Ο δεκάχρονος εγγονός Αντώνης μεγάλωνε με την οικογένεια του στους Αμπελόκηπους στην Αθήνα. Ο παππούς του συνταξιούχος ηθοποιός, πλούσιος σε συναισθήματα, γνώσεις και με ιδιαίτερες συνήθειες,όταν πρόσεχε τον εγγονό του, του μεγάλωνε την φαντασία με τις ιστορίες που του διηγούνταν από την ζωή του. Η Λάρα οικιακή βοηθός ήταν πάντα ακροατής και με τον Αντώνη αναρωτιόνταν αν οι ιστορίες που έλεγε ο παππούς ήταν αληθινές. Η ιστορία του με τη Μαργκώ ήταν η αγαπημένη του.Σε ένα ταξίδι στο Παρίσι ο Αντώνης έμαθε λεπτομέρειες για τη ζωή του μπαμπά και του παππού από τότε που έζησαν εκεί, έμαθε πόσο αγαπητός ήταν στους μαθητές του ως ηθοποιός,του γεννήθηκαν όμως ερωτηματικά για το τι απέγινε η γιαγιά του. Όταν γυρίσανε στην Αθήνα, ο παππούς έλαβε ένα γράμμα από την κόρη της Μαργκώς.

Ο παππούς ταξίδεψε στην Κω με τον εγγονό του, συνάντησε την κόρη της Μαργκώς και έμαθε ότι αυτή έχει πεθάνει. Ο Αντώνης έμαθε ότι η Μαργκώ ήταν μαύρη, ότι αγάπησε τον παππού αλλά δεν ήθελε να του δημιουργήσει κοινωνικό πρόβλημα. Οι απορίες του Αντώνη έγιναν μεγαλύτερες,πίστεψε ότι ήταν υιοθετημένος και κατηγόρησε τον παππού ότι ήταν ψεύτικος. Ο παππούς αφού συγκέντρωσε όλη την οικογένεια, εξομολογήθηκε στον Αντώνη ότι ο αδερφός του πνίγηκε σε ένα ναυάγιο και η αρραβωνιαστικιά του,έφερε στον κόσμο τον μπαμπά του. Ο παππούς μεγάλωσε το παιδί αυτό σαν δικό του και όταν αργότερα γεννήθηκε ο γιος του, του έδωσαν το όνομα του: Αντώνης. Έτσι ο παππούς εξήγησε ότι ψεύτικος δεν ήτανε ποτέ αλλά πέρα για πέρα αληθινός. Μετά από λίγες μέρες ο παππούς αρρώστησε και πέθανε.

Είδος: Μυθιστόρημα

Συγγραφέας: Άλκη Ζέη

Τόπος: Αθήνα, Παρίσι, Κως

Χρόνος: 2000

Ήρωες: Αντώνης, Παππούς, Λάρα, γονείς του Αντώνη

Αφηγητής: Αντώνης

Τρόποι αφήγησης: Περιγραφή, Διάλογος, εσωτερικός μονόλογος

Κριτική: Εξαιρετικό

Η κριτική γράφτηκε από την μαθήτρια της Β”  τάξης Φωτεινή Τηνιακού  υπό την καθοδήγηση της φιλολόγου της  κ. Δημοπούλου

Ένα πρωί ο δεκατετράχρονος Νίκο βλέπει στο ταβάνι του να καθρεφτίζεται η φράση <<Αν θες να σου συμβούν πράγματα διαφορετικά, σταμάτα να κάνεις τα ίδια πάντα>>. Μία μέρα αντί να πάει από τον συνηθισμένο δρόμο για το σχολείο,πήρε έναν άλλο πιο κοντινό. Εκεί είδε ένα παλιό ανθοπωλείο,και θέλησε να μπει μέσα. Τότε είδε μια πόρτα με τρεις κλειδαριές και την ίδια στιγμή άκουσε μια φωνή που τον καθοδηγάει. Όταν άνοιξε τη πόρτα μπήκε σε ένα Κβαντικό κόσμο δηλαδή σε ένα άλλο διάστημα. Εκεί τα πράγματα ήταν περίεργα, διότι υπήρχαν τηλεμεταφορείς, μαγεία, η δυνατότητα του διπλασιασμού και η διαφορετική μέτρηση του χρόνου. Ο Νίκο καθώς ήταν άνθρωπος και δε μπορούσε,σύμφωνα με τους νόμους τους,να περάσει στο σύμπαν τους, το δικαστήριο τους είχε αποφασίσει να διώξουν τον Νίκο απ’ τον κόσμο τους. Η Κιόνα και ο Έλντουιν,οι φίλοι που συνάντησε ο Νίκο τον βοήθησαν να ξεφύγει από τα μαύρα φαντάσματα που είχε στείλει το δικαστήριο. Οι φίλοι του τον οδήγησαν σε ένα λαβύρινθο όπου εκεί έπρεπε να βρουν το σωστό δρόμο και έπειτα να διαλέξουν ανάμεσα στη πόρτα της αλήθειας και αυτή του ψεύδους, καθώς δε γνώριζαν πια είναι η πόρτα που έψαχναν. Όταν πέρασαν από αυτή τη δοκιμασία και έφτασαν στο προορισμό τους στην Σάμπλα, για να βρούν τον Ζέν-Ο, ήταν ώρα ο Νίκο να γυρίσει πίσω στη γή, ξέροντας πως θα ξαναδεί τους φίλους του και πως θα είναι πάντα μαζί του όταν τους χρειαστεί.

