“..Ο άνθρωπος καταστρέφεται, μα ποτέ δε νικιέται…”
Η νουβέλα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ «Ο γέρος και η θάλασσα» έχει μεταφερθεί κινηματογραφικά σε ένα εντυπωσιακό animation.
Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία του Σαντιάγκο, ενός γέρου ψαρά μοναχικού που θα δώσει τη μεγαλύτερη κι ίσως την τελευταία μάχη του με το μεγάλο ξιφία στα βαθιά νερά. Θα χρησιμοποιήσει τη μαστοριά, το μυαλό και την τέχνη.
Τρεις μέρες θα κρατήσει η μάχη κι ο Σαντιάγκο θα νικήσει. Όταν μπαίνει στο λιμάνι, αργά την τρίτη νύχτα, δίπλα στο βαρκάκι πλέει μονάχα το άσπρο κόκκαλο από το τεράστιο ψάρι που καταβρόχθισαν στη διαδρομή τους οι καρχαρίες.
Μικρά αποσπάσματα από το βιβλίο:
«Το ψάρι είναι φίλος μου» είπε δυνατά. «Δεν έχω ξαναδεί ούτε έχω ξανακούσει για κανένα τέτοιο ψάρι». Όμως πρέπει να το σκοτώσω. Πάλι καλά που δεν είμαστε…αναγκασμένοι να σκοτώσουμε τ’ αστέρια».
Φαντάσου να έπρεπε κάθε μέρα κάποιος να προσπαθεί να σκοτώσει το φεγγάρι, συλλογίστηκε. Το φεγγάρι σώνεται και χάνεται. Φαντάσου όμως να ήταν αναγκασμένος κάθε μέρα κάποιος να προσπαθεί να σκοτώσει τον ήλιο; Γεννηθήκαμε τυχεροί, σκέφτηκε.
Τότε, λυπήθηκε το μεγάλο ψάρι που δεν είχε τίποτα να φάει μα η απόφασή του να το σκοτώσει δεν κλονίστηκε στιγμή από τη λύπησή του για αυτό. Πόσους ανθρώπους θα ταΐσει, σκέφτηκε. Όμως αξίζουν να το φάνε; Όχι βέβαια. Κανείς δεν είναι άξιος να το φάει, έτσι όπως φέρεται, και έτσι περήφανο που είναι.
Δεν τα καταλαβαίνω αυτά τα πράγματα, σκέφτηκε. Όμως πάλι καλά που δεν είμαστε αναγκασμένοι να προσπαθήσουμε να τα βάλουμε με τον ήλιο, το φεγγάρι ή τ’ αστέρια. Φτάνει που ζούμε από τη θάλασσα και σκοτώνουμε τα αληθινά μας αδέλφια…
…Λυπότανε πολύ τα πουλιά, και μάλιστα τα μικρά και λεπτοκαμωμένα, σκουρόχρωμα θαλασσοπούλια, που ολοένα πετούσανε ψάχνοντας, και σχεδόν ποτέ δε βρίσκανε κάτι. Και σκεφτόταν: είναι πιο σκληρή η ζωή των πουλιών, από τη δική μας, εξόν βέβαια από τα αρπαχτικά και τα πολύ μεγάλα και δυνατά. Γιατί η φύση έκανε τόσο λεπτοκαμωμένα κι όμορφα πουλιά, όπως αυτά τα θαλασσοπούλια, όταν ο ωκεανός είναι τόσο σκληρός;
“Μόνο που δεν έχω πια τύχη. Άλλα ποιος ξέρει; Μπορεί σήμερα να χω. Το κάθε σήμερα είναι μια καινούρια μέρα. Είναι καλύτερα να ‘σαι τυχερός. Μα προτιμώ να είμαι εντάξει στη δουλειά μου. Έτσι, σαν έρθει η τύχη, είσαι έτοιμος”.
“Μα ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για να νικιέται”είπε. “Ο άνθρωπος καταστρέφεται, μα ποτέ δε νικιέται…”
