Σάββατο του Λαζάρου
Η Ανάσταση του Λαζάρου
Με την εορτή της Ανάστασης του Λαζάρου από τον Χριστό ,ξεκινά από σήμερα η αντίστροφη μέτρηση για το Πάσχα. Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία τον φιλοξένησαν πολλές φορές στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα.Λίγες μέρες πριν τα Θεία Πάθη ασθένησε ο Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού που τότε ήταν στη Γαλιλαία να τον επισκεφθεί. Ο Χριστός όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι που πέθανε ο Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του « πάμε τώρα να τον ξυπνήσω». Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.Φθάνοντας στο μνημείο, δάκρυσε και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα και με μεγάλη φωνή είπε: «Λάζαρε, δεύρο (βγες) έξω». Αμέσως βγήκε έξω τυλιγμένος με τα σάβανα ο τετραήμερος νεκρός μπροστά στο πλήθος που παρακολουθούσε και ο Ιησούς ζήτησε να του λύσουν τα σάβανα και να πάει σπίτι του.Η αρχαία παράδοση λέγει ότι τότε ο Λάζαρος ήταν 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Λάζαρος δεν γέλασε ποτέ παρά μια φορά μόνο όταν είδε κάποιο να κλέβει μια γλάστρα και είπε την εξής φράση: «Το ένα χώμα κλέβει το άλλο».
Το βίντεο θα σε βοηθήσει να μάθεις για την Ανάσταση του ΛΑΖΑΡΟΥ…
Μπορείς να φτιάξεις το παζλ??
https://www.jigsawplanet.com/?rc=play&pid=3cf45a45a93f
ΠΑΣΧΑΛΙΝΌ ΈΘΙΜΟ :ΛΑΖΑΡΑΚΙΑ
«Λαζαράκια για τον Λάζαρο αν δεν πλάσεις, ψωμί δεν θα χορτάσεις», έλεγαν παλιά και λένε ακόμα στα ελληνικά χωριά μας.
Σύμφωνα με την παράδοση ο αναστημένος φίλος του Χριστού, ο Λάζαρος, είχε πει: «Όποιος ζυμώσει και δε με πλάσει, το φαρμάκι μου να πάρει…».
Το Σάββατο του Λαζάρου, οι νοικοκυρές φτιάχνουν τα «Λαζαράκια» ψωμάκια σε σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου, δηλαδή όπως αναπαριστούν τον Λάζαρο στις εκκλησιαστικές εικόνες. Συνηθίζεται όσα παιδιά έχει η οικογένεια τόσους «Λαζάρηδες» να πλάθουν και στη θέση των ματιών να βάζουν δυο γαρίφαλα. Το σκεπτικό είναι να έχουν χεράκια σταυρωμένα και γαρυφαλλάκι, ενώ κάποιοι βάζουν και ποδαράκια.
Τα «Λαζαρούδια», όπως λέγονται σε κάποια μέρη, τα γέμιζαν οι νοικοκυρές με αλεσμένα καρύδια, αμύγδαλα, σύκα, σταφίδες, μέλι, πρόσθεταν πολλά μυρωδικά και τα έδιναν ζεστά στα παιδιά, που τρελαίνονταν με τη γεύση και τη μυρωδιά τους.
ΛΑΖΑΡΑΚΙΑ…ΓΙΑ ΜΙΚΡΑ ΧΕΡΑΚΙΑ !!
ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
Τα κάλαντα του Λαζάρου
Ἦρθε ὁ λαζαρος, ἦρθαν τὰ βαγια,
ἦρθε ἡ κυριακὴ ποὺ τρῶν᾿ τὰ ψαρια.
σηκω λαζαρε καὶ μὴν κοιμᾶσαι,
ἦρθε ἡ μανα σου ἀπὸ τὴν πολη,
σοῦ ῾φερε χαρτὶ καὶ κομπολοι.
οι κοτουλες σας αβγα γεννουνε,
δωστε μας και μας
να σας χαρουμε.
Όταν έλεγαν τα παιδιά στα κάλαντα του Λαζάρου, κρατούσαν και τον “Λάζαρο”που τον έφτιαχναν με λευκά πανιά και λουλούδια…
,
