5ο Νηπιαγωγείο Καρπενησίου

ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ

Το σχολείο μας έχει τη δυναμική ενός τμήματος κλασσικού ωραρίου και ενός τμήματος ένταξης για μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες.

Θεωρούμε ως ανθρώπινο δικαίωμα όλοι οι μαθητές του σχολείου μας να έχουν ίσες ευκαιρίες για να αναπτύξουν τις ικανότητες τους και να συμμετέχουν ισότιμα στην κοινωνία. Μέσα από τη διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού (UNESCO, 1994) η «Εκπαίδευση για Όλους» υποστηρίζεται με τον καλύτερο τρόπο μέσα από ένα συμπεριληπτικό προσανατολισμό στο σχολείο.

Αυτό τον προσανατολισμό και φιλοσοφία, έχει και η προσπάθεια των διδασκόντων του σχολείου μας να συμπεριλάβουν όλους τους μαθητές στο πρόγραμμα τους. Η ιδέα της παροχής ίσων εκπαιδευτικών ευκαιριών βρίσκεται πολύ ψηλά στις εκπαιδευτικές μας προτεραιότητες.

Η προσπάθεια μας για υπερπήδηση των φραγμών που εμποδίζουν τη συμμετοχή όλων των μαθητών ανεξάρτητα από την επίδοση, εστιάζεται τόσο στην συμμετοχική διδασκαλία όσο και στην εξατομικευμένη εκπαίδευση. Η μορφή της ένταξης είναι κοινωνική αλλά και χωρική, στον ίδιο χώρο της κλασσικής τάξης αλλά και σε παράλληλο, όταν αυτό κριθεί απαραίτητο . Έτσι δίνεται η δυνατότητα κοινωνικής συναλλαγής σε ελεύθερες και οργανωμένες δραστηριότητες καθώς επίσης και η δυνατότητα ατομικής στήριξης.

Παρόλα αυτά υπάρχει και η ανάγκη για ρύθμιση των εγκαταστάσεων ώστε να μπορούμε να υποδεχτούμε μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και να παρέχουμε εξειδικευμένη βοήθεια οποιαδήποτε ώρα κριθεί αναγκαίο, αξιοποιώντας τις δυνατότητες του χώρου και την υλικοτεχνική υποδομή. Βασικό κριτήριο για εμάς είναι η προσωπική αξιοπρέπεια των μαθητών μας και των οικογενειών τους, αντιμετωπίζοντας κάθε περίπτωση με προσοχή και σεβασμό.

Επιβάλλεται επομένως να τηρούνται ορισμένες προϋποθέσεις για την εφαρμογή της οικείας αρχής, όπως η δημιουργία θετικού κλίματος, η ποικιλία υποστηρικτικών δομών, η ενημέρωση και συνεργασία των εκπαιδευτικών και η δυνατότητα αυτοαξιολόγησης και αυτορρύθμισης. Το Νηπιαγωγείο μας με ανοιχτούς ορίζοντες, συνεργασία με φορείς και γονείς στο σύνολο τους θα συνεχίσει να διεκδικεί ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση τόσο σε λειτουργικό επίπεδο όσο και σε κοινωνικό.

Η στάση όλων μας απέναντι σε αυτά τα ζητήματα είναι δείγμα πολιτισμού, ήθους και αξιών. Το σχολείο έχει κοινωνικό ρόλο και θα πρέπει να μας δοθεί χώρος και χρόνος να τον συντελέσουμε.

Με εκτίμηση, οι εκπαιδευτικοί του 5ου Νηπιαγωγείου Καρπενησίου.

Η ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας.

Όλοι κάνουμε όνειρα για τα παιδιά μας. Προσδοκούμε να τα δούμε να εξελίσσονται σε έξυπνους, καλούς κι ευτυχισμένους ανθρώπους. Τι μπορούμε όμως να κάνουμε από τώρα γι’ αυτό; Αρκεί να αφιερώνουμε λίγα λεπτά την ημέρα για να διαβάσουμε ένα βιβλίο μαζί με τα παιδιά μας.

Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, διαβάζοντας μαζί με το παιδί το βοηθάμε:

να αναπτύξει την ικανότητά του να χρησιμοποιεί τη γλώσσα, να εξασκεί τη μνήμη και να εμπλουτίζει τη φαντασία του
να καλλιεργήσει την κριτική σκέψη και τη δημιουργική αναζήτηση
να οικοδομήσει μια δυνατή σχέση με τους γονείς του και να εξασφαλίσει μια ισορροπημένη συναισθηματική ανάπτυξη
να καλλιεργήσει τις ηθικές αξίες του
να βελτιώσει την ικανότητά του να συγκεντρώνεται και να μελετά με μεγαλύτερη ευκολία τα μαθήματά του στο σχολείο
να αναπτύξει τη θέληση για μάθηση και την αυτό-εκτίμησή του
να έρθει σε επαφή με άλλες κουλτούρες και ιδέες και να διευρύνει τον πνευματικό του ορίζοντα
να εντάξει το διάβασμα στις καθημερινές του συνήθειες

Διαβάζοντας σ’ ένα μωρό, του προσφέρουμε νοητικά ερεθίσματα και το βοηθάμε να συνδέσει το διάβασμα με συναισθήματα χαράς, ευχαρίστησης και ασφάλειας.(0-3 ετών)	§ Διαβάζουμε στο παιδί πριν ακόμα αρχίσει να μιλάει.§ Κρατάμε το παιδί στην αγκαλιά μας, με τα πρόσωπά μας κοντά, και διαβάζουμε έχοντας το βιβλίο ανοιχτό μπροστά μας. § Μιλάμε καθαρά, με μικρές προτάσεις και συχνές παύσεις. § Παίζουμε με τον τόνο της φωνής μας και με τις εκφράσεις του προσώπου μας, ή ακόμα και με το σώμα μας. § Ενθαρρύνουμε το παιδί να συμμετέχει αγγίζοντας το βιβλίο, σηκώνοντας κινούμενα μέρη, ή ακόμα συμπληρώνοντας προτάσεις με ήχους και λέξεις. § Αφήνουμε το βιβλίο αμέσως μόλις διαπιστώσουμε ότι το παιδί έχει κουραστεί ή δεν ενδιαφέρεται. Μπορούμε να συνεχίσουμε από το ίδιο σημείο την επόμενη φορά, ή να αναζητήσουμε ένα νέο βιβλίο που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του παιδιού. § Ξαναδιαβάζουμε, ακόμα και συνεχόμενα, τα αγαπημένα βιβλία του παιδιού, ενισχύοντας τα αισθήματα ασφάλειας και χαράς. § Με μια τόσο απλή κίνηση –αγκαλιάζοντας το παιδί μας και κρατώντας το κοντά μας ενώ διαβάζουμε- μπορούμε να του δείξουμε την αγάπη και τη φροντίδα μας. § Η μεγαλύτερη ανάπτυξη του εγκεφάλου πραγματοποιείται τα 3 πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού. Μιλώντας, τραγουδώντας, λέγοντας ιστορίες και διαβάζοντας, δημιουργούμε συνεχώς ερεθίσματα που είναι σημαντικά για την ανάπτυξή του.

Διαβάζοντας μαζί μ’ ένα παιδί, από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής του, το βοηθάμε να αναπτύξει την περιέργεια που έχει για τον κόσμο και να κατανοήσει καλύτερα τον εαυτό του και τους άλλους.(4-11 ετών)	§ Σ’ ένα ευχάριστο κι εποικοδομητικό διάλλειμα, επισκεπτόμαστε με το παιδί μας βιβλιοπωλεία ή βιβλιοθήκες και το βοηθάμε να έρθει σε επαφή με τα βιβλία και να εξοικειωθεί μαζί τους. § Παροτρύνουμε το παιδί να επιλέξει το ίδιο τα βιβλία του και το βοηθάμε να ανακαλύψει τα κατάλληλα βιβλία για την ηλικία και τα ενδιαφέροντά του. Δεν κρίνουμε τις επιλογές του, ενώ το ενθαρρύνουμε να διαβάσει ποικιλία από βιβλία (π.χ. λογοτεχνία, κόμικς, περιοδικά, ποίηση, βιβλία με ανέκδοτα, βιβλία για αθλητισμό, ζώα, χόμπυ κ.ά.). § Δε χρειάζεται να ανησυχούμε για το επίπεδο δυσκολίας ενός βιβλίου, καθώς το παιδί μπορεί να απολαύσει δυσκολότερα βιβλία από αυτά που μπορεί να διαβάσει μόνο του. Μπορούμε να διαβάσουμε μέρος του βιβλίου μαζί του και να συζητήσουμε για τις ιδέες και τις εικόνες. § Δραματοποιούμε το περιεχόμενο του βιβλίου, ή επινοούμε παιχνίδια και δραστηριότητες, μετατρέποντας την ανάγνωση σε μια ευχάριστη εμπειρία. § Συζητάμε με το παιδί και μοιραζόμαστε τα συναισθήματα που γεννήθηκαν κατά την ανάγνωση. Μπορούμε μάλιστα να κάνουμε αυτή τη συζήτηση και μπροστά σε άλλα σημαντικά πρόσωπα της οικογένεια – αδέλφια, παππούδες, ξαδέλφια κ.ο.κ.– παρακινώντας τη συμμετοχή τους. Με αυτό τον τρόπο το παιδί θα νοιώσει όμορφα και σπουδαία που μπορεί να εκφράσει την άποψή του, να καθοδηγήσει μία συζήτηση και να μοιραστεί τα συναισθήματά του. § Διαβάζοντας οι ίδιοι για ευχαρίστηση, γινόμαστε το παράδειγμα, βοηθώντας τα παιδιά μας να ανακαλύψουν τον κόσμο του βιβλίου και να αναπτύξουν μία κλίση προς την ανάγνωση.

