από τον Γεώργιο Κατωγιάννη, μαθηματικό του 4ου ΓΕΛ Ιωαννίνων “ΑΚΑΔΗΜΙΑ”

Το βιβλίο “Άκου, Ανθρωπάκο!” του Αυστριακού, διακεκριμένου ψυχίατρου Βίλχελμ Ράιχ είναι ένα βαθιά συγκινητικό και προκλητικό έργο που γράφτηκε το 1948, με στόχο να αφυπνίσει τον καθημερινό άνθρωπο.

Ο συγγραφέας απευθύνεται στον «ανθρωπάκο» – στον μέσο άνθρωπο που ζει εγκλωβισμένος στη μετριότητα, τον φόβο και την υποταγή – προτρέπει να αναγνωρίσει τη δύναμη και την ευθύνη του για τη ζωή και την κοινωνία.

Μέσα από ένα έντονα προσωπικό και συχνά καυστικό λόγο, ο Ράιχ περιγράφει τις αντιφάσεις του «ανθρωπάκου», που από τη μία επιθυμεί ελευθερία και δικαιοσύνη, αλλά από την άλλη συχνά παραδίδεται στη δειλία και τον συμβιβασμό. Τον κατηγορεί για τη σιωπή του απέναντι στην κατάπτωση, αλλά συγχρόνως εκφράζει κατανόηση για τα εμπόδια που αντιμετωπίζει.                

Κεντρικές Ιδέες του Βιβλίου                                                           

 1. Η Δύναμη του Ατόμου: Ο καθένας έχει τη δυνατότητα να ξεφύγει από την κοινωνική και ψυχολογική κατάπτωση, αρκεί να τολμήσει να αναζητήσει την αυθεντικότητα και την ελευθερία.                                   

 2. Η Ευθύνη για την Αλλαγή: Η αλλαγή δεν είναι συλλογική υπόθεση, αλλά ξεκινά από την προσωπική υπευθυνότητα.

 3. Καταπίεση και Συνεργία: Ο Ράιχ θεωρεί ότι η αναγνώριση αυτής της συνεργασίας είναι το πρώτο βήμα προς την απελευθέρωση. Μόνο όταν το άτομο που είναι υπεύθυνο για τη συμμετοχή του στην καταπίεση, μπορεί να ξεκινήσει να χτίζει μια ζωή βασισμένη στην ελευθερία και την αυτογνωσία.