Σε αυτή τη συνάντηση ασχοληθήκαμε με τις Χριστουγεννιάτικες μελωδίες και τα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια.

Αρχικά, κάναμε μια επανάληψη σχετικά με τα μουσικά όργανα που μάθαμε στις προηγούμενες συναντήσεις μας, ονοματίζοντας ποία όργανα βλέπαμε μπροστά μας.

Στην συνέχεια, παίξαμε ένα παιχνίδι, όπου ρίχναμε ένα ζάρι, κάθε αριθμός που τύχαινε αντιστοιχούσε σε κάτι που έπρεπε να κάνουμε με κάποια μουσικά όργανα…

Φυσικά, όπως μπορείτε να δείτε η δράση περιείχε Χριστουγεννιάτικους ρυθμούς, μελωδίες και μουσικά όργανα.

Ακούσαμε διάφορα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και χορέψαμε. Μάθαμε το τραγούδι «Ένα Καλικαντζαράκι» και κάναμε τις κινήσεις του.

Ακόμη, μεταμορφωθήκαμε σε μικρά καλικατζαράκια, κάνοντας μερικές αταξίες.

Τέλος, φτιάξαμε Χριστουγεννιάτικες μαράκες – καμπανούλες για να μπορούμε να παίζουμε μουσική στους ρυθμούς των Χριστουγέννων.

Λίγα λόγια για τον Όμιλο “Μουσικοπονηριές και Χορομπερδέματα”:

Η μουσικοκινητική αγωγή στο νηπιαγωγείο είναι μια παιδαγωγική μέθοδος που ενσωματώνει τη μουσική, την κίνηση και το παιχνίδι. Η προσέγγιση αυτή βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν τη φαντασία, τη δημιουργικότητα, τη συνεργασία και τις κινητικές τους δεξιότητες μέσα από ευχάριστες και διασκεδαστικές δραστηριότητες. Αντίστοιχα, η ψυχοκινητική αγωγή εστιάζει στη σύνδεση μεταξύ σώματος, νου και συναισθημάτων. Μέσα από κατάλληλες δραστηριότητες, τα παιδιά αναπτύσσουν τις κινητικές, γνωστικές, συναισθηματικές και κοινωνικές τους δεξιότητες, προωθώντας την ολόπλευρη ανάπτυξη τους.

Στόχοι αυτού του ομίλου είναι:

1. Ανάπτυξη μουσικών δεξιοτήτων: Εξοικείωση με βασικές έννοιες όπως ρυθμός, μελωδία, ένταση.

2. Καλλιέργεια κινητικών δεξιοτήτων: Βελτίωση της αδρής (ισορροπία, συντονισμός) και λεπτής κινητικότητας (χειρισμός αντικειμένων) και ευλυγισία.

3. Γνωστική ανάπτυξη: Αντίληψη χώρου, χρόνου, κατεύθυνσης και συντονισμός κινήσεων.

4. Ενίσχυση συναισθηματικής έκφρασης: Έκφραση συναισθημάτων μέσα από μουσική και κίνηση και ενίσχυση της αυτοεκτίμησης

5. Ανάπτυξη φαντασίας και δημιουργικότητας: Εμπλουτισμός της φαντασίας μέσω αυτοσχεδιασμών.

6. Κοινωνικές δεξιότητες: Καλλιέργεια  συνεργασίας, ομαδικότητας, επικοινωνίας και σεβασμού.

7. Διαχείριση ενέργειας: Ενίσχυση της συγκέντρωσης και της αυτορρύθμισης.

 Οι Μουσικοπονηριές και τα Χορομπερδέματα αρχίζουν….

Ξεκινήσαμε τον Όμιλό μας μέσα από ένα παιχνίδι γνωριμίας. Τα παιδιά έπρεπε να μεταφέρουν με τη χρήση ενός μολυβιού ένα πλαστικό ποτήρι από τη μία άκρη στην άλλη και να το δώσουν στον συμμαθητή τους, ο οποίος έλεγε πρώτα το όνομά του και εκείνα το επαναλάμβαναν.  Το παιχνίδι επαναλήφθηκε με τα παιδιά να λένε το όνομα του παιδιού που θα του έδιναν το ποτήρι.

Έπειτα, δημιουργήσαμε σχήματα, αντικείμενα και πολλά άλλα ακόμα πράγματα με τη χρήση του σώματός μας. Πώς πραγματοποιήθηκε η διαδικασία; Βλέπαμε μέσω του προτζέκτορα ένα αντικείμενο, ζώο ή κάτι άλλο και  έπρεπε να μεταμορφωθούμε, σε αυτό όσο πιο πιστά γινόταν, με τη χρήση του σώματός μας.

Παραδείγματος χάριν: Βλέπαμε μια Μπάλα

και προσπαθήσαμε να γίνουμε εμείς…

Τι λέτε, το πετύχαμε; Νομίζω πως ναι!

Να και μερικά άλλα… κάποια τα πετύχαμε κάποια άλλα όχι….Σημασία έχει ότι προσπαθήσαμε!

