Σήμερα είχαμε τη χαρά να υποδεχτούμε στο σχολείο μας και να παρακολουθήσουμε την παράσταση “Το κανόνι της Ειρήνης” από το Κουκλοθέατρο Κρήτης με την τεχνική του Μαύρου Θεάτρου. Επίσης, είχαμε τη χαρά να καλωσορίσουμε και να παρακολουθήσουμε αυτήν την υπέροχη παράσταση παρέα με τις εκπαιδευτικούς και τους μαθητές από το 44ο Νηπιαγωγείο Ηρακλείου.
Σας ευχαριστούμε για τη σημερινή εμπειρία που ενθουσίασε μικρούς και μεγάλους!
“Ήταν μια λέξη μοναχά ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” ψιθυρίσαμε και μπροστά μας ξεδιπλώθηκαν έννοιες και γεγονότα που συνέβησαν 51 χρόνια πριν στο Πολυτεχνείο.
Είχαμε την ευκαιρία να προσεγγίσουμε έννοιες όπως Δημοκρατία, Δικτατορία, Ελευθερία, Εξέγερση, Εκλογές.
Διαβάσαμε το παραμύθι η “Η κυρά Δημοκρατία” και παρακολουθήσαμε σε κουκλοθέατρο την “Ντενεκεδούπολη”. Έπειτα συζητήσαμε για τις έννοιες της Δημοκρατίας και της Δικτατορίας και τα παιδιά εξέφρασαν πώς τις αντιλαμβάνονται στην καθημερινή ζωή μας.
Ζωγραφίσαμε πώς φανταζόμαστε να είναι η Δημοκρατία και η Δικτατορία
Διαβάσαμε το παραμύθι “Το τερατάκι των χρωμάτων” και το συνδέσαμε με τα συναισθήματα που θα ένιωθαν οι άνθρωποι τότε. Αναρωτηθήκαμε και κατηγοριοποιήσαμε τα συναισθήματα που νιώθει κανείς στη Δημοκρατία και στη Δικτατορία
Μεταμορφωθήκαμε σε μαριονέτες και προσπαθήσαμε να νιώσουμε πώς είναι κάποιος άλλος να παίρνει αποφάσεις για εμάς. Τα παιδιά αμέσως συνέδεσαν τις μαριονέτες με τους ανθρώπους
Τα παιδιά πήραν σπίτι τους ένα κενό πλακάτ και σε συνεργασία με τους γονείς τους έγραψαν μια λέξη που γι αυτούς χαρακτηρίζει την έννοια της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Έπειτα το έφεραν πίσω στο σχολείο και δημιουργήσαμε μια μικρή έκθεση αφιερωμένη στην έννοια της δημοκρατίας
Φτιάξαμε ομαδικές εργασίες
Ο εορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου δίνει την ευκαιρία να συζητήσουμε για το δικαίωμα του εκλέγειν, να στήσουμε κάλπη στην τάξη μας και με το δικαίωμα που μας δίνει το πολίτευμα της δημοκρατίας να εκλέξουμε τον πρόεδρο της τάξης μας.
