Σήμερα γιορτάζουμε δύο από τους πιο ξεχωριστούς ανθρώπους στη ζωή μας: τη γιαγιά και τον παππού!
Είναι αυτοί που μας αγκαλιάζουν με απέραντη αγάπη, μας κακομαθαίνουν με λιχουδιές, μας λένε ιστορίες από τα παλιά και μας μαθαίνουν τι σημαίνει υπομονή και σοφία.
Και εμείς σήμερα ετοιμάσαμε μία όμορφη ζωγραφιά για να τους την προσφέρουμε μαζί με μία αγκαλιά και ένα φιλί.
Χρόνια πολλά σε όλες τις γιαγιάδες και όλους τους παππούδες του κόσμου!
Στο νηπιαγωγείο μας, τα σκουφιά των ξωτικών γεμίζουν την τάξη με χρώματα και φαντασία. Τα ψαλίδια δουλεύουν ακούραστα, κόβοντας χαρτιά, ενώ οι κατασκευές συνεχίζονται με χαμόγελα και ενθουσιασμό. Κάθε δημιουργία κρύβει λίγη μαγεία και πολλή αγάπη, γιατί εδώ τα χέρια φτιάχνουν και οι καρδιές χαίρονται.
Στο νηπιαγωγείο μας, ένα ξεχωριστό δέντρο μεγάλωσε στην τάξη: το Δέντρο των Ευχών. Δεν έχει ρίζες στο χώμα, αλλά καρδιά στις ιδέες και στα όνειρα των παιδιών. Πάνω στα κλαδιά του γράψαμε πολύχρωμες ευχές – άλλες γεμάτες χαρά, κι άλλες που μιλούν για καλοσύνη, αγάπη και φιλία. 
Χριστούγεννα στο Νηπιαγωγείο σημαίνει μαγεία, ανυπομονησία και χαρούμενες δημιουργίες! Καθημερινά μας περιμένει ένας φάκελος και ανακαλύπτουμε μία νέα αποστολή, όπως να τραγουδήσουμε ένα Χριστουγεννιάτικο τραγούδι, να συμπληρώσουμε ένα παζλ, να φτιάξουμε μία ζωγραφιά, κ.α. 
Οι αποστολές ενισχύουν τη συνεργασία, τη χαρά της δημιουργίας και το πνεύμα της προσφοράς, ενώ παράλληλα κάνουν τα παιδιά να νιώθουν πως συμμετέχουν ενεργά στη γιορτινή προετοιμασία. 
Έτσι, η αντίστροφη μέτρηση μέχρι τα Χριστούγεννα γίνεται μια μοναδική εμπειρία γεμάτη συναισθήματα, γέλια και όμορφες παιδικές αναμνήσεις.
Με αφορμή την θεματική “Ελιά και λιομάζωμα ” , παρακολουθήσαμε στον χώρο του σχολείου μας βιωματικό και δια δραστικό εργαστήρι με κεντρικό θέμα τον ζωγράφο Θεόφιλο και τον πίνακα που φιλοτέχνησε με τίτλο ” Το μάζεμα της ελιάς “. Αφού ενημερωθήκαμε για τα προϊόντα που παράγονται από το λάδι , δραματοποιήσαμε σκηνές από τον πίνακα , ντυμένοι με παραδοσιακές φορεσιές εκείνης της εποχής και στη συνέχεια πιάσαμε τα πινέλα μας και προσπαθήσαμε επάνω σε ρυζόχαρτο να γίνουμε για λίγο και εμείς μικροί ζωγράφοι φτιάχνοντας το δικό μας έργο τέχνης . 
Ευχαριστούμε την ομάδα ΚΕΦΑΛΑΙΑ & μικρά
Κάθε Νοέμβρη, η μνήμη μας επιστρέφει στο Πολυτεχνείο σε εκείνες τις μέρες όπου η φωνή των νέων έγινε χρώμα, φως και αντίσταση απέναντι στο σκοτάδι. Ήταν η στιγμή που η ελπίδα πέρασε τα κάγκελα κι έγινε κραυγή για ελευθερία, δικαιοσύνη και δημοκρατία.
Όπως στο τραγούδι «Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο», έτσι και οι μαθητές μας ζωγράφισαν το δικό τους όνειρο πάνω στους τοίχους…
Δημιούργησαν κάρτες, σημαιάκια με τα συνθήματα του Πολυτεχνείου και το παραμύθι “Ντενεκεδούπολη” ζωντάνεψε στην τάξη μας. Οι μαθητές και μαθήτριες πρότειναν λύσεις και μαζί με τους ήρωες μπόρεσαν να φέρουν πάλι την Δημοκρατία στην Ντενεκεδούπολη. 
Το Πολυτεχνείο δεν είναι απλώς μια επέτειος. Είναι ένας τοίχος γεμάτος χρώματα — ένας καμβάς όπου η νέα γενιά συνεχίζει να ζωγραφίζει το μέλλον της, με πίστη, τόλμη και αγάπη για την ελευθερία.
Στο νηπιαγωγείο μας ταξιδέψαμε στον μαγικό κόσμο των σχημάτων! Ξεκινήσαμε γνωρίζοντας τον κύκλο, τον οποίο όχι μόνο κόψαμε, αλλά με πολλή φαντασία φτιάξαμε τη δική μας μοναδική κούκλα, σχηματίσαμε όλα τα σχήματα με το σώμα μας, γελώντας και συνεργαζόμενοι για να τα δημιουργήσουμε.
