Πρώτες ημέρες στην τάξη

Στο νηπιαγωγείο κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία για να μάθουμε κάτι νέο, νέες γνώσεις, νέα ερεθίσματα αλλά και πώς να ζούμε μαζί. Από τις πρώτες εβδομάδες της σχολικής χρονιάς τα παιδιά μαθαίνουν να συνεργάζονται, να μοιράζονται, να βοηθούν και να ανήκουν σε ομάδες. Η συνεργασία δεν είναι απλώς μια δεξιότητα. Είναι ένας τρόπος ζωής μέσα στην τάξη. Μέσα από ομαδικά παιχνίδια, κοινές κατασκευές και καθημερινές δραστηριότητες τα παιδιά ανακαλύπτουν τη χαρά του «μαζί». Μαθαίνουν ότι κάθε παιδί έχει κάτι μοναδικό να προσφέρει και ότι όταν ενώσουμε τις δυνάμεις μας μπορούμε να δημιουργήσουμε σπουδαία πράγματα.
Παράλληλα καλλιεργείται σιγά-σιγά το αίσθημα του ανήκειν. Κάθε παιδί νιώθει ότι η τάξη είναι το δικό του «δεύτερο σπίτι», ένα μέρος όπου το όνομά του, οι ιδέες του και η φωνή του έχουν αξία. Η αίσθηση αυτή γεννά ασφάλεια, αυτοπεποίθηση και σεβασμό. Μέσα από απλές καθημερινές στιγμές στο πρόγραμμα του νηπιαγωγείου όπως η “παρεούλα”, δηλαδή ο κύκλος της συζήτησης, μια ζωγραφιά για τον φίλο μας που γιορτάζει ή ένα κοινό τραγούδι χτίζονται δεσμοί που δίνουν στα παιδιά την αίσθηση ότι ανήκουν σε μια μικρή κοινότητα.
Η συναισθηματική ασφάλεια που προσφέρει αυτή η κοινότητα έχει ιδιαίτερη σημασία και για τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Όταν τα παιδιά νιώθουν αποδοχή, αγάπη και σταθερότητα συμμετέχουν πιο ενεργά, εκφράζονται πιο ελεύθερα και αναπτύσσουν τις ικανότητες και κοινωνικές ή γνωστικές τους δεξιότητες. Η τάξη που καλλιεργεί την ενσυναίσθηση και τη συνεργασία γίνεται χώρος όπου κάθε παιδί βρίσκει τον προσωπικό του ρυθμό προόδου, αισθάνεται ότι είναι μέλος της ομάδας και ότι οι διαφορές του όχι μόνο γίνονται αποδεκτές, αλλά και εμπλουτίζουν τη μαθησιακή εμπειρία όλων.
Για αυτούς ακριβώς τους λόγους το νηπιαγωγείο είναι ένας σημαντικός σταθμός στην εκπαιδευτική πορεία ενός παιδιού. Και όλα όσα καλλιεργεί μπορείτε και σεις αγαπητοί γονείς να τα ενισχύετε στο σπίτι. Η καλλιέργεια της συνεργασίας δεν σταματά στην τάξη. Συνεχίζεται και στο σπίτι μέσα από μικρές καθημερινές στιγμές. Όταν μαγειρεύουμε μαζί, τακτοποιούμε παρέα το δωμάτιο, ετοιμάζουμε μαζί μια γιορτή ή ένα πάρτυ, συζητάμε για τα συναισθήματά μας και τα προβλήματά μας ή παίρνουμε αποφάσεις ως οικογένεια τα παιδιά νιώθουν ότι συμμετέχουν, ότι ακούγονται και ότι η γνώμη τους μετρά. Μην αντιμετωπίζετε τα παιδιά προσχολικής ηλικίας σαν μωρά. Είμαι μικροί πολίτες στους οποίους καλλιεργούμε σιγά σιγά όλα όσα αργότερα ως ενήλικες θα έχουν εφόδια.

Βιβλιογραφία

Δημητρίου, Α. (2017). Κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη στο νηπιαγωγείο. Αθήνα: Gutenberg.
Ματσαγγούρας, Η. (2011). Η Ομαδοσυνεργατική Διδασκαλία: Θεωρία και Πράξη. Αθήνα: Γρηγόρη.
Μπεζεβέγκης, Η. (2014). Παιδαγωγική Ψυχολογία: Από τη θεωρία στην πράξη. Αθήνα: Μεταίχμιο.

ΚΛ.Μ.