Την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου παρακολουθήσαμε την θεατρική παράσταση του συλλόγου γυναικών ”Ένας ελέφαντας που τον έλεγαν ΜΕΜΟΥΑΡ”  στο Ομήρειο πνευματικό κέντρο του δήμου μας!

Αν και ο καιρός ήταν βροχερός, δεν μας σταμάτησε και φορώντας τις γαλότσες μας ξεκινήσαμε…

Λίγα λόγια για το έργο: Η Ματίνα ζει με τους γονείς και τον παππού της. Ο μεγαλύτερος φόβος της είναι πως μια μέρα θα την ξεχάσουν όλοι, όπως ο παππούς που τώρα έχει μνήμη χρυσόψαρου. Όταν ξεχνούν όλοι τα γενέθλια της, ο μεγαλύτερος της φόβος γίνεται πραγματικότητα.

Μία τρυφερή ιστορία για τον λαβύρινθο του μυαλού μας, τους φανταστικούς φίλους, τα πράγματα που δεν είναι πράγματα και τους ανθρώπους που ξεχνάνε αλλά δεν ξεχνάνε να αγαπάνε!

Και επειδή ” Οι αναμνήσεις μας είναι ο κόσμος μας” σύμφωνα με τη σκηνοθέτη της παράστασης, σας παρουσιάζουμε τις δικές μας όμορφες αναμνήσεις!

                           Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία και αυτό αποτυπώθηκε με τον καλύτερο τρόπο στις ζωγραφιές των παιδιών!

Φθινόπωρο στο νηπιαγωγείο μας!

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες το νησί μας γιορτάζει την απελευθέρωση του από τον τουρκικό ζυγό. Στο νηπιαγωγείο μας αγαπάμε να μαθαίνουμε την ιστορία του τόπου μας, μέσα από δημιουργικές δραστηριότητες! Με αφορμή την επέτειο της Απελευθέρωσης της Χίου στις 11 Νοεμβρίου  1912, γνωρίσαμε τα γεγονότα εκείνης της εποχής και τιμήσαμε την ιστορική μνήμη με χαρά και δημιουργία.

Μέσα από τη συμμετοχή τους, τα παιδιά μας έμαθαν την αξία της ιστορίας και την έννοια της ελευθερίας. Ανακαλύψαμε μαζί πόσο σημαντικό είναι να θυμόμαστε και να τιμούμε τις προσπάθειες όλων εκείνων που έδωσαν αγώνες για το καλό του τόπου μας.

Η Απελευθέρωση της Χίου είναι μια ευκαιρία να γεμίσουμε τις καρδιές μας με περηφάνια και αγάπη για την πατρίδα μας. Σας ευχαριστούμε που μοιράζεστε μαζί μας αυτή την όμορφη εμπειρία!

                                                      Χρόνια πολλά Χίος!