Κάποτε, τα πολύ παλιά χρόνια, όταν οι άνθρωποι έπλαθαν μύθους για να κατανοήσουν τα φαινόμενα γύρω τους,  λέγανε ότι υπήρχαν 12 Θεοί. Δύο από αυτούς, η Αθηνά και ο Ποσειδώνας κάποτε διεκδίκησαν από κοινού να είναι οι προστάτες της αγαπημένης τους πόλης, της Αθήνας. Ο καθένας τους προσέφερε ένα δώρο στους Αθηναίους και οι υπόλοιποι Θεοί ως κριτές θα αποφάσιζαν ποιος θα ήταν ο νικητής. Ο Ποσειδώνας με ένα χτύπημα της τρίαινας χάρισε στους Αθηναίους νερό και η Αθηνά χτυπώντας το δόρυ της σε ένα βράχο τους χάρισε μία ελιά. Νικήτρια του διαγωνισμού ήταν η Θεά Αθηνά που έγινε προστάτιδα της πόλης. Οι Αθηναίοι έχτισαν πολλούς ναούς προς τιμήν της και γιόρταζαν μεγαλοπρεπώς τα Παναθήναια.

Από ελιά ήταν φτιαγμένος και ο κότινος, ένα στεφάνι από κλαδί ελιάς με το οποίο έστεφαν τους νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων. Στο προαύλιο του σχολείου μας, είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε και εμείς ομαδικά παιχνίδια και να στέψουμε τους νικητές με έναν κότινο, ενώ στη συνέχεια το στεφάνι αυτό στάθηκε αφορμή για να κάνουμε ασκήσεις προαρίθμησης.

Με φυσικά υλικά που συγκεντρώσαμε  δημιουργήσαμε τη δική μας ελιά ώστε να μοιάζει με το δέντρο της αυλής μας.

Παρακολουθήσαμε την ιστορία του Νώε και συζητήσαμε για το πόσους συμβολισμούς έχουμε παρατηρήσει να έχει το κλαδί της ελιάς.

Μάθαμε για το επάγγελμα του ελαιοπαραγωγού και σειροθετήσαμε τις καρτέλες που αφορούν την παραγωγή του λαδιού.

Αφού μάθαμε τα πάντα για το συγκεκριμένο επάγγελμα μετατραπήκαμε και εμείς σε ελαιοπαραγωγούς για μία μέρα.

Στρώσαμε τα ελαιόπανα

Ραβδίσαμε τις ελιές

τις μαζέψαμε σε κοφίνια

και προσπαθήσαμε να βγάλουμε λάδι

παίξαμε παιχνίδια μετρώντας τις ελιές

και ζωγραφίσαμε με νερομπογιές το λάδι μας σε χρυσοπράσινο χρώμα

Φυσικά, δοκιμάσαμε και λάδι με ρίγανη πάνω σε ζεστό ψωμί.

Φτιάξαμε το αποτύπωμα της ελιάς σε πηλό και το χρωματίσαμε

Ακόμη, ακούσαμε τις σοφίες της γιαγιάς μαθαίνοντας παροιμίες και αινίγματα για την ελιά.

Μία παροιμία όμως μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση καθώς ανέφερε πως “η αλήθεια και το λάδι πάντα βγαίνουν από πάνω” και αποφασίσαμε να το ελέγξουμε. Διατυπώσαμε τις υποθέσεις μας, πραγματοποιήσαμε το πείραμα και καταγράψαμε σε φύλλο εργασίας τις παρατηρήσεις μας.

Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο!

Ένα παραμύθι της Σοφίας Ζαραμπούκα με τίτλο “στο δάσος” στάθηκε αφορμή για να συζητήσουμε για την αξία των εκλογών και της ελευθερίας.

Αποφασίσαμε να κάνουμε και εμείς εκλογές όπως αυτές του παραμυθιού για να καταλήξουμε στο αγαπημένο ζωάκι της τάξης. Συζητήσαμε για τα ζωάκια που θα συμμετέχουν στη διαδικασία και καταλήξαμε σε δύο που είχαν τη μεγαλύτερη απήχηση. Δημιουργήσαμε τις δικές μας ταυτότητες, στήσαμε το παραβάν και την κάλπη και η εφορευτική επιτροπή ανέλαβε τον ρόλο της.

Στο τέλος, έγινε καταμέτρηση ψήφων για να βρεθεί ο νικητής της εκλογικής αναμέτρησης.

Στη συνέχεια, το παραμύθι “Η κυρά Δημοκρατία” της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου, στάθηκε αφορμή για να μάθουμε πως “όλοι μαζί, όλοι μαζί, είμαστε πάντα πιο δυνατοί” και να εντοπίσουμε τις διαφορές ανάμεσα στην κυρία Δημοκρατία και στην κυρία Δικτατορία.

Αφού μάθαμε και τραγουδήσαμε το τραγούδι “τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο”, έβαλε ο καθένας την δική του πινελιά και το αποτυπώσαμε σε μία ομαδική εργασία.

Ακόμη δύο έργα τέχνης του René Magritte, οδήγησαν σε μία συζήτηση για τα σύμβολα της ειρήνης και στη δημιουργία ενός ομαδικού έργου τέχνης.

Ολοκληρώνοντας και αφού συζητήσαμε για τις μέρες του Πολυτεχνείου φτιάξαμε και το δικό μας γαρύφαλλο.

