“Ο ουρανός δεν είναι άδειος…”
.
Το «κύκνειο» άσμα του Αντρέι Ταρκόφσκι η «Θυσία» διαπνέεται από το βαθύ μεταφυσικό συναίσθημα που χαρακτηρίζει όλο το έργο του μεγάλου Ρώσου σκηνοθέτη και αποτελεί κυριολεκτικά την πνευματική διαθήκη του.
Στην τελευταία του ταινία ο Ταρκόφσκι καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πραγματικά ισχυροί είναι οι αδύνατοι, οι περιθωριοποιημένοι από την κοινωνία, οι οποίοι όμως, επειδή θυσιάζουν τον εαυτό τους για τους άλλους και τον κόσμο, σώζουν αυτόν από την καταστροφή και τον άνθρωπο από την απανθρωποποίηση….
Στην αρχή των σημειώσεών του για την ταινία γράφει: «Στην ερώτηση τι με ελκύει τόσο πολύ στην ιδέα της θυσίας ‒ή της προσφοράς‒ μπορώ ν ̓ απαντήσω αμέσως, χωρίς υπεκφυγές: μ ̓ ενδιαφέρει προπαντός εκείνος ο οποίος είναι ικανός να προσφέρει τον εαυτό του σαν θυσία, είτε για χάρη κάποιου ανώτερου ιδανικού, είτε για να εξασφαλίσει την προσωπική του σωτηρία είτε και για τους δύο λόγους ταυτοχρόνως.
Μια τέτοια κίνηση προϋποθέτει φυσικά την απομάκρυνση απ ̓ όλα τα προσωπικά μικροσυμφέροντα και την ολοκληρωτική απαλλαγή από κάθε εγωισμό».
Ο «Ποιητής» του Κινηματογράφου
«Γιατί θέλουν όλοι να με μετατρέψουν πάση θυσία σε άγιο; Ω Θεέ μου! Εγώ θέλω απλώς να δημιουργήσω».
«Η εικόνα είναι σαν ένας σβώλος ζωής»
Ο Ταρκόφσκι δεν ήταν ο σκηνοθέτης που δημιουργούσε αλληγορίες ή σύμβολα. Μιλούσε με τις εικόνες.
Στο ημερολόγιό του αναφέρει ότι ο συμβολισμός είναι ένα δείγμα φθοράς, υποστηρίζοντας την ανάγκη χρήσης ισχυρών εικόνων στην τέχνη.
.
“Μόνο η τέχνη διασώζει σήμερα κάποια ίχνη αυτού του υπερφυσικού κόσμου”
«Η Θυσία» διαπραγματεύεται την ἐννοια της προσφοράς χωρίς όρια…
«Οι τελευταίες ώρες πριν το πυρηνικό ολοκαύτωμα. Ο κόσμος σε λίγες ώρες θα αφανιστεί. Ο Αλεξάντερ γιορτάζει με την οικογένειά του και τους φίλους του τα γενέθλιά του, όταν μαθαίνει αυτά τα τρομακτικά νέα στην τηλεόραση. Κάνει τότε ένα τάμα στο Θεό, να θυσιάσει ό,τι είναι πολύτιμο γι` αυτόν, αρκεί να αποτραπεί η ολική καταστροφή.
Όταν ξυπνάει το άλλο πρωί η ζωή έχει βρει και πάλι τους κανονικούς της ρυθμούς. Φαίνεται ότι η ευχή του εισακούστηκε. Τώρα, όμως, πρέπει και αυτός με τη σειρά του να τηρήσει τη συμφωνία με το Θεό και να αρχίσει να θυσιάζει όλα όσα λάτρεψε περισσότερο σ` αυτή τη ζωή…»
Ο Ταρκόφσκι δεν είναι απλώς ένα σύμβολο καλλιτεχνικής πρωτοπορίας,είναι o καλλιτέχνης που συγκρούεται με την πραγματικότητα για να την επαναδιαπραγματευτεί.Είναι ο καλλιτέχνης που μετατρέπει το πανανθρώπινο μεγαλείο σε προσωπικό…
