Καλό καλοκαίρι!!!!

Την τελευταία ημέρα στο σχολείο μας παίξαμε, διασκεδάσαμε, γελάσαμε συγκινηθήκαμε και ανταλλάξαμε ευχές για ένα ξέγνοιαστο καλοκαίρι.

Η γιορτή  έγινε στο χώρο της αυλής του σχολείου. Είπαμε τραγούδια και αφού είχαμε χωριστεί σε ομάδες παίξαμε τα παιχνίδια. Η αγωνία όλων ήταν μεγάλη. Τελικά οι δυο ομάδες ήρθαν ισόπαλες. Τα παιδιά έπαιξαν με την ψυχή τους και χάρηκαν πάρα πολύ. Το χειροκρότημα των γονιών ήταν θερμό.

Στο τέλος, τα μεγάλα νήπια πήραν τα απολυτήρια τους και στα μικρά δόθηκαν ενθύμια. Ο σύλλογος γονέων κέρασε παγωτά και μοίρασε δώρα στα παιδιά.

Καλό καλοκαίρι σε όλους !!!

Προετοιμασίες για τις τελευταίες ημέρες στο σχολειό μας

Μια ακόμη χρονιά έφτασε στο τέλος της. Μια χρονιά γεμάτη ευχάριστες αναμνήσεις, χαμόγελα κάτω από μάσκες, χαμόγελα χωρίς μάσκες, γέλια, νέες γνώσεις, παιχνίδια, τραγούδια, φιλίες, και ακόμη τόσα πολλά…

Τον  Ιούνη το σχολειό μας «φόρεσε» τα καλοκαιρινά του!!! Κατασκευάσαμε μαζί με τα παιδιά το ημερολόγιο και η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε. Χρησιμοποιήσαμε ανακυκλώσιμο υλικό (παλιά φελιζόλ) και κάναμε μαθηματικά κόβοντας σχήματα. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ζευγάρια και προσπάθησαν χωρίς οδηγό να ενώσουν τα σχήματα για να φτιάξουν το καράβι. Δυσκολεύτηκαν αρκετά .Μετά από προσπάθειες, ένωσαν τελικά τα κομμάτια του παζλ που είχαμε δημιουργήσει και έτσι έφτιαξαν το καράβι.

Ύστερα, ανέλαβαν δράση τα πινέλα και τα χρώματα.  Στολίσαμε τα πανιά του με καλοκαιρινές ζωγραφιές, έγραψαν όσες και όσοι μπορούσαν «Καλό καλοκαίρι» και το κρεμάσαμε στο κέντρο της παρεούλας μας.

Ετοιμάσαμε τις σακούλες που θα βάζαμε μέσα όλα αυτά που κάναμε κατά τη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε. Η καλοκαιρινή διάθεση ήταν κυρίαρχη και εδώ.  Κόψαμε χαρτιά, χρωματίσαμε και κολλήσαμε. Έτσι οι χαρτοσακούλες μεταμορφώθηκαν σε θάλασσες με καράβια έτοιμα να σαλπάρουν.

Εννοείται ότι το κάθε παιδί ήταν καπετάνιος και καπετάνισσα στο δικό τους καράβι. Καρχαρίες, κουβαδάκια, καρπούζια και ότι άλλο  θύμιζε καλοκαίρι βρήκε τη δική του θέση στη σακούλα του κάθε παιδιού.

Οι δασκάλες ετοίμασαν με πολλή αγάπη τους Τίτλους Αποφοίτησης για τα μεγάλα νήπια και Ενθύμια για τα μικρά νήπια τα οποία θα δοθούν την τελευταία ημέρα.

 

Τα επαγγέλματα και τα καπέλα τους

ΕΠΑΓΓΕΛΑΜΤΑ- ΚΑΠΕΛΑ

Την εβδομάδα που πέρασε συνεχίσαμε την ενασχόλησή μας με τα επαγγέλματα.

Ένα πρωί έκανε την εμφάνιση του στο σχολείο μας ένα «μαγικό» κουτί. Τι να έκρυβε άραγε μέσα; Αναρωτιόμασταν όλοι..

Έτσι μαζευτήκαμε στην παρεούλα ενώ η αγωνία των παιδιών είχε κορυφωθεί. Η αποκάλυψη έγινε. Ξεκίνησαν να ξεπηδούν καπέλα μικρά και μεγάλα!!!! Του αστυνομικού, του κλόουν, ενός φαντάρου, του μάγειρα, του παπά και πολλά ακόμη. Τα είδαμε όλα. Μιλήσαμε για αυτά. Τα περιγράψαμε. Ποιος τα φοράει, πότε και γιατί. Τα παιδιά ήταν ιδιαίτερα ενθουσιασμένα. Ζητήσαμε από αυτά να μας φέρουν την επόμενη ημέρα, αν είχαν, και αυτά κάποιο καπέλο από το σπίτι τους.

Έτσι η συλλογή στο σεντούκι μας μεγάλωσε και άλλο. Και το παιχνίδι ξεκίνησε. Το παιδί που έπαιζε, κρατούσε στο χέρι του ένα ραβδί. Τα καπέλα ήταν απλωμένα στο πάτωμα. Μόλις σταματούσε το ταμπουρίνο το παιδί επέλεγε το καπέλο που θα φορέσει και η μεταμφίεση είχε ήδη ξεκινήσει. Πλέον αναλάμβανε να εμψυχώσει το επάγγελμα του καπέλου με τη βοήθεια του ραβδιού που άλλες φορές γινόταν το άλογο του cowboy, άλλες φορές η ρακέτα της τεννίστριας και άλλες η κουτάλα του μάγειρα. Τα παιδιά ευχαριστήθηκαν και διασκέδασαν πάρα πολύ το παιχνίδι. Ήθελαν να φορέσουν όλα τα καπέλα και οι ιδέες κάθε φορά ήταν όλο και περισσότερες.

Παρακολουθήσαμε στο youtube την ανάγνωση του παραμυθιού «Η αλεπού η καπελού» της Γιολάντας Γεωργιάδη- Τσορώνη από την ίδια.

Η μικρή αλεπουδίτσα ήταν ιδιαίτερα ευρηματική και δημιουργική. Κάθε φορά, φορούσε ένα μοναδικό καπέλο στο κεφάλι της. Άλλοτε μια γυάλα με ένα χρυσόψαρο, ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο, ένα σουρωτήρι και άλλα πολλά.

Βάλαμε και εμείς την φαντασία μας να δουλέψει. Πήραμε χρώματα και ξεκινήσαμε. Αποτυπώσαμε τον εαυτό μας και δημιουργήσαμε το πιο ιδιαίτερο καπέλο που θα θέλαμε ποτέ να φορέσουμε. Τα παιδιά ασχολήθηκαν με προσοχή και μεγάλη επιμέλεια με τις ζωγραφιές τους. Τα αποτελέσματα ήταν μοναδικά.