Την Τρίτη, όταν βρεθήκαμε ξανά στην παρεούλα μας στο σχολείο, είπαμε , όπως πάντα, τα νέα του Σαββατοκύριακου! Εξέχουσα θέση είχαν οι εκλογές! Τι είναι οι εκλογές; Τι ακριβώς έγινε την Κυριακή;

«Πήγαμε σε ένα σχολείο, ο μπαμπάς/ μαμά/ γιαγιά έδωσε την ταυτότητα, μπήκε σε ένα παραβάν, διάλεξε ένα χαρτάκι και μετά το έβαλε σε ένα φάκελο και το φάκελο σε ένα μεγάλο κουτί»

Αφού συζητήσαμε λίγο περισσότερο για την εκλογική διαδικασία και τη σημασία της , σταθήκαμε σε μια πληροφορία: «Τι είναι η ταυτότητα;» Πολύ σοβαρή ερώτηση και πολύ σοβαρή η διερεύνηση… Η μια κυρία είχε μαζί της την ταυτότητα κι έτσι την παρατηρήσαμε προσεκτικά και διαβάσαμε όλες τις πληροφορίες.

Ε, τώρα είναι δυνατόν να μην έχουμε εμείς ταυτότητα; Θα φτιάξουμε τώρα πρόχειρες και όταν μεγαλώσουμε θα μας φτιάξει επίσημες η Ελληνική Αστυνομία. Έτρεξε η κυρία Αλεξάνδρα να βρει τα υλικά και πιάσαμε δουλειά. Πολύ δουλειά, όμως… βάρος, ύψος, χρώμα μαλλιών, ενδιαφέροντα…

Που τα βρήκα όλα αυτά; Σε ένα μαγικό καθρέφτη που έδειχνε έναν άνθρωπο μοναδικό: Εμένα! Μέτρησα, παρατήρησα, ζύγισα και ορίστε τα αποτελέσματα!

Εγώ λοιπόν… έχω όνομα, επίθετο, οικογένεια, κατοικίδιο, παππούδες, γιαγιάδες αλλά μοναδικό με κάνει και η ημερομηνία γέννησης! Τα γενέθλια είναι μια μεγάλη γιορτή για όλους , οπότε είναι μεγάλης σημασίας να ξέρουμε πότε γιορτάζει ο καθένας! Φτιάξαμε μια μεγάλη τούρτα, τη χωρίσαμε σε μήνες και κάθε κεράκι ήταν η ημερομηνία γέννησης του καθενός μας! Τοποθετήσαμε και τις κυρίες μας στην τούρτα γιατί σαν εμάς κι αυτές χαίρονται με τις γιορτές! Ίσως και λίγο περισσότερο…

Τα γενέθλια εκτός από μια μεγάλη γιορτή είναι και ένας ακόμη χρόνος ζωής! Τι σημαίνει αυτό; Πως μεγαλώνει ένας άνθρωπος; Από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά καταφέραμε να ταξινομήσουμε τα στάδια ανάπτυξης ενός ανθρώπου!

Με το ποίημα « Η γελαστή οικογένεια» δημιούργησα τη δική μου ζωγραφιά όπως την εμπνεύστηκα από τους στίχους!

Στη συνέχεια μια υπέροχη άσκηση ενδυνάμωσης έλαβε χώρα στην αυλή μας. Όλοι μαζί σαν αλυσίδα πιαστήκαμε χέρι-χέρι και κρατηθήκαμε σφιχτά έτσι που κανένας κρίκος να μην μπορεί να σπάσει όποια θέση κι αν έχει η αλυσίδα! Όπως ακριβώς η οικογένεια αλλά και η ομάδα!

Κι ένα ακόμη, σημαντικό κομμάτι του εαυτού μου είναι οι φίλοι μου! Αυτοί με τους οποίους μοιράζομαι τη μέρα μου, τις βόλτες μου, τα γενέθλια μου, τις σκέψεις μου αλλά και τους τσακωμούς μου! Διαβάσαμε το απολαυστικό βιβλίο του Α. Παπαθεοδουλου «Του σχοινιού τα μανταλάκια». Μιλήσαμε για τις σχέσεις με τους φίλους μου κι έπειτα τους ζωγραφίσαμε και τους κρεμάσαμε κι εμείς στα μανταλάκια!

Κι έπειτα ήρθε ο Mr. Alex να μας θυμίσει ότι στον όμορφο κόσμο που ζούμε είμαστε τόσο διαφορετικοί αλλά και τόσο ίδιοι! Μας έδειξε σχολεία από διαφορετικές χώρες στον κόσμο! Σχολεία χρωματιστά, με τραπεζάκια αλλά και μαξιλάρες, τάξεις που βγάζεις τα παπούτσια σου, μαθητές με ποδιές που κάθονται στο πάτωμα για να κάνουν μάθημα! Ένα μεγάλο και εντυπωσιακό ταξίδι σε όλον τον κόσμο μέσα από τη μικρή μας τάξη!

Η ευαισθητοποίηση στο θέμα των ζώων καλά κρατεί! Καθημερινά μικρά χεράκια, μαζεύουν ψιχουλάκια στο μπολ μας για να τα φάνε τα πουλάκια και γεμίζουν με νερό και τροφή τα μεγάλα μπολ για να τρώνε τα αδεσποτάκια!

Μαμααααααά πάρε την ταυτότητα να πάμε να ψηφίσουμεεεεεεε!!!!