Συναισθημάτων συνέχεια λοιπόν και όχι μόνο…
Πρωί πρωί Δευτέρας εμφανίστηκε ο παππούς Αισχύλος φορώντας γυαλιά και μας εξήγησε ότι έχει καταρράκτη. Ήταν ιδιαίτερα λυπημένος γιατί δεν μπορούσε να δει τα αστέρια που τα βλέπει από την αρχαιότητα. Μέχρι και το ποντίκι του έντυσε αστροναύτη αλλά κι αυτό χρειαζόταν οδηγίες για να ταξιδέψει και δεν μπορούσε ο παππούς να τις δώσει!
Θριάσια παιδία εδώ! Βοηθάμε όπου υπάρχει ανάγκη! Ανοίξαμε τον χάρτη των αστερισμών, τους αποτυπώσαμε σε χαρτί, μετά με βελάκια, στη συνέχεια με αυτοκόλλητα, τέλος πατήσαμε την εντολή-κωδικό κι έφυγε ο Μυς για να τα καταγράψει! 4 ομάδες-4 αστερισμοί παρουσιάστηκαν στον παππού, ο οποίος με χαρά και συγκίνηση μας ευχαρίστησε κι έφυγε για τον οφθαλμίατρο!
Κι ένας αστερισμός- έκπληξη από εμάς στον παππού! Μια καρδιά!
Στη συνέχεια, τα συναισθήματα τα παίξαμε αυτοσχεδιάζοντας με διάφορους τρόπους αλλά και με τη σημαντική συμβολή της κούκλας των συναισθημάτων!
Χωριστήκαμε σε 4 ομάδες και :
-Η χαρά (ομάδα 1): βρήκε τις λέξεις που θα χρησιμοποιούσε ο ραφτάκος για να ράψει ένα πουλόβερ που θα κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους.
-Ο θυμός(ομάδα 2):ακούγοντας στον Η/Υ «το τραγούδι του θυμού» ,βρήκε τρόπους χαλάρωσης κ διαχείρισής του. Στην συνέχεια, ενημερώθηκε και για άλλους τρόπους από πίνακες αναφοράς & τους αυτοσχεδιάσαμε όλοι μαζί .
-η 3η ομάδα άκουσε μουσική και αναγνώρισε τα συναισθήματα . Στη συνέχεια, διαβάστηκαν και γράφτηκαν στα ουκρανικά και στα αλβανικά !
-η λύπη :έφτιαξε κούκλα που από λυπημένη βρίσκει τον τρόπο να γίνει χαρούμενη ! Στο τέλος ,καθίσαμε όλοι κάτω ,κάναμε yoga και ταξιδέψαμε στα μέρη που ονειρευόμαστε !
Διαβάσαμε το βιβλίο για τον Φόβο! Συζητήσαμε για τους φόβους μας. Τους ζωγραφίσαμε ,τους κολλήσαμε σε μπαλόνι κ τους πετάξαμε ψηλά. Δεν είναι κακό ,ούτε πρέπει να ντρεπόμαστε για τους φόβους μας. Με την θέληση μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε κ να τους υπερνικήσουμε !
Το ίδιο συζητήσαμε και όταν διαβάσαμε το βιβλίο “Το ψάρι που δεν ήξερε να κολυμπάει”. Και καταλήξαμε ότι για να σταματήσεις να φοβάσαι πρέπει να τολμήσεις, να προσπαθήσεις και να έχεις δύναμη!
Με αφορμή ένα καταπληκτικό βιβλίο για την αγάπη και την αποδοχή: “Θα σ αγαπώ ό,τι κι αν γίνει” φτιάξαμε την κούπα της αγάπης με μηνύματα όπως: Να βοηθάς ,να φροντίζεις ,να μοιράζεσαι ,να νοιάζεσαι ,να αγκαλιάζεις ,να συγχωρείς !
Πολύ γλυκιά η αγάπη, πολύ! Όσο αυτά τα υπέροχα cup cakes που φτιάξαμε με τα χεράκια μας!
