52ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

Εργαστήριο Δεξιοτήτων. Ζω Καλύτερα-Ευ Ζην. 

”Φωτίζω τα Συναισθήματα μου.”

   Το πρώτο εργαστήριο δεξιοτήτων με το οποίο ασχοληθήκαμε τη φετινή χρονιά προέρχεται από την ενότητα ‘‘Ζω Καλύτερα-Ευ Ζην” και αφορά τη Ψυχική και Συναισθηματική Υγεία-Πρόληψη. Συγκεκριμένα ασχοληθήκαμε με τα Συναισθήματα τα οποία και ”φωτίσαμε”.

Η αφορμή για την έναρξη του θέματος αυτού έγινε μέσα από την ανάγνωση ενός παραμυθιού με τίτλο ‘Μπατλό ο δράκος’ μέσα από το οποίο γνωρίσαμε το συναίσθημα του Φόβου. Στη συνέχεια κουβεντιάσαμε για το συναίσθημα αυτό και όλα τα παιδιά μας αποκάλυψαν τους φόβους τους, τους οποίους αφού καταγράψαμε επιλέξαμε να τους ρίξουμε μέσα σε ένα βάζο και να τους βγάλουμε έξω από το σχολείο, δίνοντας έτσι στα παιδιά το μήνυμα πως στο σχολείο μας δεν φοβόμαστε. Στη συνέχεια του εργαστηρίου ήρθε στο σχολείο μας ο ‘Ονειροφάγος’ που δεν ήταν άλλος από ένα κουτί παπουτσιών μέσα στο οποίο τα παιδιά μπορούσαν να ζωγραφίσουν και να ρίξουν τυχόν εφιάλτες που είχαν δει.

Ο ‘Θυμός’ ήταν ένα άλλο συναίσθημα για το οποίο συζητήσαμε και η αναπαράσταση της ιστορίας του ‘Πράσινου δράκου’ μας βοήθησε να το κατανοήσουμε καλύτερα. Σε δεύτερο στάδιο κουβεντιάσαμε για τα παιδιά για την τελευταία φορά που θύμωσαν με κάτι αλλά και πως αντέδρασαν. Συμφωνήσαμε στο ότι ο Θυμός όπως και όλα τα τα συναισθήματα πρέπει να εκφράζονται αρκεί οι αντιδράσεις-ξεσπάσματα μας να μην πληγώνουν τον εαυτό μας ούτε τους γύρω μας. Για το λόγο αυτό αναφέραμε τρόπους διαχείρισης του όπως ‘Το φανάρι του θυμού’ ή τεχνική της ‘Χελώνας’ . Επιπλέον, αναφέραμε πως πολλές φορές η απομόνωση βοηθάει γι αυτό και φτιάξαμε της ‘Γωνιά της Ηρεμίας’ στην οποία μπορούν να απομονωθούν οι μαθητές όχι μόνο σε περιπτώσεις που έχουν θυμώσει με κάτι αλλά και σε άλλες στιγμές μέσα στη μέρα.

Η ιστορία της Λυπημένης Ζέβρας βοήθησε να αναφερθούμε στο συναίσθημα της Λύπης και στη συνέχεια να βρούμε τρόπους που θα μπορούσαμε να ξεπεράσουμε αυτό το συναίσθημα μέσα από καταστάσεις που μας χαροποιούν στην καθημερινότητα μας και ως συνέχεια αυτού αναφερθήκαμε και στο συναίσθημα της Χαράς . Έτσι παρατηρήσαμε και τις εκφράσεις του προσώπου μας αλλά και τη στάση του σώματος μας όταν νιώθουμε χαρά αλλά και κάθε φορά που νιώθουμε κάποιο συναίσθημα.

Με αφορμή την ανάγνωση του βιβλίου ‘Μίλα μου’ τα παιδιά ζωγράφισαν μια μιλιά όπου κόλλησαν σε φυλλαράκια που μοιάζουν με στοματάκια αυτό που θέλουν να πουν και τους βαραίνει.  Παράλληλα, και το παραμύθι ‘Το ξενοδοχείο των Συναισθημάτων’ παρουσιάζει με πολύ ωραίο τρόπο μια σειρά από συναισθήματα, πέρα των βασικών, δείχνοντας πως θα έμοιαζαν αλλά και τη χρώμα θα είχαν. Στη συνέχεια  τα παιδιά  πρότειναν να φτιάξουμε κι εμείς το δικό μας ξενοδοχείο με όσα συναισθήματα ήθελαν για να στολίσουμε το σχολείο μας, μια δράση που πραγματοποιήθηκε από το τμήμα του ολοήμερου.

Επιπλέον, ‘η Καρδιά της Αγάπης’ είναι μια μεγάλη καρδιά που ζωγράφισαν τα παιδιά και έγραψαν μέσα τα ονόματα τους. Κάθε πρωί που τα παιδιά κάθονται στην παρεούλα, ξεκινούν και συζητούν τι τα απασχολεί κρατώντας την καρδιά.