Μια Φορά…κι Ένα Νοέμβρη…

17 Νοέμβρη 1973, η μέρα που η ιστορία γύρισε σελίδα. Από το σκοτάδι στο φως. Από τη διεκδίκηση στο κεκτημένο. Από τη σιωπή στο ουρλιαχτό κι από εκεί στη δυνατή φωνή που δεν μπόρεσε να τη νικήσει κανένας φόβος, καμιά απειλή.

ΜΙΚΡΟΣ ΤΎΜΒΟΣ
Ξεκινώντας
δίχως τουφέκι- σπαθί , μονάχα με τον ήλιο
στο μέτωπο λάμπετε τόσο ψηλά
που η ποίηση θα μείνει χρεώστης σας.
Υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί. Είστε το ποίημα.
Απλώνοντας το χέρι μου δε φτάνει ως εκεί
που ωραία λουλούδια σε υψηλό λειμώνα τις μορφές σας
λιτανεύει ο αέρας της αρετής .Ω παιδιά μου!
Μπροστά σ’ αυτό το Ποίημα μετράει μόνο η σιωπή.
17 Νοέμβρη 1973! Ημέρα μνήμης και τιμής!!!
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

Μπορεί να είναι εικόνα μνημείο και κείμενο σάρωση0020

Η επέτειος του Πολυτεχνείου εκτός από ημέρα μνήμης της εξέγερσης των φοιτητών , αποτελεί και μια θαυμάσια ευκαιρία για να “εισάγουμε” τα παιδιά στις έννοιες της Δημοκρατίας  και της Δικτατορίας. Διαβάσαμε και δραματοποιήσαμε το βιβλίο της Κ. Αρμενιάκου “Η κυρά Δημοκρατία”.

Κάνοντας αναδρομή στο παρελθόν, ταξιδέψαμε κάποιες δεκαετίες πίσω, στο Νοέμβρη εκείνο του 1973….

Μιλήσαμε για  την αξία της Ειρήνης, της δημοκρατίας και την ελευθερία της έκφρασης , διαβάσαμε την Ντενεκεδούπολη, φτιάξαμε τον Λαδένιο κι άλλους ήρωες της Ντενεκεδούπολης, τραγουδήσαμε : “Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο”…..

1a25c7c1 5f4c 49bd bada 509dee6660eb 3ba39df2 8981 48f7 a120 63545662116c 99c3e261 f8ab 44da ac17 b6a71442f646a78f0842 69b6 443a b2f5 ffd33ca97dce26663a45 cfab 47f2 ba1c c39937ea1b6f

Στα χέρια μου κρατώ ειρήνη…

Ειρήνη είναι αγάπη, σύνεση, καλοσύνη. Είναι μια καλημέρα, μια καλή κουβέντα, μια αγκαλιά.. Είναι η ηρεμία μέσα μας. Οι γλυκιές μας σκέψεις, οι καλές μας πράξεις. Είναι αυτό που κρατάμε στα χέρια μας και γαληνεύει την ψυχή μας…

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *