Ο ρόλος των Μέσων στη διαπολιτισμική λεκτική επικοινωνία
Ηλιάνα Παπαθεοδώρου
Eκπαιδευτικός
Η τεράστια προσέλευση προσφύγων στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια λόγω των πολεμικών συγκρούσεων στη Συρία και γενικότερα στη Μέση Ανατολή, μεταξύ άλλων προκάλεσε και ένα εκπαιδευτικό ζήτημα αναφορικά με τα παιδιά των προσφύγων στην Ελλάδα. Λόγω του εγκλωβισμού ενός τεράστιου αριθμού προσφύγων στη χώρα μας για μεγάλο χρονικό διάστημα, το θέμα της παρουσίας των προσφυγόπουλων στα σχολεία προκάλεσε δυστυχώς σε αρκετές περιπτώσεις, έντονες διαμαρτυρίες των Ελλήνων γονιών – που λογικά επηρέασε και τις συμπεριφορές των δικών τους παιδιών για τα προσφυγόπουλα.
Αυτού του τύπου οι αντιδράσεις εκτός του ότι επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την ψυχολογική και όχι μόνο κατάσταση των προσφύγων και κυρίως των παιδιών τους, λειτουργεί αρνητικά και για τα ίδια τα γηγενή παιδιά για τους εξής λόγους: Αφενός διαμορφώνει αντιλήψεις ξενοφοβίας και ρατσισμού και διαστρεβλώνει τις σχέσεις μας με τον οποιοδήποτε «Άλλο», αφετέρου αποκρύπτει την ιστορική πορεία της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που σε μεγάλο βαθμό διαμορφώθηκε και εξαιτίας ενός τεράστιου προσφυγικού ρεύματος από την Μικρά Ασία και τον Πόντο. Αυτή η “απόκρυψη” διαμορφώνει αρνητικά παιδαγωγικά μηνύματα για τη νέα γενιά, πέρα από την διαστρέβλωση της ίδιας της ιστορίας των Ελλήνων.
Η προβολή ντοκιμαντέρ ή ταινίας με αναφορά στη Μικρασιατική καταστροφή και στα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι πρόσφυγες με την έλευσή τους στην Ελλάδα, θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό εκπαιδευτικό υλικό. Τόσο για τους γηγενείς μαθητές που τους δίνεται η δυνατότητα να κατανοήσουν καλύτερα το δικό τους ιστορικό παρελθόν, όσο και για τους αλλοδαπούς μαθητές που θα παρακολουθήσουν μια πορεία παρόμοια με τη δική τους, μια πορεία δηλαδή που μπορεί να έχει θετική εξέλιξη – αυτό άλλωστε υποδηλώνει και η ίδια η παρουσία των γηγενών μαθητών δίπλα τους- και όχι μια αδιέξοδη πορεία που μπορεί να βιώνουν στην παρούσα φάση της ζωής τους.
Προτεινόμενα ντοκιμαντέρ: