικόλαος του Κων/νου
3. Αβραμίδης Ηλίας του Αβραάμ
4. Κλάψης Χριστόφορος του Στυλιανού
5. Ψεμματίκα Λαμπρινή του Ταξιάρχη
6. Χατζή-Ιωαννίδη Ανέστη του Παναγιώτου
7. Σουλαριώτου Βιργινία του Αυρηλίου
8. Λεκατσάς Γεώργιος-Φραγκίσκος του Δημητρίου
9. Παπαδοπούλου Ανθούλα του Ιωάννου

ΤΑΞΗ ΣΤ΄

1. Βατσέλιας Κων/νος του Αθανασίου
2. Γεωργίου Ανδρέας του Δημητρίου
3. Μπουρενίν Νικόλαος του Γεωργίου
4. Φεγγουδάκη Άννα του Γεωργίου
5. Νταβιντέσκου Ευανθία του Δημητρίου
6. Ρεματάς Πολυχρόνης του Κων/νου
7. Κολλάρου Βασιλική του Τηλέμαχου
8. Λάζου Ιωάννα του Νικολάου
9. Κωνσταντοπούλου Αικατερίνη του Γεωργίου
10. Ψόφιος Ιωάννης του Αθανασίου
11. Ελληνικός Πέτρος του Κοσμά
12. Λεκατσάς Παναγιώτης του Δημητρίου
13. Παπαδοπούλου Ελένη του Ιωάννου
14. Παπαδόπουλος Κων/νος του Νικολάου
15. Ελευθεριάδης Γεώργιος του Σάββα
16. Βαφειάδης Νικόλαος του Μιχαήλ

ΣΥΝΟΛΟ:  65 μαθητές και μαθήτριες, κατανεμημένοι σε 6 τάξεις με ένα δάσκαλο. Αυτό είναι το λεγόμενο μονοθέσιο ή μονοτάξιο σχολείο. Δηλαδή σχολείο με ένα δάσκαλο! Δύσκολη δουλειά των μονοθέσιων σχολείων. Ένας δάσκαλος για 6 τάξεις!

Χρήστος Ι. Αντωνιάδης (1910 ? 1996): ο πρώτος δάσκαλος του Kαρέα 

 «? εδώ, στον Καρέα, δεν ήρθαμε να ζήσουμε μόνοι
μας, αλλά να ζυμωθούμε όλοι μαζί σε μια κοινωνία ? »

Βιογραφικό Χρήστου Ι. Αντωνιάδη

1910: Γεννιέται στην Αμισό του Πόντου.

1921: Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου από τους Τούρκους τον βρίσκει σε ηλικία 11 ετών.

Γλυτώνει τη σφαγή κρυμμένος κάτω από τα πτώματα των συγγενών του. Ζει για μήνες κυνηγημένος στα βουνά. Δώδεκα ετών παιδί, συλλαμβάνεται, φυλακίζεται και καταδικάζεται σε εξορία στα βάθη της Ανατολίας και σε βέβαιο θάνατο από πείνα και δίψα. Ενώ οδεύει στην εξορία τον σώζει τελευταία στιγμή -άγνωστο γιατί- έφιππος Τούρκος αξιωματικός. Οδηγείται σε ορφανοτροφείο στην  Αμισό. Τα ορφανά, έρχονται με πλοίο στον Πειραιά και στην συνέχεια στην Αθήνα στο Ζάππειο μέγαρο, το οποίο χρησιμοποιείται ως ορφανοτροφείο.

Μέσω του Ερυθρού Σταυρού βρίσκει τις μεγάλες αδελφές του που έχουν εγκατασταθεί στη Δράμα. Χάρη στην φιλομάθειά του καταφέρνει να φοιτήσει στο οικοτροφείο του Διδασκαλείου Δράμας και να αποφοιτήσει με «άριστα» έχοντας μάθει ευρωπαϊκή και βυζαντινή μουσική.

Διορίζεται δάσκαλος στο σχολείο Ποταμών Δράμας για 2 σχολικά έτη.

1933: Ζητούν νέο δάσκαλο στο σχολείο της ελληνικής κοινότητας στη Βραΐλα της Ρουμανίας, όπου διδάσκει για 13 χρόνια. Ψάλλει στην Ευαγγελίστρια, το Ναό της Ελληνικής κοινότητας.

1947: Παντρεμένος πια, επιστρέφει, δεύτερη φορά πρόσφυγας στην Ελλάδα και τοποθετείται στα σχολεία της περιφέρειας Παρανεστίου στη Δράμα.

1955: Μετά από οκτώ χρόνια μακριά από την οικογένειά του, μετατίθεται, στο Μαρούσι και μετά στη Νέα Πεντέλη.

1958: Αποκτά προσφυγική κατοικία στον Άγιο Ιωάννη  Καρέα, ενώ υπηρετεί ακόμα στη Νέα Πεντέλη.

Οκτώβρης 1959: Με προτροπή του συνταξιούχου φυσικής Σωτήριου Μαρκόπουλου, επιτυγχάνεται η έγκριση ίδρυσης Δημοτικού Σχολείου στον Καρέα. Ζητά μετάθεση στο νέο σχολείο και συγκεντρώνονται 65 μαθητές. Από το 1960 μαζί με τον Σ. Μαρκόπουλο ενεργούν για την παραχώρηση του οικοπέδου στην οδό Ελλήνων Αξιωματικών 2.

1969: Μετά από 37 χρόνια υπηρεσίας βγαίνει στη σύνταξη.

Συνεχίζει τη δραστηριότητά του συμμετέχοντας σε φορείς της συνοικίας μας: Ένωση Ελλήνων εκ Ρουμανίας και Ρωσίας, Οργανισμός Αναπτύξεως Καρέα, 4^ο Σύστημα Προσκόπων Καρέα, Εκπολιτιστικός Σύλλογος Καρέα. Συμμετέχει επίσης στον Ερυθρό Σταυρό, στην Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία και στο Σωματείο ?Παναγία Σουμελά? .  από την εγκατάστασή του στον Καρέα ψάλλει αδιαλείπτως τόσο στον Άγιο Στυλιανό όσο και στον Άγιο Κωνσταντίνο. Λαογραφεί σε ποντιακά περιοδικά, προσπαθώντας να αποτυπώσει τις παιδικές του αναμνήσεις, ήθη και έθιμα από την αγαπημένη του πατρίδα. Για την πολυετή συνεργασία του με το λαογραφικό περιοδικό «Ποντιακή Εστ?α» του σωματείου «Παναγία Σουμελά» , βραβεύεται δύο φορές: το 1983 και το 1986. Η ενασχόλησή του αυτή τον οδηγεί το 1982 στην ίδρυση του Συλλόγου Ποντίων Καρέα, με τη βοήθεια του δικηγόρου Κώστα Ψωμιάδη.

Κείμενο: Γιάννης  Δημητριάδης (εγγονός) ιστορικά στοιχεία: Συμέλα  Αντωνιάδου (κόρη)