Ένα πρόγραμμα δεξιοτήτων, το οποίο αντλεί τη θεματολογία του από το επιστημονικό πεδίο «Περιβάλλον και Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη», στηρίζεται στο παιδαγωγικό πλαίσιο και στις αρχές του Προγράμματος Σπουδών για την προσχολική και πρώτη σχολική ηλικία και δομείται σύμφωνα με τη διεπιστημονική και διαθεματική  προσέγγιση. Ο πιο γνωστός και ευρύτερα αποδεκτός ορισμός της «αειφόρου ανάπτυξης» προήλθε από την Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το περιβάλλον και την Ανάπτυξη, η οποία όρισε, στην έκθεσή της, την αειφόρο ανάπτυξη, ως εκείνη που ικανοποιεί τις ανάγκες του παρόντος, χωρίς να στερείτο δικαίωμα των μελλοντικών γενιών να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες(Καδιγιαννόπουλος, 2015 . WCED,1987).Παράλληλα, το Σεπτέμβριο του 2015, 190 ηγέτες, όλου του κόσμου, στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, δεσμεύτηκαν στην υιοθέτηση των 17«Στόχων της Βιώσιμης Ανάπτυξης». Οι στόχοι αλληλοσυνδέονται, εμπλέκοντας όλους τους πολίτες σε ατομικές και συλλογικές δράσεις για το κοινό όραμα. Η εκπαίδευση καλείται να συνδράμει στη διαμόρφωση των μελλοντικών ενεργών πολιτών, οι οποίοι θα αναλάβουν δράση μέχρι το 2030.Κάτω από αυτήν την οπτική, η περιβαλλοντική εκπαίδευση αποτελεί μαθησιακό πεδίο, το οποίο προσφέρεται για διαμόρφωση στάσεων και αξιών ιδιαίτερα για την προσχολική και πρώτη σχολική ηλικία στην κατεύθυνση της εξασφάλισης ενός βιώσιμου μέλλοντος. Προσεγγίζει το περιβάλλον ολιστικά, δίνοντας έμφαση στις φυσικές, οικολογικές, κοινωνικές και πολιτιστικές διαστάσεις του. Οι διδακτικές διαδικασίες στηρίζονται σε βιωματικές καταστάσεις εξερεύνησης του φυσικού περιβάλλοντος και ανοιχτές ερωτήσεις, ώστε οι μαθητές/μαθήτριες να συμμετέχουν ενεργά γύρω από το προς μελέτη θέμα και να ενεργοποιούνται στη δημιουργία υποθέσεων, προβλέψεων και πειραματισμών. Ταυτόχρονα, η ανακάλυψη ή η επαγωγική διδασκαλία, η μέθοδος επίλυσης προβλήματος και η εργασία σε μικρές ομάδες αποτελούν διδακτικές μεθόδους που ταιριάζουν στις πρακτικές του νηπιαγωγείου. Σκοπό του προγράμματος αποτελεί η ανάδειξη του εδάφους ως ένα πολύπλοκο, φυσικό και βιολογικό σύστημα, το οποίο στηρίζει και διατηρεί τη βιοποικιλότητα, βρίσκεται σε συνεχή αλληλεπίδραση με τον αέρα και το νερό, σε άμεση συνάρτηση με τις ανθρώπινες δραστηριότητες και αποτελεί ένα πεδίο για παιχνίδι, πειράματα και κατασκευές. Μέσα σε ένα πλούσιο σε ερεθίσματα περιβάλλον, οι μαθητές/μαθήτριες καλύπτουν στόχους γνωστικούς όπως: να διευρύνουν τις γνώσεις τους για το έδαφος και τη σχέση του με φυτικούς οργανισμούς και ζωικούς οργανισμού ταξινομώντας τους (μακροπανίδα, μεσοπανίδα και μικροπανίδα), να το αντιληφθούν ως φυσικό φίλτρο νερού, ως αποθήκη ορυκτών και πετρωμάτων και ως κρυψώνα αρχαίων πολιτισμών (Έδαφος ένας ολόκληρος κόσμος, 2008).Με την επικοινωνία και τη μεταξύ τους συνεργασία, τη συζήτηση, τη δράση,την ένταξή τους σε ομάδες καλύπτουν στόχους συναισθηματικούς και κοινωνικούς. Ταυτόχρονα, η εμπλοκή τους σε μικρές έρευνες, η αξιοποίηση της τεχνολογίας, η χρήση εργαλείων και οπτικοακουστικών μέσων πετυχαίνουν την επίτευξη επιστημονικών στόχων.

ΠΗΓΗ:ΙΕΠ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