Διαβάσαμε το παραμύθι ,φτιάξαμε την ασπίδα μας ! Είμαστε γενναίοι κ γενναίες ! Θαρραλέοι ,δυνατοί πιστεύοντας στον εαυτό μας ! Η αίσθηση της γενναιότητας μας συντροφεύει σε καθετί που κάνουμε ! Και το σημαντικότερο που μάθαμε ; Το να είσαι ευγενικός είναι το πιο γενναίο πράγμα στον κόσμο !
Η Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη μιας και όλα τα μαγαζιά έχουν στολιστεί! Τι γιορτάζουμε; Μας αφορά; Ξέρουμε ανθρώπους που νιώθουν έτσι; Φυσικά! Τη μαμά και τον μπαμπά, την πεντάμορφη και το τέρας, την Μίνι και τον Μίκυ, τη Γιασμίν και τον Αλαντίν, τη θεία και το θείο!
Υπάρχουν όμως και ιστορίες αγάπης από πολύυυυυυυυυυ παλιά! Όπως ο Ερωτόκριτος του Βιτσέντζου Κορνάρου. Μια ιστορία που την απήγγειλαν και την απαγγέλουν μέχρι και σήμερα και την τραγουδούν σε όλη την Ελλάδα! Την είδαμε σε θεατρικό από παιδιά, την ακούσαμε με μουσική και τη διαβάσαμε σε βιβλίο! Στο τέλος, τα συναισθήματα των ηρώων αποτυπώθηκαν σε μια καρδιά από λέξεις!
Βγήκαν και οι δημοσιογράφοι στους δρόμους να ρωτήσουν το κοινό τι είναι η αγάπη; τι γιορτάζουμε σήμερα; Οι απαντήσεις καταγράφηκαν από την κυρία Σταυρούλα(υλικό από thrania.com) και αναρτήθηκαν στην είσοδο για να την καμαρώσουν οι γονείς! Μαζί αναρτήθηκαν και οι απαντήσεις που δόθηκαν στα αγγλικά, στον Mr Alex αλλά και στην κυρία Αλεξάνδρα στο ολοήμερο κατά τη δημιουργία της κούπας της αγάπης!
Ο Mr Alex μας έμαθε την πραγματική ιστορία του Αγίου Βαλεντίνου και γιατί ονομάστηκε ως ο Άγιος της Αγάπης…
Εμπνευσμένοι από τον καλλιτέχνη Χουάν Μιρό και το υλικό από τη Βαρκελώνη που έφερε η κυρία Σταυρούλα, παρατηρήσαμε το έργο του, τις γραμμές και τον τρόπο του και σταθήκαμε στο γλυπτό “Η γυναίκα και το πουλί”. Το αποδώσαμε καλλιτεχνικά με ανακυκλώσιμα υλικά και του δώσαμε το όνομα του συναισθήματος που εμείς “είδαμε” μέσα από το γλυπτό!
Πολλά διαδικτυακά παιχνίδια αναγνώρισης συναισθημάτων…
Κι ένα συναίσθημα που αποφεύγουμε να συζητάμε αλλά υπάρχει και μας διαμορφώνει είναι αυτό της απώλειας και της θλίψης, ίσως κάποιες φορές να λέγεται και θυμός, θρήνος, οδύνη…Το διαβάσαμε και το αγγίξαμε μέσα από το βιβλίο “Ο κήπος του Έβαν “. Προσπαθήσαμε να φτιάξουμε ένα σκυλάκι από τα συναισθήματα του Έβαν όταν έχασε το σκυλάκι του αλλά και όταν επέλεξε να πάρει άλλο ένα για να μοιραστεί τη ζωή του.
Τέλος, ο Mr Alex με ένα παιχνίδι θεατρικό, μέσα από το ντύσιμό μας. μάς ονόμασε όλα τα χειμωνιάτικα ρούχα και αξεσουάρ!
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!