Χθες τα πρωτάκια του σχολείου μας διαπίστωσαν με τα ίδια τους τα μάτια τι θα πει να έχεις στη χώρα σου βασιλιά τον Αστόχαστο και βασίλισσα την Παλάβω. Για καλή μας τύχη, όλα αυτά τα τραγικά συνέβησαν στη χώρα των Μοιρολάτρων (σκόπιμα η Πηνελόπη Δέλτα βάζει τον τόνο στο «λά» , ενώ δεν είναι σωστό) κι όχι στη δική μας.
Κι όπως γίνεται πάντα στα παραμύθια, ακόμα και σ’ αυτά που δεν έχουν όνομα, ευτυχώς που ο πρίγκιπας Συνετός (γιος του Αστόχαστου) ήταν πράγματι συνετός και ξαναγέμισε τα ταμεία και τα θησαυροφυλάκεια της χώρας του ακολουθώντας τις συμβουλές της Γνώσης, της αγαπημένης του. Ποια ήταν η συμβουλή της Γνώσης, που ήταν όντως γνωστική; Η δουλειά! Κάτι που οι Μοιρολάτρες είχαν ξεχάσει στα χρόνια του Αστόχαστου…
Και, πράγματι, ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, αφού βροντοφωνάξαμε στο τέλος της παράστασης (λίγο παραπάνω από το αναμενόμενο ομολογουμένως) ότι το υγιές μέλλον μιας χώρας είναι τα παιδιά!
