Η Ίμβρος είναι σήμερα το μεγαλύτερο νησί της Τουρκίας και ανήκει στην νομαρχία του Τσανάκαλε. Βρίσκεται στο βόρειο Αιγαίο, στην είσοδο του Ελλησπόντου. Έχει έκταση 279 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 8.894 κατοίκων, εκ των οποίων πλέον μόνον οι 200 είναι Έλληνες. Οι κύριες ασχολίες των κατοίκων είναι η κτηνοτροφία, η μελισσοκομική, καλλιέργεια σιτηρών/ελαιοδένδρων, η αλιεία και ο τουρισμός. Το νησί φημίζεται επίσης για τα αμπέλια του και το εκλεκτό κρασί του.
Περί τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 92% του πληθυσμού του νησιού ήταν Έλληνες. Λόγω της στρατηγικής θέσης της, δίπλα στα Δαρδανέλια, η Ίμβρος παρέμεινε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, μαζί με την Τένεδο, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου, που παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα.
Το ελληνικό χωριό Αγρίδια.
Το 1920, η Συνθήκη των Σεβρών παραχωρούσε τα δυο νησιά στην Ελλάδα. Μετά όμως την ήττα των Ελλήνων στη Μικρά Ασία και τη Μικρασιατική Καταστροφή, η Συνθήκη της Λωζάννης έδωσε τα δύο νησιά στην Τουρκία, διάδοχο πλέον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η ίδια συνθήκη όμως εξαίρεσε τους Έλληνες κατοίκους των δύο νησιών από την ανταλλαγή των πληθυσμών που ακολούθησε, και προέβλεψε γι’ αυτούς εκτενή αυτονομία, πράγμα όμως που στη συνέχεια καταπατήθηκε σε μεγάλη έκταση. (πηγή: Βικιπαίδεια)
Σήμερα καταβάλλονται προσπάθειες να μη χαθεί το ελληνικό στοιχείο του νησιού. Ήδη από πέρυσι επαναλειτουργεί το Ελληνικό Δημοτικό Σχολείο, ενώ φέτος ετοιμάζεται και το Γυμνάσιο χάρη στην επιμονή των Ιμβρίων. Παρακολουθήστε κάτω ένα σύντομο ρεπορτάζ της εφημερίδας Καθημερινή για το θέμα.
Διαβάστε και δείτε ολόκληρο το οδοιπορικό στην Ίμβρο στο http://www.kathimerini.gr/783840/inte…
Κάτω από : Ενδιαφέροντα θέματα
