Οι περισσότεροι απο εμάς δε γνωρίζουμε το γεγονός πως η 15η Οκτωβρίου έχει ορισθεί διεθνώς ως η ημέρα εορτασμού του «Λευκού Μπαστουνιού»

Στόχος της ημέρας αλλά και όλων των δράσεων που υλοποιούνται τη μέρα αυτή είναι η διάδοση της σημαντικότητας της χρήσης του Λευκού Μπαστουνιού και η ευαισθητοποίηση του κοινού στην προσπάθεια των ατόμων με προβλήματα όρασης για μια πιο ανεξάρτητη διαβίωση, αλλά και για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που συναντούν στην καθημερινή μετακίνησή τους.

Ας μάθουμε την ιστορία του όμως….

Η ιστορία του Λευκού Μπαστουνιού ξεκινάει μετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1918) από τον οφθαλμίατρο Richard Hoover, ο οποίος χρησιμοποίησε ένα μακρύ καλάμι ώστε να διευκολυνθεί η μετακίνηση των τυφλών βετεράνων του πολέμου. Το 1930, στο Παρίσι, η Guilly d’Herbemont είχε την ιδέα να εξοπλιστούν οι άνθρωποι με αναπηρία όρασης με ένα λευκό μπαστούνι ως σύμβολο προστασίας και αναγνώρισης. Η ιδέα της έγινε πραγματικότητα στις 7 Φεβρουαρίου 1931, όταν και παραδόθηκαν από την ίδια τα πρώτα λευκά μπαστούνια σε οργανώσεις τυφλών. Έτσι καθιερώθηκε το λευκό μπαστούνι ως σύμβολο των τυφλών ατόμων.

Ο πιο εύκολος τρόπος για να εισάγεις τα παιδιά μέσα σε μια δύσκολη κοινωνική κατάσταση/ έννοια είναι μέσα από ένα παραμύθι….

έτσι  διαβάσαμε τον Ξουτ της Φωτεινής Τσάμπρα και της Ζωής Σκαλίδη

Πρόκειται για την ιστορία ενός μικρού σκυλάκου που περιπλανήθηκε αρκετά ώσπου στο τέλος  έγινε οδηγός ενός τυφλού αγοριού και βρήκε την αγάπη και τη στοργή που λαχταρούσε. Μέσα απο τις εικόνες τις ιστορίας εμφανίστηκε και σε μας το Λευκό Μπαστούνι….

Και μέσα από τη συζήτηση για το τέλος της ιστορίας μας…προέκυψαν πολλές απορίες!!

Κυρία πως κινούνταν το αγόρι χωρίς να βλέπει;

Πως καταλάβαινε τι υπάρχει  γύρω του και δε σκοντάφτε επάνω του;

Στο δρόμο πως κυκλοφορούσε χωρίς να τον χτυπήσουν τα αυτοκίνητα;;

Με τη βοήθεια πλούσιου εποπτικού υλικού μάθαμε οτι οι άνθρωποι που δε μπορούν αν δουν  μπορεί να χρειαστούν έναν άνθρωπο – συνοδό ή έναν εκπαιδευμένο σκύλο ή το άσπρο μπαστούνι που είδαμε στην ιστορία μας να κρατάει το αγόρι για να ξεπεράσουν τα εμπόδια στο δρόμο τους. Επίσης είδαμε πως κάποια πεζοδρόμια έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να μπορούν να περπατήσουν, χάρη στις ανάγλυφες γραμμές και πως στα φανάρια υπάρχουν ειδικά κουμπάκια για να σταματάει η κυκλοφορία των αυτοκινήτων και να μπορούν να διασχίσουν το δρόμο.

Προσπαθήσαμε και εμείς να μπούμε στη θέση αυτών των ανθρώπων μέσα απο κινητικά και βιωματικά παιχνίδια…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Φτιάξαμε λοιπόν μια ομαδική αφίσα για αυτή τη μέρα με όλες τις πληροφορίες και τις εικόνες που θα βοηθήσουν και τον υπόλοιπο κόσμο που θα επισκεφθεί τη τάξη μας να κατανοήσει τη σημαντικότητα της χρήσης του Λευκού Μπαστουνιού!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

Φτιάξαμε και τα ατομικά μας βιβλιαράκι που θα πάρουμε στο σπίτι για να δείξουμε στους δικούς μας τι μάθαμε σήμερα και πως μπορούμε να νοιαζόμαστε για τους συνανθρώπους μας!!