Κατά τη διάρκεια της γιορτής μας αναπαραστήσαμε τους αγωνιζόμενους φοιτητές που εξέπεμπαν από τον ραδιοφωνικό σταθμό που είχαν οι ίδιοι στήσει με σύνθημα “Εδώ Πολυτεχνείο, Εδώ Πολυτεχνείο, σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζομένων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζομένων Ελλήνων”
Ευχαριστούμε την κυρία Τζένη που μας επισκέφθηκε και μαζί της διηγηθήκαμε τα γεγονότα της 17 Νοέμβρη 1973
Φορέσαμε το σήμα της Ειρήνης που είχαμε κατασκευάσει
Τραγουδήσαμε τραγούδια που έχουν αφήσει ανεξίτηλα το στίγμα τους για εκείνη την περίοδο
Με τη συνοδεία των δικών μας ακορντεόν που κατασκευάσαμε τραγουδήσαμε το “Ακορντεόν” του Μάνου Λοΐζου
Τέλος, πήραμε τα πλακάτ με τις λέξεις που είχαν γράψει τα παιδιά με τη βοήθεια των γονιών τους, βγήκαμε στην αυλή μας και φωνάξαμε δυνατά συνθήματα όπως ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ και ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ
Στη 1/11/2024 τα δύο τμήματα του 42ου Νηπιαγωγείου υλοποίησαν τη δράση «Ας ρίξουμε τους φόβους μας στη θάλασσα … να τους πάρει ο βυθός!», διάρκειας περίπου 45 λεπτών. Αυτή οργανώθηκε με σκοπό την προαγωγή και την προάσπιση της ψυχικής υγείας και ευεξίας των παιδιών με τη χρήση της εξατομικευμένης αλλά και της ομαδοσυνεργατικης διδασκαλίας. Συγκεκριμένα τα παιδιά, αρχικά μέσα από τον διάλογο, είχαν εκφράσει τους φόβους τους στην παρεούλα. Αυτοί γράφτηκαν από τους εκπαιδευτικούς σε σχήματα βοτσάλων πάνω σε χαρτόνια. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε μια ομαδική εργασία όπου έφτιαξαν όλοι μαζί τη θάλασσα με χαρτί γλασέ και δόθηκε σε κάθε παιδί να κόψει το αντίστοιχο βότσαλό του πάνω στο οποίο ήταν γραμμένη η σκέψη του. Έπειτα κάνοντας έναν κύκλο όλοι μαζί γύρω από τη θάλασσα, πέταξε ένας ένας το βότσαλό του μέσα σ’ αυτή, για να πάρει ο βυθός τον φόβο όσο πιο βαθιά γίνεται και να χαθεί! Τέλος δόθηκε σε κάθε παιδί ένα αληθινό βότσαλο με τον φόβο του γραμμένο πάνω σε αυτό για να το πετάξουν στη θάλασσα με τους γονείς τους! Η πλειοψηφία αυτών βίωσε τη δράση με αισθήματα χαράς όταν έφτιαχνε τη θάλασσα και ανακούφισης καθώς πετούσε τα βότσαλα∙ όπως επίσης και ανυπομονησίας για τη στιγμή που θα πετάξουν τα βότσαλα με τους γονείς τους στη θάλασσα.
Με αφορμή την Ημέρα Ψυχικής Υγείας πραγματοποιήθηκαν στο σχολείο μας διάφορες δράσεις. Στο 1ο Τμήμα του σχολείου μας και επειδή τα παιδιά έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, έγινε προέκταση του θέματος. Μια όμορφη συνεργασία εκπαιδευτικών του τμήματος και μαθητών απέδωσε ένα όμορφο αποτέλεσμα, το οποίο σας το παρουσιάζουμε στη συνημμένη παρουσίαση.
Ένα ταξίδι στο χρόνο, ένα ταξίδι στην ένδοξη ιστορία του τόπου μας κάναμε, αποδίδοντας την τιμή που ταιριάζει στους ήρωες που πολέμησαν για την ελευθερία της πατρίδας μας. Μέσα από βιβλία, φωτογραφικό υλικό και κατάλληλες δραστηριότητες ξεδιπλώσαμε παρέα με τους μικρούς μας μαθητές το χρονικό του αγώνα των Ελλήνων.
Αρχικά προσεγγίσαμε τις έννοιες πόλεμος και ειρήνη.
Φτιάξαμε δυο πόλεις. Την πόλη του πολέμου και την πόλη της ειρήνης. Τοποθετήσαμε κάρτες στην αντίστοιχη πόλη και συζητήσαμε πως είναι η ζωή σε κάθε πόλη. Που ονειρευόμαστε να ζούμε;
Έπειτα βάλαμε χρώμα στη μαυρίλα του πολέμου
Παράλληλα μη μπορώντας να γυρίσουμε την πλάτη μας και να αγνοήσουμε τα παγκόσμια γεγονότα του σήμερα, τονίσαμε και φωνάξαμε δυνατά ΕΙΡΗΝΗ για όλους τους λαούς και για όλα τα παιδιά του κόσμου.. Με αφορμή το γνωστό πίνακα του Πικάσο ” Το παιδί με το περιστέρι” μιλήσαμε για τη βαθιά αξία της ειρήνης. Αποφασίσαμε να εξαφανίσουμε τις βόμβες από τα κανόνια και να τα γεμίσουμε με σοκολάτες, αγάπη, αγκαλιές, μαξιλάρια, φιλιά, χρώμα και φαγητό όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν τα παιδιά και τα φυσήξαμε να ταξιδέψουν σε όλον τον κόσμο.