Παρακινώντας έναν έφηβο να διαβάσει, τον βοηθάμε να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα της ηλικίας του και να αναπτύξει την αυτοεκτίμησή του.(>11 ετών)	§ Μία αληθοφανής ιστορία με έναν κεντρικό χαρακτήρα περίπου στην ίδια ηλικία, ο οποίος βιώνει παρόμοιες καταστάσεις, μπορεί να βοηθήσει τον έφηβο να δει τρόπους που μπορεί να χειριστεί μία κατάσταση, ή να συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι ο ίδιος η αιτία του προβλήματος.§ Συζητώντας με έναν έφηβο για το βιβλίο που διάβασε, μπορούμε να εστιάσουμε στις ανησυχίες του και να του δείξουμε έμπρακτα την υποστήριξή μας.

Αναπτύσσοντας τη φιλαναγνωσία στο σχολικό περιβάλλον.	Ο χρόνος που τα παιδιά αφιερώνουν καθημερινά στις σχολικές τους δραστηριότητες είναι ο πιο παραγωγικός της ημέρας τους. Είναι λοιπόν αναγκαίο το σχολείο να αποτελεί την εστία αναζήτησης της γνώσης αλλά και της χαράς της δημιουργίας, ενισχύοντας την ισόρροπη ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών.Μέσα από τα προγράμματα φιλαναγνωσίας κι ευέλικτης ζώνης το σχολείο ανοίγει μία δίοδο επικοινωνίας με την κοινωνία και με βιωματικό τρόπο συμβάλλει στη νοητική, συναισθηματική κι αισθητική καλλιέργεια. Πλέον, οι διδάσκοντες, οι γονείς αλλά και οι ίδιοι οι μαθητές έχουν την ευκαιρία να διαμορφώσουν το πρόγραμμα σύμφωνα με τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά τους.

Με αυτή τη φιλοσοφία στο Νηπιαγωγείο μας έχουμε δημιουργήσει τη γωνιά της ανάγνωσης και το βιβλιόδεντρο, στα φύλλα του οποίου γράφουμε τους αγαπημένους μας τίτλους βιβλίων. Χαλαρώνουμε πάνω στα μαξιλάρια μας και μαζί με ένα βιβλίο ταξιδεύουμε!

Μαζί, διαβάζουμε περισσότερο γιατί…

…σ’ ένα βιβλίο ανακαλύπτουμε έναν ολόκληρο κόσμο ανάμεσα σε ένα εξώφυλλο κι ένα οπισθόφυλλο.

…σ’ ένα βιβλίο συναντάμε έναν καλό φίλο μια καλή συντροφιά και προσωπικό καταφύγιο.

…σ’ ένα βιβλίο βρίσκουμε τον εαυτό μας σε κάποιον από τους ήρωες και ταυτιζόμαστε μαζί του.

…ένα βιβλίο μας ταξιδεύει σε χώρες μακρινές, χωρίς να κοστίζει όσο η βενζίνη μας μέχρι εκεί!

…ένα βιβλίο είναι ένας συνδετικός κρίκος ανάμεσα σ’ εμάς, το συγγραφέα, τον κόσμο όλο.

…μ’ ένα βιβλίο αναπτύσσουμε την περιέργειά μας για τον κόσμο.

…μ’ ένα βιβλίο πάντα έχουμε θέμα συζήτησης.

