Η εβδομάδα μας κύλησε δημιουργικά και παιχνιδιάρικα καθώς καλωσορίσαμε τον κλαψόγελο τον Μάρτη και μαζί του την Άνοιξη! Με τα έθιμα του Μάρτη,  λαϊκούς μύθους, σύγχρονα παραμύθια αλλά και το αγαπημένο ποιήμα της Ρίτας Μπούμη Παππά  για τη μπουγάδα της μάνας του Μάρτη μας δόθηκε η ευκαιρία για πολλές δραστηριότητες γλώσσας, μαθηματικών, εικαστικές  και όχι μόνο!

Διαβάσαμε και το βιβλίο που μας έφερε ο Δημήτρης μας 

Τα παιδιά γνώρισαν παροιμίες του Μάρτη, λαϊκούς μύθους και τα ονόματα που έδωσαν τα παλιά χρόνια στον Μάρτη. ” Μάρτης είναι νάζια κάνει, πότε κλαίει και πότε γελάει”, “Το Μάρτη ξύλα φυλαγε μη κάψεις τα παλούκια”, “Λείπει ο Μάρτης απ΄τη Σαρακοστή” και άλλες.

Τα ονόματα που του έδωσε ο σοφός λαός μας  Ανοιξιάτης γιατί φέρνει την Άνοιξη. Κλαψομάρτης, Κλαψόγελος, Παλουκοκαύφτης, Πεντάγνωμος, Πεντάβουλος, Δίμουρος, Λολομάρτης  για τον άστατο καιρό του, Βαγγελιώτης για τη γιορτή του Ευαγγελισμού,Φυτευτής γιατί οι γεωργοί φυτεύουν.

Φτιάξαμε Μαρτάκι , το βραχιολάκι με την άσπρη και την κόκκινη κλωστή για να μη μας κάψει ο ήλιος και μιλήσαμε για το έθιμο. Την 1η του Μάρτη  φτιάχνανε οι κοπέλες τη «Μαρτιά», το «Μαρτάκι»  ή τον «Μάρτη» για να μην τις μαυρίσει ο ήλιος.  Είναι ένα παμπάλαιο έθιμο. Πιστεύεται πως έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα και μάλιστα στα Ελευσίνια μυστήρια.Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα και το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές ή στις ρογδιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι. Το αφήνουν  εκεί για να το πάρουν τα πουλιά και μ΄ αυτό να χτίσουν τη φωλιά τους.

Τα παιδιά άκουσαν τους 2  λαϊκούς μύθους για τον Μάρτη με τους οποίους εξηγούσαν τον άστατο καιρό του .

1ος μύθος  Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ

2ος μύθος  Η ΚΑΤΕΡΓΑΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ 

     Στα πολύ παλιά χρόνια ο Μάρτης ήταν ο πρώτος μήνας του έτους. Μια κατεργαριά όμως που έκαμε σε βάρος των άλλων μηνών που ήταν τα αδέλφια του στάθηκε αιτία για να του πάρει την πρωτοκαθεδρία ο Γενάρης.  «Μια φορά κι έναν καιρό αποφασίσανε οι δώδεκα μήνες να φτιάξουνε κρασί σε ένα βαρέλι ώστε να μπορούν να πίνουν όποτε τους ερχόταν η όρεξη. Έτσι λοιπόν είπε ο Μάρτης: – Εγώ θα ρίξω πρώτος μούστο στο βαρέλι για να γίνει κρασί και ύστερα ρίχνετε κι εσείς. – Καλά, ρίξε εσύ πρώτος του είπαν οι άλλοι.  Έτσι και έγινε. Έριξε πρώτα εκείνος στο βαρέλι το  μούστο και ύστερα ακολούθησαν και οι άλλοι μήνες. Όταν λοιπόν ζυμώθηκε ο μούστος και έγινε το κρασί, είπε πάλι ο Μάρτης. – Εγώ που έριξα πρώτος το μούστο, πρώτος θ’ αρχίσω και να πίνω. -Βέβαια, είπαν οι άλλοι, έτσι είναι το σωστό.   Έτσι λοιπόν τρύπησε το βαρέλι στο κάτω μέρος, και άρχισε να πίνει, ως που ήπιε όλο το κρασί και δεν άφησε ούτε στάλα. Κατόπιν ήρθε η σειρά του Απρίλη να πάει να πιεί κρασί.  Πηγαίνει και το βρίσκει άδειο. Θυμώνει, το λέει στους άλλους. Τ’ ακούνε εκείνοι θυμώνουνε και σκέφτονται τι να κάνουν. Συμφωνούν όλοι λοιπόν να τον τιμωρήσει ο Γενάρης που  ήταν και ο μεγαλύτερος αδελφός. Τον πιάνει λοιπόν ο Γενάρης και του τραβάει ένα γερό χέρι ξύλο. Του αφαιρεί και το πρωτείο που είχε, να αρχίζει δηλαδή το έτος κάθε Μάρτη, και    έγινε να αρχίζει το έτος από το Γενάρη.   Από τότε όταν ο Μάρτης θυμάται το παιχνίδι που έκανε στα αδέλφια του και τους ήπιε όλο το κρασί, γελάει και ο καιρός ξαστερώνει. Όταν πάλι θυμάται το ξύλο που έφαγε κλαίει και βρέχει».