Στα πλαίσια του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου, διαβάσαμε στα παιδιά την ιστορία του γίγαντα και του νάνου. Ο γίγαντας (Ιταλία) και ο νάνος (Ελλάδα), ήταν καλοί γείτονες και κάθε πρωί καλημερίζονταν πάνω από τη θάλασσα. Ένα πρωί όμως ο γίγαντας φόρεσε ένα παράξενο καπέλο, πήρε το σπαθί του, πήδηξε πάνω από τη μεγάλη θάλασσα και φώναξε στον νάνο: «Παραδώσου». Εκείνος στην αρχή νόμιζε πως αστειευόταν. Όταν όμως κατάλαβε ότι το εννοούσε, βρήκε μια σφεντόνα στο μπαούλο του και του φώναξε: <<ΟΧΙ, δεν παραδίνομαι>>, και με μια πετριά τον έριξε κάτω.
Αυτή την ιστορία δραματοποιήσαμε και όλα τα παιδιά έπαιξαν με πολλή χαρά.
Επεξεργαστήκαμε φωτογραφικό υλικό και πρωτοσέλιδα εφημερίδων από εκείνη την περίοδο. Παρακολουθήσαμε σε βίντεο το παραμύθι “Το έπος του 40”
Μάθαμε και ακούσαμε σχετικά τραγούδια με θέμα το επός του 40 αλλά και την ειρήνη και την Ελλάδα
Παίξαμε παιχνίδι “Βρες το άλλο μισό της σημαίας” με τις σημαίες των χωρών και κάναμε κατασκευές
Την ημέρα της γιορτής μας παρακολουθήσαμε κουκλοθέατρο με την ιστορία των γεγονότων του 1940 να τη διηγείται ένας παππούς στα εγγόνια του
Έπειτα, ανοίξαμε τη βαλίτσα του στρατιώτη που πολέμησε στα βουνά της Πίνδου με θάρρος και ανδρεία μέσα στην οποία ανακαλύψαμε εικόνες που αποτύπωναν την κατάσταση εκείνη την περίοδο κι εμείς τις ζωντανέψαμε δίνοντας έμφαση στα συναισθήματα των ανθρώπων ,
Και τέλος, πήραμε τα σημαιάκια που κατασκευάσαμε και παρελάσαμε υψώνοντας τα ψηλά με καμάρι, ευγνωμοσύνη για όσους πολέμησαν για την ελευθερία “μόνο οι ελεύθερες ψυχές κρατάνε ελεύθερες πατρίδες! Τιμή και δόξα σε εκείνους που θυσιάστηκαν για την πατρίδα”.
Στη θεματική ενότητα: Ζω καλύτερα – ευ ζην
Υγεία, Διατροφή, Αυτομέριμνα, Οδική Ασφάλεια
πραγματοποιήσαμε το εργαστήριο δεξιοτήτων
με τίτλο “Μες το σπίτι ας προσέχω, ατυχήματα μην έχω”.
