Ο Β’ αποικισμός των αρχαίων Ελλήνων που άρχισε στο πρώτο μισό του 8ου και κράτησε ως τον 5ο αιώνα π.Χ., έφερε τον Ελληνισμό σε ολόκληρο τον μεσογειακό χώρο και δημιούργησε πλήθος ελληνικών πόλεων στις ακτές τριών ηπείρων, από την Ιβηρική χερσόνησο και τη Λιβύη ως την Κριμαία. Ιδιαίτερα στη Σικελία, Κάτω Ιταλία, Προποντίδα και Εύξεινο Πόντο συγκεντρώθηκαν συμπαγείς ελληνικοί πληθυσμοί.
Όλες οι ελληνικές αποικίες και ιδιαίτερα της Κάτω Ιταλίας έγιναν πολυάνθρωπα και ισχυρά κέντρα με μεγάλη εμποροναυτική και πολιτιστική ανάπτυξη. Ο αποικισμός στην Κάτω Ιταλία υπήρξε μια κορυφαία περίοδος της ελληνικής ιστορίας και δικαίως θεωρείται μεγάλο βήμα στην εξέλιξη του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Όλη η Κάτω Ιταλία, η Σικελία, η Σαρδηνία γέμισαν με ελληνικές εστίες. Παντού έλαμψαν ελληνικές εστίες, σ’ όλον τον τότε γνωστό κόσμο. Δημιουργήθηκε έτσι η λεγόμενη “Μεγάλη Ελλάδα”. Η γειτονική μας οδός “Συρακουσών” πήρε το όνομά της από την πιο σπουδαία ελληνική πόλη της Σικελίας, τις Συρακούσες. Οι νέες αυτές πόλεις των Ελλήνων αποίκων γέμισαν πλούτο, δημιουργήθηκαν νέες τάξεις στις ελληνικές πόλεις: οι έμποροι και οι ναυτικοί. Όλη αυτή η οικονομική ευμάρεια, μαζί με τη γνωριμία που έκανε το ελληνικό στοιχείο με τους ιθαγενείς πληθυσμούς, είχε ως αποτέλεσμα τη μεγάλη πολιτιστική άνθηση στο χώρο της τέχνης, της επιστήμης και της φιλοσοφίας.
Σήμερα οι απόγονοι των αρχαίων εκείνων Ελλήνων ζουν στην περιοχή του Σαλέντο στην Νότια Ιταλία, εκεί όπου υπάρχουν τα λεγόμενα εννέα Ελληνόφωνα χωριά της Απουλίας. Επίσης πεντακόσια περίπου χιλιόμετρα προς τον νότο και ειδικότερα στην Καλαβρία υπάρχει και η άλλη ομάδα των ελληνόφωνων χωριών που είναι γνωστά σαν τα “Ελληνόφωνα της Καλαβρίας”.
Οι κάτοικοι της Απουλίας και της Καλαβρίας καυχώνται πολύ μέχρι σήμερα για την Ελληνική τους καταγωγή, γιατί θεωρούν ότι προέρχονται από τους Αρχαίους Έλληνες και έτσι όταν πηγαίνουν στα μέρη τους Έλληνες ταξιδιώτες τους υποδέχονται σαν αδέλφια τους, με μεγάλη χαρά και συγκίνηση. Οι Γκρεκάνοι φωνάζουν γεμάτοι υπερηφάνεια με όλη τους την ψυχή στην Grigo: «Είμαστε Γκρέτσοι, γιατί έχομε το ίντιο αίμα τσε την ίντια γκλώσσα». Η Grigo είναι μια ελληνοϊταλική διάλεκτος που δημιουργήθηκε με την πάροδο των αιώνων, η οποία περιέχει πολλές παραλλαγμένες ελληνικές λέξεις και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τη μιλούν σε κείνα τα μέρη καθώς και ποιητές και τραγουδοποιοί που τη χρησιμοποιούν ακόμη στην τέχνη τους. Ταυτόχρονα οι ελληνόφωνοι απευθύνουν μια δραματική έκκληση προς κάθε αρμόδια αρχή της μητέρας Ελλάδας, να μην χαθεί με τα χρόνια η πολιτιστική τους αυτή κληρονομιά .
agapi, tsomi(ψωμί), frea(φρέαρ-πηγάδι), toro (θωρώ-κοιτάζω), adramu paei (ο άντρας μου φεύγει), sfodili(μαντήλι), pedi, orio (ωραίο), cerasi, kampana, kanono (κοιτάζω), polemo (δουλεύω), glicea tousi nifta (γλυκεία ετούτη η νύχτα), zoi, nifta, fengo (φεγγάρι) και πολλές άλλες.
Καλώς Ήρθατε…
Οι Encardia είναι ένα ελληνικό μουσικό συγκρότημα που έχει ασχοληθεί με την μουσική παράδοση των Ελληνόφωνων αυτών χωριών σε συνδυασμό με την Grigo και παίζει παραδοσιακά μουσικά κομμάτια ιδίως της περιοχής του Σαλέντο. Όπου έχουν εμφανιστεί έχουν σημειώσει αξιόλογες επιτυχίες, έχουν αποσπάσει άριστες κριτικές, έχουν διακριθεί και στο εξωτερικό και έχουν βασικό τους χαρακτηριστικό την καλή επικοινωνία με το κοινό… Η “Ταραντέλα” είναι ένα εύθυμο κομμάτι των ελληνόφωνων που σκοπός της δημιουργίας του είναι το διώξιμο της άσχημης διάθεσης και των εννοιών της ζωής που συμβολίζονται με την αράχνη Ταραντούλα…
