Η εβδομάδα ξεκίνησε στις 13 και το ημερολόγιο έδειχνε την Παγκόσμια Ημέρα Καλοσύνης; Πώς θα μπορούσε μια τέτοια ημέρα να λείπει από το πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου; Στο σχολείο μου τα παιδιά είναι όλα καλά, δεν υπάρχουν άλλωστε κακά παιδιά. Διαβάζοντας το βιβλίο του Scheffler βρήκα πολλούς μα πάρα πολλούς τρόπους να την εκφράζω! Και μαντέψτε! Πολλά από αυτά τα κάνω ήδη!
Το ημερολόγιο στο 17 έδειχνε ένα κόκκινο γαρύφαλλο! Έτσι διερευνώντας έμαθα ότι είναι η γιορτή του Πολυτεχνείου! Δύσκολες έννοιες η Δημοκρατία και η Δικτατορία αλλά με τη βοήθεια των βιβλίων λύθηκαν οι απορίες μου!
Από εικόνες της εποχής είδα φωτογραφίες των φοιτητών και από ένα ηχητικό ντοκουμέντο άκουσα τις πορείες τους και τις εκκλήσεις τους από το ραδιόφωνο! Άκουσα όμως και τη φωνή των δικτατόρων! Πόσα διαφορετικά συναισθήματα: Φόβος, αγωνία αλλά και αγριότητα!
Στη συνεχεία για εμπέδωση και εμπλουτισμό ετοίμασα τις εργασίες μου! Ένα φύλλο εργασίας που με βοηθάει στη σκέψη μου είναι να εντοπίζω το πρόβλημα και τη λύση της ιστορίας που διάβασα. Έτσι ξεχώρισα στο μυαλουδάκι μου τη Δημοκρατία και τη Δικτατορία.
Σειρά είχε η τέχνη! Η τέχνη μέσα από το Πολυτεχνείο! Ξυλογραφίες, πίνακες ζωγραφικής, χαρακτική! Πόσοι καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από τον αγώνα των φοιτητών! Προσπάθησα κι εγώ να τους ερμηνεύσω αλλά πρώτα από όλα να τους απολαύσω!
Τέχνη χωρίς μουσική γίνεται; Δεν γίνεται! Τραγούδια, πολλά τραγούδια έμαθα και άκουσα αλλά εκείνο που αγάπησα είναι «Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο» ! Κάναμε σειραθέτηση τους στίχους του τραγουδιού! Η αγάπη μου το έκανε μια ομαδική κατασκευή με την τεχνική του πουαντιλισμού από τα δαχτυλάκια μου και στόλισε το σχολείο μου!
Και για το σπίτι τίποτα; Ένα ακορντεόν για να παίζω τη μελωδία της Δημοκρατίας, όπως το περίφημο «Ακορντεόν» του Μάνου Λοΐζου, ένα περιστέρι για την ειρήνη και την ελευθερία που το φοράω στο χεράκι κι ένα καδράκι με το σύνθημα που φώναξα και ξαναφώναξα πολλές φορές: «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία».
Στα αγγλικά αναφέραμε τα σημεία του σώματος, ζωγραφίσαμε τα συναισθήματα και συνδέσαμε τα συναισθήματα με τη στάση που παίρνει το σώμα μας και μας βοηθά να τα αναγνωρίζουμε στους άλλους!
Η Γιορτή της Δημοκρατίας δεν είναι άλλη από τη χαρά να αποφασίζουμε εμείς. Για το λόγο αυτό τη γιορτή μας την αφιερώσαμε στο να διεξάγουμε εκλογές! Όλα τα ζήσαμε: Υποψήφιους, μάλιστα μας έκαναν και προγραμματικές δηλώσεις, εκλογικό κέντρο με παραβάν, εφορευτική επιτροπή, ψηφοδέλτια, κάλπη, καταμέτρηση, εκλογική νίκη αλλά και χειραψίες για συνεργασία! Γιατί στην δημοκρατία όλοι μαθαίνουμε από όλους!
Και του χρόνου!