Με τη λέξη “ζωφόρος” ή διάζωμα στην αρχιτεκτονική και την αρχαιολογία χαρακτηρίζεται το σπουδαίο αρχιτεκτονικό στοιχείο που προσδίδει μια κομψότητα στο επιστέγασμα των κτηρίων. Αποτελεί μια διακοσμητική ταινία που περιτρέχει το οικοδόμημα. Βρίσκεται συνήθως στην εξωτερική όψη του κτηρίου που μαζί με το γείσο και το επιστύλιο αποτελούν το λεγόμενο θριγκό. Όταν αυτό το διάζωμα φέρει μεταξύ των άλλων παραπάνω τμημάτων του Θριγκού ανάγλυφες παραστάσεις, τότε η δημιουργούμενη σειρά αυτών λέγεται ζωφόρος. Η διαφορά της ζωφόρου από το απλό διάζωμα βρίσκεται στην ίδια την ετυμολογία της λέξης, που σημαίνει κυριολεκτικά φέρω ζωή.
Δείτε κάτω πού ακριβώς τοποθετείται η ζωφόρος σ΄έναν ναό δωρικού ρυθμού:
Η ζωφόρος στην αρχαιότητα είναι γεμάτη παραστάσεις ανθρώπων, ζώων ή μυθικών πλασμάτων και αποτελεί ιδιαίτερο γνώρισμα του ιωνικού ρυθμού. Απαντάται όμως και σε αρχαίους ναούς δωρικού ρυθμού. Ειδικά στον Παρθενώνα που ανήκει στον δωρικό ρυθμό η ζωφόρος περιτρέχει όλο το πάνω μέρος του σηκού ενώ η εξωτερική ανωδομή του ναού επιστέφεται από μετόπες και τρίγλυφα.
Πηγή: Βικιπαίδεια
Επιλέγοντας την εικόνα κάτω θα περιηγηθείτε σε μια διαδικτυακή εφαρμογή του Υπουργείου Πολιτισμού σχετικά με τον Παρθενώνα και τη ζωφόρο του μέσα από ευχάριστες και παιγνιώδεις δραστηριότητες.
