“Η δική μας Άνοιξη” ξεκίνησε το ταξίδι της στις αρχές του  περσινού Μαρτίου…την φανταστήκαμε σαν μια νεράιδα που τα μαλλιά της είναι φτιαγμένα από λουλούδια. Τα  κατασκευάσαμε από χάρτινες αυγοθήκες και τα βάψαμε με τέμπερες. Μέχρι εκεί έφτασε το ταξίδι της γιατί ο “κύριος κορωνοϊός” μας ανάγκασε να απομακρυνθούμε από το σχολείο μας. Φέτος λοιπόν, η Άνοιξή μας επέστρεψε στο σχολείο, όπως είχε υποσχεθεί…Τα παιδιά θέλησαν να την περιβάλλουν με στοιχεία της εποχής, πεταλούδες και χελιδόνια. Σκέφτηκαν να ζωγραφίσουν και φρούτα της εποχής και να κάνουν μεγαλύτερες τις σταγόνες δροσιάς που πέφτουν από ματόκλαδα της που είναι φτιαγμένα από φυλλωσιές…Αφού αναφέρθηκαν και καταγράφηκαν και άλλες ιδέες για τον εμπλουτισμό του πίνακα της Άνοιξης, σκέφτηκαν να φτιάξουμε ένα ποίημα δικό μας για εκείνη. 

 Παίξαμε με λέξεις, γνωρίσαμε την ομοιοκαταληξία, βρήκαμε και καταγράψαμε λέξεις που τελειώνουν σε -α, -ο, -άμε, -άζει, -άνε και τελικά γράψαμε το δικό μας ποίημα!

ΑΝΟΙΞΗ

Η Άνοιξη σκορπά

χαρά σε μεγάλους και παιδιά.

Λουλούδια και φυτά ξυπνά

σαν την όμορφη αμυγδαλιά.

Στα μαλλιά της άνθη βάζει

χρώματα παντού μοιράζει.

Δροσούλα από τα ματάκια στάζει

με νεράιδα δροσερή μοιάζει.

Χελιδόνια, πεταλούδες,

γύρω της πετάνε,

κοντά της πάνε, της χαμογελάνε,

αγάπη, χαρά και ευτυχία σε όλους σκορπάνε!!!