…μ’ ένα βιβλίο διασκεδάζουμε και μαθαίνουμε.

…μ’ ένα βιβλίο ονειρευόμαστε.

…μ’ ένα βιβλίου αλλάζουμε τον κόσμο.

Πηγή: Ψυχογιός http://www.psichogios.gr

Εδώ Πολυτεχνείο!

Το νηπιαγωγείο διδάσκεται …

και διδάσκει τη δημοκρατία …

καθημερινά , σαν άλλο πολυτεχνείο !!!

Με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου είδαμε με τα παιδιά τις παρακάτω εικόνες, συζητήσαμε για τα συναισθήματα που μας προκαλούν και τους αφηγηθήκαμε τα γεγονότα.

Φωνάξαμε και εμείς με όλη μας τη δύναμη ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Αλλά τραγουδήσαμε και όλοι μαζί.

Με αφορμή το “Ακορντεόν” του Μάνου Λοίζου είδαμε ένα αληθινό ακορντεόν και παίξαμε τις πρώτες μας νότες!

Το Νηπιαγωγείο πάει θέατρο!

Κάναμε και εμείς την πρώτη μας εκδρομή. Και τι καλύτερο από μια θεατρική παράσταση!

Η θεατρική ομάδα “Μαγική Αυλαία”, παρουσίασε την Πέμπτη 13 Νοεμβρίου στο Συνεδριακό Κέντρο Καρπενησίου την παράσταση “ΚΑΡΥΟΘΡΑΥΣΤΗΣ”.

Η ιστορία αναφέρεται στο δώρο που έκανε στη μικρή Κλάρα ο νονός της, την παραμονή των Χριστουγέννων. Ήταν ένας κινούμενος στρατιώτης, που λειτουργεί ως καρυοθραύστης. Όταν η γιορτή τελειώνει η Κλάρα μπαίνει στο ήσυχο σαλόνι για να κοιμίσει τον καρυοθραύστη. Καθώς το ρολόι χτυπά μεσάνυχτα, το κορίτσι αποκοιμάται και μεταφέρεται σε έναν παραμυθένιο κόσμο. Όλα τα παιχνίδια, ανάμεσά τους και ο καρυοθραύστης, ζωντανεύουν και ρίχνονται στη μάχη με τον βασιλιά των ποντικών. Τελικά ο καρυοθραύστης κερδίζει τη μάχη και μεταμορφώνεται σε έναν όμορφο πρίγκηπα. Η Κλάρα και ο πρίγκηπας – Καρυοθραύστης ξεκινούν για ένα μαγικό ταξίδι στην χώρα των Ζαχαρωτών, εκεί όμως τους βρίσκει ο βασιλιά των ποντικών και κάνει μάγια στην Κλάρα…

Μην ανησυχείτε όμως για εμείς στο τέλος λύσαμε τα μάγια και διώξαμε μακριά των βασιλιά των ποντικών!

Και μια γεύση από το LATVIAN NATIONAL OPERA BALLET στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών!

Ας φανταστούμε…

To TEDxAthens είναι ένα συνέδριο, παγκόσμιας κλάσης για την Καινοτομία, τη Δημιουργικότητα και τις Ιδέες. Ένας από τους περσινούς ομιλητές ήταν ο Ευγένιος Τριβιζάς, γνωστός συγγραφέας παιδικών παραμυθιών. Στο παρακάτω βίντεο μας μιλάει για τη σημασία της φαντασίας στη ζωή των παιδιών και για το πως το εκπαιδευτικό σύστημα οφείλει να βοηθά τα παιδιά να ξεπερνούν την πραγματικότητα αντί να την υπηρετούν.

“Η φαντασία είναι η πρώτη που χαρτογραφεί τα αχαρτογράφητα νερά”

Πόλεμος και Ειρήνη

Τ’ όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.
Τ’ όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ’ τα δέντρα,
είναι η ειρήνη.

….

Αδέρφια μου,
μες στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνει
όλος ο κόσμος με όλα τα όνειρά του.
Δώστε τα χέρια, αδέρφια μου,
αυτό ‘ναι η ειρήνη.

Γιάννης Ρίτσος “Ειρήνη”, από τη συλλογή Αγρύπνια (1941-1953)

Με αφορμή δυο έργα τέχνης μιλήσαμε για τον πόλεμο και την ειρήνη.

