53ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΠΑΤΡΑΣ

Τι είναι αυτό που με φοβίζει; Ποια πράγματα ή καταστάσεις με γεμίζουν ανησυχία και αμφιβολία; Αυτά τα ερωτήματα έφεραν τα παιδιά αντιμέτωπα με τα δικά τους συναισθήματα μέσα από μια ξεχωριστή και δημιουργική δραστηριότητα.

Κατά τη διάρκεια αυτής της εμπειρίας, οι μαθητές μας κλήθηκαν να σκεφτούν και να ζωγραφίσουν όλα όσα τους προκαλούν φόβο — μικρά ή μεγάλα, γνωστά ή άγνωστα. Έπειτα, τα έργα τους τοποθετήθηκαν προσεκτικά μέσα σε ένα μεγάλο βάζο, το οποίο ονομάσαμε «Το βάζο του φόβου».

Αυτή η διαδικασία αποτέλεσε έναν υπέροχο και ασφαλή τρόπο για τα παιδιά να εκφράσουν τους προσωπικούς τους φόβους, να τα βγάλουν προς τα έξω με χρώματα και εικόνες, αλλά και να συνειδητοποιήσουν πως δεν είναι μόνα τους σε αυτά τα συναισθήματα. Μέσα από το μοίρασμα και την αλληλεπίδραση, κατάφεραν να νιώσουν μια αίσθηση ανακούφισης και αποδοχής, ανακαλύπτοντας ότι ο φόβος είναι κάτι κοινό και ανθρώπινο, που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μαζί.

Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τα έργα τέχνης τους και τις σκέψεις τους για το συναίσθημα της λύπης σε έναν ασφαλή και δημιουργικό χώρο.

Ένα από τα πιο πολύτιμα στοιχεία της δραστηριότητας ήταν η αλληλεπίδραση μεταξύ μαθητών από διαφορετικές χώρες. Μοιράστηκαν εμπειρίες, εκφράστηκαν στα αγγλικά και άκουγαν ο ένας τον άλλον με φροντίδα και ενδιαφέρον.

Οι μαθητές μας κατάφεραν να εκφράσουν το συναίσθημα της λύπης μέσα από ανθρώπινες φιγούρες που έφτιαξαν με πλαστελίνη. Με προσεκτικά και τρυφερά χέρια, αυτές οι μικρές μορφές ζωντάνεψαν μπροστά τους, μεταφέροντας έναν ολόκληρο κόσμο συναισθημάτων. Μέσα από τις καμπύλες τους, τα χρώματα και τις εκφράσεις τους, οι μαθητές μας απέδωσαν συναισθήματα που πολλές φορές τα λόγια αδυνατούν να περιγράψουν. Οι νέοι αυτοί καλλιτέχνες ανακάλυψαν ότι ακόμη και η λύπη μπορεί να αποκτήσει ομορφιά όταν μοιράζεται.