  Τα παιδιά επέλεξαν το μύθο που τους άρεσε περισσότερο, τον αναδιηγήθηκαν και τον ζωγράφισαν.

Από τα πιο χαρακτηριστικά έθιμα της 1ης του Μάρτη είναι αυτό της χελιδόνας. Τα παιδιά παίρνουν ένα καλάθι, το γεμίζουν με φύλλα κισσού και περνούν μέσα από αυτό ένα ραβδί. Στην άκρη του ραβδιού προσαρμόζουν τη χελιδόνα, ένα ξύλο δηλαδή με ομοίωμα πουλιού. Γύρω από τον λαιμό της χελιδόνας υπάρχουν κουδουνάκια, που ηχούν, καθώς κινείται το ραβδί από το οποίο αυτή κρέμεται. Τα παιδιά γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν τα κάλαντα του Μάρτη ή όπως αλλιώς τα λέμε τα χελιδονίσματα Η νοικοκυρά έπαιρνε λίγα φύλλα κισσού, τα τοποθετούσε στο κοτέτσι για να γεννούν πολλά αυγά οι κότες της και έδινε στα παιδιά ένα- δύο φρέσκα κι εκείνα πήγαιναν στο επόμενο σπίτι. 

Τα δικά μας χελιδόνια για να τραγουδίσουμε τα κάλαντα της Άνοιξης, τα ευχάριστα νέα σε όλους! Φεύγει ο χειμώνας!

Ο Μάρτης και η μάνα του ένα ποιήμα που έδωσε την ευκαιρία για δραμματοποίηση αλλά και για μαθηματικά!

Ο ερχομός της Άνοιξης άνοιξε τη συζήτηση για την εναλλαγή των εποχών. Ποια τα χαρακτηριστικά της; Γιατί αλλάζουν οι εποχές; Ποια εξήγηση έδιναν οι άνθρωποι παλιά;Ποια η επιστήμη;

Ο μύθος της Αρπαγής της Περσεφόνης έδωσε έμπνευση στα παιδιά και εκφράστηκαν μέσα από τη δραματοποίηση αλλά και ζωγραφίζοντας!

Κάποια από τα έργα των παιδιών:

Μεγάλη συζήτηση άνοιξε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της γυναίκας στις 8 Μάρτη. Τα παιδιά είχαν πολλές απορίες. Γιατί άραγε γιορτάζουν οι γυναίκες; Υπάρχει μέρα που γιορτάζουν οι άντρες; Για να μπορέσουν να καταλάβουν ποια ήταν η θέση της γυναίκας παλιά αλλά ακόμη και σήμερα σε κάποιες χώρες  ακούσαμε το παραμύθι

Τα παιδιά μίλησαν για τις σπουδαίες γυναίκες που γνωρίσαμε αλλά και για την πιο σπουδαία γυναίκα της ζωής τους , τη μαμά τους!

Η κυρά Σαρακοστή και ανοιξιάτικες κατασκευές στο Ολοήμερο.

Παιδιά εδώ θα βρείτε ψηφιακά παζλ  Ανοιξιάτικα παζλ

Καλώς  μας ήρθες  Άνοιξη!