Ως ατύχημα ορίζεται “η σωματική βλάβη που προκύπτει από την οξεία έκθεση
σε ενέργεια (μηχανική, θερμική, ηλεκτρική, χημική) σε βαθμό που ξεπερνά το όριο
της φυσιολογικής ανοχής ή αλλιώς ως το αποτέλεσμα μιας έλλειψης ενός ή
περισσότερων ζωτικών στοιχείων, όπως η θερμότητα και το οξυγόνο και που μπορεί
να προκληθεί ακούσια ή εκούσια” (Hockenberry, J.M. & Wilson, D. 2011) Τα παιδικά
ατυχήματα ταξινομούνται σε τρεις κατηγορίες: Στην πρώτη κατηγορία εντάσσονται
τα ατυχήματα που συμβαίνουν στο σπίτι και στον περιβάλλοντα χώρο (πτώσεις,
εισρόφηση ξένων σωμάτων, πνιγμός και πνιγμονή, εγκαύματα, ηλεκτροπληξίες,
δηλητηριάσεις), στη δεύτερη κατηγορία εντάσσονται τα ατυχήματα που συμβαίνουν
έξω από το σπίτι (τροχαία ατυχήματα αθλητικά ατυχήματα στο σχολείο στην παιδική
χαρά και παιδότοπους) και στην τρίτη εντάσσονται τα μη ταξινομήσιμα ατυχήματα
όπως τα περιβαλλοντικά (πυρκαγιές, σεισμοί, πλημμύρες), η βία και η κακοποίηση,
οι αυτοκτονίες (Τσουμάκας, 2006)
Ειδικότερα, τα ατυχήματα στο σπίτι είναι συχνό φαινόμενο στα παιδιά
προσχολικής ηλικίας. Η αυξημένη συχνότητα των παιδικών ατυχημάτων οφείλεται
στις ιδιαιτερότητες της παιδικής ηλικίας όπως περιέργεια, έμφυτη λαχτάρα των
παιδιών για μάθηση και εξερεύνηση, μικρή αντίληψη του κινδύνου κ.ά., με πιο κοινά
τις πτώσεις, τα εγκαύματα και τις δηλητηριάσεις. Τα περισσότερα παιδιά έχουν
βιώσει τέτοιες εμπειρίες και ο σκοπός του προγράμματος είναι η ευαισθητοποίηση
και η ενημέρωσή τους σχετικά με τους τρόπους πρόληψης και αντιμετώπισης των
παιδικών ατυχημάτων στον χώρο του σπιτιού.
Πρόληψη ατυχημάτων δεν σημαίνει “φοβάμαι τα πάντα”, σημαίνει “σκέφτομαι
πριν κάνω κάτι, για να αποφύγω ένα ατύχημα” »
https://m.naftemporiki.gr/story/1683553- 21-1-2021. Όσον αφορά στα μέτρα
πρόληψης απαιτείται να είναι αυξημένα με προέχουσα την παθητική ασφάλεια,
δηλαδή το ασφαλές περιβάλλον ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά του παιδιού
(Πετρίδου, 2005) ώστε να αποτρέπονται ατυχήματα και τραυματισμοί. Όσο πιο καλά
οργανωμένο είναι το περιβάλλον στο οποίο ζουν τα παιδιά, τόσο ενισχύεται η
ανεξαρτησία και η ασφάλειά τους, καθώς και οι οικογενειακές σχέσεις. Συνεπώς η
καλή οργάνωση του σπιτιού και η σωστή εκπαίδευση των παιδιών θα βοηθήσει
σημαντικά στην πρόληψη και συνεπώς στον περιορισμό των παιδικών ατυχημάτων
στο σπίτι.
Στο τέλος της εφαρμογής του προγράμματος δεξιοτήτων οι μαθητές/τριες θα
μπορούν να:
•Αναγνωρίζουν τις επικίνδυνες συμπεριφορές στο σπίτι, τους τρόπους
προστασίας, καθώς και κανόνες ασφαλείας (γνώσεις)
•Να αυτορρυθμίζουν τη συμπεριφορά τους (δεξιότητες)
•Να αναπτύξουν υπευθυνότητα (στάσεις)
Το θέμα κέντρισε το ενδιαφέρον των παιδιών μέσα από το οποίο αναδύθηκαν ιδέες και θωράκισε τα παιδιά με χρήσιμες γνώσεις αυτομέριμνας και πρόληψης.