Στη γιορτή για την επέτειο του Πολυτεχνείου μας επισκέφτηκαν οι ήρωες της Ντενεκεδούπολης να μας μιλήσουν για το δικό τους πάθημα με τον κύριο Λαδένιο.

Ένα κυκλαδικό ειδώλιο “ο Γλεντζές” επισκέφτηκε το σχολείο μας. Το παρατηρήσαμε και εκείνο μας είπε την ιστορία του σχετικά με τα χρόνια που έμεινε θαμμένο στο χώμα μέχρι να βρεθεί από αρχαιολόγους και να σηκώσει ξανά το ποτήρι του να ευχηθεί “στην Υγεία μας”.

Παράλληλα ένας μύθος για το Θεό Διόνυσο μας μίλησε για το σταφύλι και τα παράγωγά του. Στη συνέχεια και μεταξύ άλλων επιχειρήσαμε να φτιάξουμε το δικό μας τσαμπί σταφυλιού με αποτύπωμα φελλού.

Μετρήσαμε σταφύλια και με οδηγό τη φαντασία μας δημιουργήσαμε διάφορες κατασκευές χρησιμοποιώντας μόνο ρόγες σταφυλιών και οδοντογλυφίδες.

Χρησιμοποιήσαμε όλη μας τη δύναμη προσπαθώντας να πολτοποιήσουμε σταφύλια με τα χέρια μας και καταφέραμε να βγάλουμε το χυμό τους.

Μιλήσαμε για την αλεπού, την ηρωίδα του Αισώπου που δεν έφτανε τα σταφύλια και υπέθεσε πως ήταν άγουρα και αποτυπώσαμε τον μύθο με τον δικό μας τρόπο.

Εντοπίσαμε και σταφύλια κρυμμένα μέσα σε έργα τέχνης τα οποία ενώσαμε σαν παζλ.

Καλωσορίζοντας το φθινόπωρο έφτασε στην τάξη μας ένα πίνακας του Βαν Γκογκ με τίτλο “φθινοπωρινό τοπίο με τέσσερα δέντρα”. Με τη βοήθεια του μεγενθυτικού φακού παρατηρήσαμε μία ανθρώπινη φιγούρα μέσα στο δάσος. Αυτό στάθηκε αφορμή για να κατασκευάσουμε ένα δικό μας παραμύθι εμπνευσμένο από το έργο τέχνης. Αφού το καταγράψαμε και το εικονογραφήσαμε παίξαμε θεατρικό παιχνίδι στηριζόμενοι στο παραμύθι μας.

Στη συνέχεια, παρατηρήσαμε τα χρώματα του φθινοπώρου που χρησιμοποίησε ο διάσημος ζωγράφος και κατασκευάσαμε και εμείς τα δικά μας φθινοπωρινά δεντράκια.

“Η ιστορία ενός μικρού φύλλου ή … πώς τα φύλλα χάνουν το πράσινο χρώμα τους” στάθηκε αφορμή για να συζητήσουμε για τις αλλαγές που γίνονται στη φύση κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου και να επεξεργαστούμε αισθητηριακά διάφορα φύλλα.

Φθινοπωρινά φύλλα γέμισαν την τάξη μας αφού πειραματιστήκαμε με διάφορα υλικά και χρώματα προσπαθώντας να φτιάξουμε το χρώμα πορτοκαλί και να χειριστούμε πινέλα.

Τέλος, γνωρίσαμε και τα φρούτα του φθινοπώρου. Ποιες είναι οι ονομασίες τους, τι χρώμα έχουν; πώς μυρίζουν; πώς θα μοιάζουν εσωτερικά; Με τη βοήθεια ξύλινων μαχαιριών εξασκήσαμε τη λεπτή μας κινητικότητα και ήρθαμε σε επαφή με τις έννοιες του ολόκληρου, του μισού και τού τέταρτου. Στο τέλος δημιουργήσαμε το αποτύπωμα τους και κατασκευάσαμε βαζάκια με φθινοπωρινά φρούτα.

Έχω μαγικό κουτί

και όλο ρίχνω κάτιτι!

Για την Παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης διαβάσαμε το παραμύθι “Αν κάθε μέρα” του Αντώνη Παπαθεοδούλου και μέσα από τα έργα μας επιχειρήσαμε να καταγράψουμε και τις δικές μας ιδέες αναφορικά με το θέμα.

Διαβάσαμε παροιμίες και λύσαμε αινίγματα για την αποταμίευση. Επιχειρήσαμε να ταυτίσουμε διάφορα νομίσματα και χαρτονομίσματα με την αντίστοιχη εικόνα τους, ενώ μ’ “ένα μαγικό κόλπο” αποτυπώσαμε αληθινά κέρματα μέσα σε έναν κουμπαρά.

Στη συνέχεια δημιουργήσαμε έναν δικό μας τιμοκατάλογο για τα προϊόντα που βρίσκονται στο μαγαζάκι και με αυτόν τον τρόπο η γωνιά μας φιλοξένησε ένα παιχνίδι ρόλων με υπαλλήλους και πελάτες που έπλαθαν κοινωνικές ιστορίες και πραγματοποιούσαν συναλλαγές.  

Τέλος, κατασκευάσαμε και το δικό μας ξεχωριστό κουμπαρά.