“Γιατί δεν κυλάς μόνο σου;”
“Μόνο μου; ένα Κομμάτι -που- λείπει (τριγωνικής μορφής) δεν μπορεί να κυλήσει μόνο του”.
“Αλήθεια, προσπάθησες ποτέ;” ρώτησε το Μεγάλο Ο.
“Οι γωνίες μου είναι πολύ μυτερές” είπε το Κομμάτι -που- λείπει. “Δεν είμαι φτιαγμένο για να κυλάω μόνο μου!”
“Οι γωνίες και τα σχήματα αλλάζουν” είπε το Μεγάλο Ο…
Ποιο το νόημα και γιατί, να είμαστε συνήθως ένα κομμάτι που λείπει από κάποιον άλλον;
Ποια η ανάγκη και ποια η σημασία, να είμαστε συνήθως ένα σύνολο που μας λείπουν ένα ή περισσότερα κομμάτια;
Πόσο ομορφότερες και υγιέστερες θα ήταν αλήθεια οι ανθρώπινες σχέσεις και η ζωή μας, εάν “κυλούσαμε” μαζί σαν κομμάτια πλήρη και ανεξάρτητα, που δεν τους λείπει τίποτα και που απλώς απολαμβάνουν συνειδητά μια τόσο δημιουργική συμπόρευση…!
Πηγή: 24 γράμματα