Ξεκινήσαμε καταγράφοντας τι θεωρούν τα παιδιά ως ατύχημα και έπειτα παρατηρήσαμε τα σπίτια του παρελθόντος και τα σπίτια του σήμερα. Αναρωτηθήκαμε σε ποιο σπίτι κινδυνεύουμε περισσότερο και με αφορμή την ερώτηση αυτή αναφέραμε ποιοι κίνδυνοι για ατύχημα υπήρχαν τότε και ποιοι σήμερα
Εντοπίσαμε και επισημάναμε κινδύνους στο χώρο της κουζίνας και τους αναπαραστήσαμε
Η βοήθεια και η συμμετοχή των γονέων ήταν πολύτιμη στο παρόν εργαστήρι δεξιοτήτων. Μαζί με τα παιδιά τους συνέλεξαν πληροφοριακό υλικό που έχουν στο σπίτι σχετικά με κινδύνους από φάρμακα, χημικές ουσίες, ηλεκτρισμό, που μπορούν να προκαλέσουν ατυχήματα σε ένα παιδί. Εντόπισαν σύμβολα σε ετικέτες φαρμάκων, απορρυπαντικών, κ.ά. που μας δείχνουν ότι είναι τοξικά, δηλητήρια κ.λ.π. και φωτογράφισαν επικίνδυνα σημεία του σπιτιού τους που μπορεί να προκαλέσουν ατυχήματα.
Η χαρά και το ενδιαφέρον των παιδιών αποτυπώθηκε στην παρουσίαση των φωτογραφιών τους στην ολομέλεια
Έπειτα, τα παιδιά αποτύπωσαν σε ζωγραφιές ένα πιθανό ατύχημα και τον τρόπο πρόληψης του
Ομαδική εργασία όπου τα παιδιά ζωγραφίζουν σε κάθε δωμάτιο του σπιτιού πιθανούς κινδύνους
Κατασκευή STOP στα ατυχήματα στο σπίτι και μικρών ιατρών
Εξίσου πολύτιμη κι ενδιαφέρουσα ήταν η παρουσίαση πρώτων βοηθειών από τη σχολική νοσηλεύτρια του σχολείου μας, η οποία μας έδειξε και μας εξήγησε τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση ατυχήματος.
Ακολούθησε δραματοποίηση των πρώτων βοηθειών από τα παιδιά
Φτιάξαμε και βάλαμε μέσα στο βαλιτσάκι του γιατρού τα χρήσιμα εργαλεία του και μάθαμε τους αριθμούς έκτακτης ανάγκης, τους οποίους τους ανασυνθέσαμε και τους βάλαμε στη σωστή σειρά
Τέλος, το εργαστήρι δεξιοτήτων έκλεισε μια μια ιδέα που αναδύθηκε από τα παιδιά τα οποία χαρακτήρισαν τους εαυτούς τους σούπερ ήρωες και προστάτες από τα ατυχήματα. Έτσι λοιπόν κατασκευάσαμε την ασπίδα που βάζει τέλος στο Α- τυχήματα, μεταμορφωθήκαμε σε σούπερ ήρωες, εντοπίσαμε κινδύνους και προστατεύσαμε τους φίλους μας και ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας ως σούπερ ήρωα.
Με αφορμή την παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας μας ανατέθηκε μια αποστολή…Κάθε μέρα ακούμε, τραγουδάμε και χορεύουμε την “Πόλη που γελούσε”. Πρόκειται για ένα αγαπημένο τραγούδι των παιδιών πάνω στο οποίο βασιστήκαμε για να μιλήσουμε και να τονίσουμε την αξία του γέλιου και της χαράς για την ψυχική μας υγεία. Πόσο σημαντικό είναι να γελάμε; Που να βρίσκεται άραγε αυτή η πόλη και ποιοι να είναι άραγε οι κάτοικοι της;
Αφού εντοπίσαμε στην τάξη μας ένα χαρτί με μια διεύθυνση, ψάξαμε στο Google Earth για να εντοπίσουμε το σημείο που βρίσκεται αυτή η διαφορετική πόλη. Το αποτέλεσμα μας εξέπληξε. Η πόλη αυτή εντοπίστηκε στο σχολείο μας.
Αφού κάναμε γελιοθεραπεία και γελάσαμε με την ψυχή μας, το κάθε παιδί ανέφερε τι σημαίνει γέλιο για εκείνο και πόσο σημαντικό το θεωρεί για να είμαστε ευτυχισμένοι και να νιώθουμε καλά μέσα μας.
