Το 2005 τα Ηνωμένα Έθνη καθιέρωσαν την 27η Ιανουαρίου ως Διεθνή Ημέρα Μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Σαν σήμερα, πριν από 80 χρόνια ελευθερώθηκε από τους Συμμάχους το Auschwitz-Birkenau, το ναζιστικό γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης που έγινε σύμβολο του Ολοκαυτώματος, της γενοκτονίας και του τρόμου (https://www.auschwitz.org/en/greek/). Μέσα στην πενταετία 1940-45, πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι μαρτύρησαν και εξοντώθηκαν εκεί. Περίπου 7 χιλ. κρατούμενοι, τους οποίους οι Γερμανοί τους είχαν αφήσει στο στρατόπεδο, απελευθερώθηκαν στις 27 Ιανουαρίου 1945. Την ιστορία του Ολοκαυτώματος δεν μπορούμε παρά να την αντιμετωπίζουμε ως παράδειγμα συστηματικής και ηθελημένης παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Με αφορμή την ημέρα αυτή, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α’ και Γ’ Γυμνασίου ενημερώθηκαν για το Ολοκαύτωμα και τη σημασία του μέσα από τη σελίδα του Μουσείου Μνήμης του Ολοκαυτώματος (https://encyclopedia.ushmm.org/content/el/article/introduction-to-the-holocaust), παρακολούθησαν τις ταινίες “Το αγόρι πίσω από το συρματόπλεγμα” (Α΄ Γυμνασίου) και “Ο πιανίστας” (Γ΄ Γυμνασίου), συγκινήθηκαν, προβληματίστηκαν και συζήτησαν τους προβληματισμούς τους. Στη συνέχεια, είχαν την ευκαιρία να συνδεθούν στον ψηφιακό ιστότοπο του Μουσείου Άουσβιτς-Μπίρκεναου (https://panorama.auschwitz.org/) και να περιηγηθούν στους χώρους διαλογής και διαμονής των κρατουμένων του στρατοπέδου συγκέντρωσης και εξόντωσης. Το αφιέρωμα έκλεισε με μια προσπάθεια εικονικής απόδρασης των μαθητών – μαθητριών από το στρατόπεδο, ξεκλειδώνοντας τις κλειδαριές που αντιστοιχούσαν σε ερωτήσεις που σχετίζονται με την ιστορία του Ολοκαυτώματος (https://www.flippity.net/vb.php?k=e/2PACX-1vTUUrS5q72jBiDcsD2EkafShiPESFV9jETifQulXRCQ6fOcF0goCn2SGhG8FBh46sJrmsTI2_CXvceD)
Μια μέρα μνήμης, που κύλησε δημιουργώντας έντονα συναισθήματα και προβληματισμό, μια μέρα που ποτέ δεν πρέπει να ξεχαστεί για να μην επιτρέψουμε την ιστορία να επαναληφθεί…
Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα, δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει…
(Πάστορας, Martin Niemoller)