Το πρώτο ονομάζεται “Η χαρά της ζωής” και είναι του Γάλλου ζωγράφου Ρομπέρ Ντελωναί.

και το δεύτερο έργο είναι η γνωστή “Γκουέρνικα” του Πάμπλο Πικάσο, η οποία περιγράφει τη βιαιότητα του πολέμου.

Με πρότυπο μας αυτά τα δυο έργα, κάναμε τη δικιά μας αποτύπωση του πολέμου και της ειρήνης.

28η Οκτωβρίου 1940

Η Επέτειος του ΟΧΙ μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον Έλληνα Δικτάτορα που έφερε τίτλο Πρωθυπουργού, Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της Χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940.

Περίπου στις 3 τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά. Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Μεταξάς έστρεψε το βλέμμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c’est la guerre», (προφέρεται από τα γαλλικά, αλόρ, σε λα γκερ, δηλαδή, Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταλικών αιτημάτων.

Με πιο απλά λόγια μάθαμε και εμείς για τα παραπάνω γεγονότα.

Επίσης μάθαμε για τη Σοφία Βέμπο την “Τραγουδίστρια της Νίκης” που ερμήνευσε τα εθνικά τραγούδια κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940.

Και άλλα τραγούδια που μας άρεσαν πολύ!

Ενώ φτιάξαμε το περιστέρι της ειρήνης.

Και διαβάσαμε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο για την ειρήνη και τον πόλεμο.

Μαθαίνω να χρησιμοποιώ το ψαλίδι

“Η εκμάθηση κοψίματος με ψαλίδι ως δεξιότητα είναι πολύ σημαντική, αλλά ταυτοχρόνως και πολύ δύσκολη στο να κατακτηθεί από ένα μαθητή με ή χωρίς Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες. Είναι μια προγραφική δεξιότητα, μιας και το παιδί χρησιμοποιεί τα τρία δάχτυλα που χρησιμοποιεί κατά τη γραφή, ακολουθεί γραμμές και μαθαίνει να κινείται μέσα σε πλαίσια. Το κόψιμο, λοιπόν, με το ψαλίδι βοηθά το παιδί να ενδυναμώσει και να συνδυάσει τους μύες των δαχτύλων που εμπλέκονται στη διαδικασία της γραφής. Επιπλέον, διδάσκει στο παιδί να χρησιμοποιεί ένα μόνο χέρι κατά τη διαδικασία του κοψίματος και το οδηγεί σταδιακά στην παγίωση της πλευρίωσης.”

Μια πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση από τον Ειδικό Παιδαγωγό Φώτη Παπαναστασίου και χρήσιμα φύλλα εργασία.

Μαθαίνω να χρησιμοποιώ το ψαλίδι.

Ο Giuseppe Arcimboldo και η εκπληκτική τέχνη του

Ο Τζουζέπε Αρτσιμπόλντο ή Αρτσιμπόλντι (1527 – 1593) ήταν Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης.
Εκπρόσωπος του ιταλικού μανιερισμού, θεωρείται ένας από τους πλέον ασυνήθεις καλλιτέχνες της Αναγέννησης, γνωστός κυρίως για τις συνθέσεις του που απεικονίζουν φρούτα, λουλούδια, πουλιά, λαχανικά, ζώα, εργαλεία, και άλλα αντικείμενα, στη μορφή προσωπογραφίας.

Οι μανιεριστές είχαν σκοπό να δείχνουν τη στενή σχέση του ανθρώπου με τη φύση. Έτσι και εμείς είδαμε πως ο Αρτσιμπόλντο μέσα από την τέχνη του παρουσίασε την εποχή του φθινοπώρου.

Συζητήσαμε για τα φρούτα και τους καρπούς του φθινοπώρου που είδαμε μέσα στον πίνακα.

Αλλά παίξαμε και με το αντίστοιχο παζλ.

Αλήθεια μπορείτε να κάνετε και εσείς ένα πορτρέτο με φρούτα και καρπούς; Εμείς πάντως κάναμε μια δοκιμή!

Τα αστέρια της μηλιάς

Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα περιβόλι φύτρωσε μια μηλιά. Κάθε που νύχτωνε κοιτούσε ψηλά στον ουρανό τα αστέρια που λαμπύριζαν. Πόσο πολύ θα ήθελε να είχε κι αυτή ένα τέτοιο λαμπερό αστέρι δικό της!!!