Στη συνέχεια, γράψαμε και ταξινομήσαμε σχήματα, ανακαλύπτοντας πόσα διαφορετικά μπορεί να συναντήσουμε γύρω μας.
Το ταξίδι μας ολοκληρώθηκε με μία μικρή «επίσκεψη» στην τέχνη: παρατηρήσαμε πίνακες του Καντίνσκι, αναγνωρίσαμε σχήματα μέσα στα έργα του και συζητήσαμε πώς εκείνος κατάφερε να τα μετατρέψει σε μαγικές, πολύχρωμες εικόνες.
Ήταν ένα πρόγραμμα γεμάτο ανακαλύψεις, παιχνίδι και δημιουργία—ακριβώς όπως αγαπούν τα παιδιά!
Το φθινόπωρο τελειώνει γλυκά, σαν παραμύθι που κλείνει και ζητήσαμε από τα παιδιά σε συνεργασία με τους γονείς τους να βρουν θησαυρούς της φύσης. Η τάξη μας γέμισε με μοναδικούς θησαυρούς και σας τους παρουσιάζουμε.
Το παιχνίδι στην αυλή — όπως το φιδάκι (σε εξωτερική εκδοχή, π.χ. μεγάλο ταμπλό στο έδαφος) ή το κουτσό — έχει πολύ μεγάλη παιδαγωγική αξία στην προσχολική ηλικία. Δεν είναι απλώς διασκέδαση· πρόκειται για δραστηριότητες που προάγουν ολόπλευρη ανάπτυξη: κινητική, γνωστική, κοινωνική και συναισθηματική.
Αντίληψη κανόνων & ακολουθιών: Τα παιδιά μαθαίνουν να ακολουθούν κανόνες, να περιμένουν τη σειρά τους και να κατανοούν τη σχέση αιτίας–αποτελέσματος (π.χ. «αν πέσω σε αυτό το τετράγωνο, ανεβαίνω/κατεβαίνω» στο φιδάκι).
Αριθμητικές έννοιες: Μαθαίνουν να μετρούν βήματα ή κουτάκια, να αναγνωρίζουν αριθμούς και να συνδέουν ποσότητα με σύμβολα.
Αντίληψη χώρου: Στο κουτσό, η κίνηση σε συγκεκριμένες θέσεις στο έδαφος βοηθά στη χωροχρονική οργάνωση και τον προσανατολισμό.
Με μία κιμωλία σχεδιάσαμε φιδάκι και οι μαθητές-μαθήτριες μας ενθουσιάστηκαν…
Η θεατρική ομάδα “Το μαγικό πεφταστέρι” παρουσίασε στο σχολείο μας τη διαδραστική παράσταση με τίτλο “τα παιδιά διαλέγουν την ειρήνη“.
Οι μαθητές απολάμβαναν τα παιχνίδια τους συντροφιά με την Ειρήνη, ώσπου εμφανίστηκε ο πόλεμος και προσπάθησε με διάφορους τρόπους να κερδίσει την εμπιστοσύνη των παιδιών. Τους υποσχέθηκε ότι τα παιχνίδια του θα είναι πιο ενδιαφέροντα και όχι βαρετά όπως είναι της Ειρήνης. Όμως οι μαθητές μας, αποφάσισαν ότι προτιμούν την Ειρήνη, γιατί Ειρήνη σημαίνει ελεύθερο παιχνίδι στις αυλές, σημαίνει δυνατότητα μάθησης, σημαίνει αγάπη, χαρούμενες φωνές και φωτεινά χρώματα.
Η Ειρήνη δεν είναι για τα παιδιά απλώς μία ιδέα, αλλά ο τρόπος με τον οποίο ονειρεύονται τον κόσμο.
Οι πίνακες ζωγραφικής είναι εικόνες που έχουν φτιαχτεί με χρώματα, πινέλα και πολλή φαντασία! Οι ζωγράφοι ζωγραφίζουν αυτά που βλέπουν, αυτά που σκέφτονται ή αυτά που αισθάνονται. Μπορεί να ζωγραφίσουν ένα τοπίο, ένα ζώο, ανθρώπους ή κάτι μαγικό!
Οι μαθητές και μαθήτριές μας έγιναν “εξερευνητές”. Η αποστολή τους ήταν αρχικά να παρατηρήσουν προσεχτικά 4 φθινοπωρινούς πίνακες ζωγραφικής , μετά να ακούσουν έναν γρίφο και να ανακαλύψουν σε ποιον πίνακα αναφέρεται.
Στο τέλος κάθε γρίφου γινόταν αναπαράσταση του πίνακα, δίνοντας πνοή στους πίνακες.
Τα παιδιά ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό και έλυσαν όλους τους γρίφους!
“Σε ένα πάρκο σκυφτά περπατά και το μπαστούνι του σφιχτά κρατά.
Δέντρα ολόγυρα, φύλλα παντού, φθινόπωρο είναι, ηρεμία παντού.”
Ποιός πίνακας το δείχνει αυτό;
Υποστηριζόμενο από blogs.sch.gr & Θέμα βασισμένο στο Lovecraft από τον Anders Norén