Είδος: Μυθιστόρημα

Συγγραφέας: Σόνια Φερνάντεθ-Βιδάλ

Μετάφραση: Αγαθή Δημητρούκα

Τόπος: Κβαντικός κόσμος(ένα άλλο διάστημα)

Χρόνος: 21ος αιώνας

Ήρωες: Νίκο, Έλντουιν,Ζέν-Ο, Κρόνος, Κιόνα

Αφηγητής: Παντογνώστης, τριτοπρόσωπος

Τρόποι αφήγησης: Αφήγηση, διάλογος, εσωτερικός μονόλογος, περιγραφή

Κριτική: Εξαιρετικό

Η κριτική γράφτηκε από την μαθήτρια της Β”  τάξης Καλλιθέα Μήλιου  υπό την καθοδήγηση της φιλολόγου του  κ. Δημοπούλου.

Το μυθιστόρημα της Άλκης Ζέη αναφέρεται στη ζωή και τα κατορθώματα του μικρού Πέτρου. Ο Πέτρος ένα εννιάχρονο αγόρι ζει με τους γονείς του,την αδερφή του την Αντιγόνη και τον παππού του στην Αθήνα. Στις 28 Οκτωβρίου 1940 ξεσπά ο πόλεμος ανάμεσα στους Ιταλούς και τους Έλληνες. Μερικούς μήνες αργότερα οι Γερμανοί μπαίνουν στην Αθήνα, ως κατακτητές και τότε αρχίζει η κατοχή. Οι άνθρωποι προσπαθούσαν να ζήσουν με λιγοστό φαγητό από τα συσσίτια αλλά πολλοί πέθαιναν στους δρόμους από την πείνα. Ο Πέτρος πήρε μέρος στην αντίσταση. Έγραφε συνθήματα στους τοίχους και έβγαινε στου δρόμους με χιλιάδες άλλους Έλληνες διαδηλωτές για την ελευθερία της Ελλάδας. Όταν η Ελλάδα επιτέλους απελευθερώθηκε από τους κατακτητές, μπόρεσαν όλοι να ζήσουν ελεύθεροι,παρά τις πολλές απώλειες.

Είδος: Μυθιστόρημα

Συγγραφέας: Άλκη Ζέη

Τόπος: Αθήνα

Χρόνος: 28 Οκτωβρίου 1940 έως 1944

Ήρωες: Πέτρος, Αντιγόνη, μαμά, μπαμπάς, Σωτήρης, παππούς

Αφηγητής: Γ΄πρόσωπη, ετεροδιηγητικός

Τρόποι αφήγησης: Αφήγηση, περιγραφή, διάλογος

Κριτική: Πολύ καλό.

Η κριτική γράφτηκε από τον μαθητή της Β”  τάξης Ηλία Αναγνώστου  υπό την καθοδήγηση της φιλολόγου του  κ. Δημοπούλου.

Ο Γιάννης και η Ειρήνη είναι δύο ελληνόπουλα που μένουν πια στη Μόσχα λόγω πολέμων στην Ελλάδα.Μοναδικός κοντινός τους συγγενής στην Ελλάδα είναι ο Θείος Πλάτων,ο οποίος τους στέλνει ως δώρο ένα πάνινο γαϊδουράκι.Το γαϊδουράκι αυτό μετατρέπεται στον καλύτερο φίλο των παιδιών,μιας και όταν είναι μόνοι τους το γαιδουράκι αποκτά ανθρώπινη λαλιά και τότε μαθαίνει όλες τις ανησυχίες και τις σκέψεις τους.Θα γνωρίσει τα πάντα γι’ αυτούς.Το σχολείο της Ειρήνης,τις φίλες της και τα όνειρα της,καθώς και τη Μπάμπουσκα,μια αγαθή γιαγιά που φυλάει τον μικρό Γιάννη.Το γαϊδουράκι έτσι μεταφέρει τις συνήθειες της οικογένειας στο εξωτερικό και τη νοσταλγία τους για την πατρίδα.

Είδος: Μυθιστόρημα

Συγγραφέας: Άλκη Ζέη

Τόπος: Μόσχα

Χρόνος: Εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα 1945-49

Ήρωες: Γιάννης, Ειρήνη, Ο Θείος Πλάτων(γαιδουράκι),Μπάμπουσκα

Αφηγητής: Παντογνώστης, βιωματικός, πρωτοπρόσωπος

Τρόποι αφήγησης: Αφήγηση, επανάληψη, διάλογος,σχόλιο,περιγραφή

Κριτική: Πολύ καλό.

Η κριτική γράφτηκε από τον μαθητή της Β”  τάξης Σταύρο Αστερή  υπό την καθοδήγηση της φιλολόγου του  κ. Δημοπούλου.