Έπειτα, αναρωτηθήκαμε ποιοι να είναι οι κάτοικοι αυτής της πόλης και ένα ποτάμι ξεχύθηκε μπροστά. Τα παιδιά ψάρεψαν από μια εικόνα προσώπων. Έπειτα σε δυάδες ένωσαν τα κομμάτια όσων είχα ψαρέψει τα μάτια με εκείνους που ψάρεψαν τα χαμόγελα και τα κόλλησαν, αποκαλύπτοντας ότι οι κάτοικοι δεν είναι άλλοι από τα ίδια τα παιδιά παρόλο που τα πρόσωπα τους μπλέχτηκαν και δημιούργησαν νέα.
Έπειτα, τα παιδιά ζωγράφισαν την πόλη που γελούσε
Τέλος, παίξαμε με τα συναισθήματα τονίζοντας τη σημασία τους για τη ψυχική υγεία κι εξέφρασαν ζωγραφίζοντας τι πιστεύουν ότι κάνουν οι καλοί φίλοι
Τα αρχικά γράμματα των ονομάτων μας, μας έδωσαν την ευκαιρία για πολύ παιχνίδι…
Το εντοπίσαμε μέσα σε καρτέλες των ονομάτων μας και το ταυτίσαμε με το αντίστοιχο γράμμα
Ανακαλύψαμε κυβάκια με τα αρχικά μας ονόματα και έπειτα ψάξαμε τον φίλο μας που ξεκινάει το όνομα του με το αντίστοιχο γράμμα. Κάθε παιδί είχε στο κεφάλι του το αρχικό του γράμμα
Συνεχίσαμε με unplugged δραστηριότητα, όπου τα παιδιά αρχικά έγιναν ρομποτάκια και με τις αντίστοιχες οδηγίες από τα άλλα παιδιά καθοδηγήθηκαν στο κουτί που βρισκόταν το αρχικό τους γράμμα. Μετέπειτα γνωρίσαμε και παίξαμε αντίστοιχο παιχνίδι με τη bee bot
Παίξαμε κινητικά παιχνίδια
Παιχνίδια μνήμης
Και φυσικά το διακοσμήσαμε βάζοντας φαντασία και δημιουργικότητα
Με αφορμή το σταφύλι, συνεχίσαμε και μάθαμε κι άλλα φρούτα του φθινοπώρου. Φτιάξαμε τις φρουτένιες γωνιές μας, απολαύσαμε τη φθινοπωρινή φρουτοσαλάτα μας και παίξαμε παιχνίδι γευσιγνωσίας
Αντιστοιχίσαμε καρτέλες με τις ονομασίες τους
Εμφάνιση Mystery box. Άραγε ποιο φθινοπωρινό φρούτο κρύβεται μέσα;
Παρατήρηση και περιγραφή πινάκων ζωγραφικής με θέμα το φθινόπωρο
Και κλείσαμε τραγουδώντας και χορεύοντας
Αγαπημένο φθινοπωρινό θέμα και δεν είναι άλλο από το σταφύλι και τον τρύγο.
Ασχοληθήκαμε με το σταφύλι σαν φρούτο και το γνωρίσαμε καλύτερα μέσα από αισθητηριακές δραστηριότητες. Μάθαμε τα παράγωγά του και τα επεξεργαστήκαμε με τις αισθήσεις μας.
Κατασκευάσαμε τρισδιάστατα σχήματα με ρόγες και οδοντογλυφίδες σε ομάδες και παίξαμε παιχνίδι μεταφοράς από δοχείο σε δοχείο με κουτάλι
Ακούσαμε, τραγουδήσαμε και χορέψαμε το τραγούδι “Το πατητήρι” του Γιάννη Ζουγανέλη
Μάθαμε για τη διαδικασία του τρύγου και βάλαμε τις εικόνες στη σωστή χρονική σειρά
Αναπαραστήσαμε τη διαδικασία προσπαθώντας να μη ρίξουμε τον μούστο κάτω και να τον βάλουμε στο βαρέλι
Τέλος, ζωγραφίσαμε και γεμίσαμε το κάθε κουτάκι- pixel με το κατάλληλο χρώμα σύμφωνα με τον κώδικα για να ανακαλύψουμε ότι πίσω από τον κώδικα θα εμφανιστεί ένα σταφύλι