Ένα βράδυ η καλή νεράιδα του περιβολιού ήρθε για να πραγματοποιήσει μια ευχή της μικρής μηλιάς. Χωρίς δισταγμό η μικρή μηλιά είπε στη νεράιδα την επιθυμία της για ένα δικό της αστέρι. Η νεράιδα υποσχέθηκε πως αν η μηλιά ήταν ένα καλό δέντρο και μεγάλωνε και δυνάμωνε και γέμιζε κόκκινα ώριμα μήλα, η ευχή της θα γινόταν πραγματικότητα.

Η μικρή μηλιά έβαλε τα δυνατά της. Κάθε ηλιόλουστη μέρα σήκωνε τα κλαδιά της προς το ζεστό ήλιο και κάθε βροχερή μέρα οι ρίζες της ρουφούσαν το νερό που χρειαζόταν για να μεγαλώσει. Έτσι πέρασαν πολλές εποχές και η σκληρή δουλειά που έκανε τελικά απέδωσε και έγινε ένα από τα μεγαλύτερα δέντρα στον κήπο με κλαδιά μεγάλα και γερά γεμάτα με ζουμερά ώριμα μήλα. Περίμενε και περίμενε υπομονετικά την νεράιδα να έρθει και να της δείξει όλα όσα είχε κάνει και αυτή να πραγματοποιήσει τη ευχή της.

Ο καιρός όμως περνούσε και η μηλιά έχανε τις ελπίδες της ώσπου μια μέρα η νεράιδα ήρθε επιτέλους.Το δέντρο κούνησε τα κλαδιά του με ενθουσιασμό δείχνοντας τα μήλα που ήταν φορτωμένη. “Κοίτα” είπε ” έχω δουλέψει τόσο σκληρά και έχω κάνει πολλή υπομονή περιμένοντας . Πότε επιτέλους θα πάρω το αστέρι που μου υποσχέθηκες;” “Ω!! αγαπητό μου δέντρο ” απάντησε η νεράιδα, “η ευχή σου έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Τώρα έχεις στα κλαδιά σου όχι μόνο ένα αλλά τόσα πολλά αστέρια όσα θαύμαζες στο ουρανό τα βράδια”.

“Μα πού είναι;”, αναρωτήθηκε η μηλιά. “Το μόνο που βλέπω στα κλαδιά μου είναι φύλλα και ώριμα μήλα”.

Η καλή νεράιδα απαλά τη χάιδεψε και της είπε “απλά κοίτα μέσα σε καθένα απ΄αυτά τα μήλα. Εκεί θα βρεις ένα κρυμμένο ξεχωριστό αστέρι. Είναι έτοιμο να το ανακαλύψει ο τυχερός που θα διαλέξει ένα από τα μήλα σου που με τόση προσπάθεια έχεις μεγαλώσει”.

Στο τέλος αναρωτηθήκαμε που είναι τα αστέρια των μήλων και όλο περιέργεια κόψαμε ένα μήλο για να δούμε.

Και μετά το βουτήξαμε σε κόκκινη τέμπερα και το κάναμε σφραγίδα.

Αλλά γράψαμε και τη λέξη ΜΗΛΟ.

Κάναμε επίσης μια ομαδική εργασία και φτιάξαμε τη δικιά μας μηλιά.

Μάθαμε να συνεργαζόμαστε για ένα κοινό σκοπό με τους φίλους μας, ενώ οι μεγαλύτεροι έκαναν μια δοκιμή με τη βοήθεια της κυρίας να γράψουν τον τίτλο της ιστορίας.

Τα θέμα μας κέντρισε το ενδιαφέρον και τις επόμενες μέρες φτιάξαμε ένα δικό μας μηλαράκι και μάθαμε ένα ωραίο ποίημα!

Μέσα σ’ ένα μηλαράκι βρήκα ένα σκουλικάκι.

Θύμωσα τότε που λες και του βάζω τις φωνές!

Φίλε βγες από το μήλο γιατί δεν θα σ’ έχω φίλο!

Μα εκείνο δεν κουνιέται, ούτε σιέται ούτε λυγιέται.

Μ’ απορία το ρωτώ “Γιατί κάνεις τον κουφό;”

Επιτέλους μ’ απαντάει … “Σουτ! Όποιος τρώει δεν μιλάει!”.

Αλλά φέραμε και άλλα φρούτα της εποχής στο σχολείο, όπως αχλάδια, σταφύλια, ρόδι και βανίλιες!

Και τα κάναμε φρουτοσαλάτα και φρουτοσουβλάκια!