Επιπλέον, παίξαμε ένα ψυχοκινητικό παιχνίδι με τη βοήθεια του youtube που είχε ως θέμα το Φθινόπωρο και ένας από τους σκοπούς του ήταν να βγάλουμε την περίσσεια ενέργεια που είχαμε. Τρέξαμε επί τόπου, αποφύγαμε εμπόδια πηδώντας και σκύβοντας, πηγαίνοντας δεξιά και αριστερά και κουνώντας χέρια πόδια.

Παίξαμε ένα παιχνίδι συντονισμού κινήσεων (απλοποιημένη μορφή του twister), όπου έπρεπε να φτάσουμε στο τέλος του μονοπατιού κάνοντας αυτά που μας ζητούσαν οι εικόνες στο πάτωμα. Σκοπός αυτής της δραστηριότητας ήταν να αναπτύξουμε περαιτέρω τον συντονισμό των κινήσεων, την ευλυγισία και την ισορροπία μας.

Και φυσικά κάναμε ανάσες χαλάρωσης, οι οποίες μας βοηθάνε στο να αυτορρυθμιζόμαστε μετά από κάθε έντονη δραστηριότητα ή μάθημα.

Στην συνέχεια, παρατηρήσαμε πίνακες ζωγραφικής με μουσικά όργανα, αναφέραμε ποια από αυτά γνωρίζουμε, τα δείξαμε….

και κάναμε ένα φύλλο εργασίας για δούμε τι προϋπάρχουσες γνώσεις που έχουμε σχετικά με αυτά.

Έπειτα, αντιστοιχίσαμε τα μουσικά όργανα που είχαμε σε καρτέλες με αυτά που είχαμε στην τάξη…

παίξαμε για λίγο μαζί τους και προσπαθήσαμε να τα αναγνωρίσουμε μόνο μέσα από τον ήχο τους, έχοντας την πλάτη μας γυρισμένη προς αυτά.

Και επειδή Μουσικοπονηριές και Χορομπερδέματα χωρίς κίνηση δεν γίνεται, συνδυάσαμε λίγο ρυθμό με κίνηση.

11 Νοεμβρίου 1912 “… είσαι Ελευθέρα τώρα, μυριανθισμένη Χώρα..“

Με αφορμή την γιορτή της απελευθέρωσης της Χίου από τους Τούρκους, μιλήσαμε με τα παιδιά για τα γεγονότα που προηγήθηκαν της 11 Νοεμβρίου 1912 και συζητήσαμε για το τι κάνει ξεχωριστό τον τόπο μας.

Παρατηρήσαμε εικόνες από τις μοναδικές ομορφιές του τόπου μας. Ακούσαμε την ιστορία, όπως μας την διηγήθηκε ένα πουλάκι. Μάθαμε από που πήρε το όνομά της και κάναμε φύλλα εργασίας με έμφαση σε αυτό…

Ακούσαμε χιώτικα τραγούδια και τα χορέψαμε…

Και φυσικά κάναμε κατασκευές προς τιμήν αυτών που πολέμησαν για την ελευθερία της.

Χρόνια πολλά Χίος!

Σεισμός, σεισμός μην σε πιάνει πανικός…..

Σε αυτή τη θεματική ασχοληθήκαμε με τον σεισμό, τι είναι, πως συμβαίνει και τι κάνουμε σε περίπτωση που γίνει ένας σεισμός.

Αρχικά, παρατηρήσαμε μια εικόνα με τον Εγκέλαδο, όπως αυτός εμφανίζεται στον κήπο των Βερσαλλιών

και συζητήσαμε σχετικά με αυτήν.

Στην συνέχεια, διαβάσαμε τον μύθο του Εγκέλαδου και συμμετείχαμε σε σχετικές δραστηριότητες. Πιο συγκεκριμένα, αφού διαβάσαμε τον μύθο, εμφανίστηκε στα χέρια μας το ρόπαλο του Εγκέλαδου, όπου όποιος το κρατούσε μεταμορφωνόταν στον Εγκέλαδο που προσπαθούσε να βγει από τα έγκατα της γης, χτυπώντας με το ρόπαλο του, όποιον έβρισκε μπροστά του. Για προστατευτούμε και να γλιτώσουμε από αυτόν, έπρεπε να βάλουμε τα χέρια μας στο κεφάλι μας….

Έπειτα, στη 2η δραστηριότητα ο Εγκέλαδος πετούσε πέτρες και εμείς έπρεπε να καλύψουμε τα κεφάλια μας και περπατώντας να μπούμε κάτω από τα τραπέζια για να προστατευτούμε.

Μιλήσαμε για τον σεισμό, είδαμε σχετικά εκπαιδευτικά βίντεο και συζητήσαμε για το πως δημιουργείτε στην πραγματικότητα. Φτιάξαμε τις τεκτονικές πλάκες και είδαμε πως συγκρούονται ….

βιώσαμε ατομικά έναν μικρό σεισμό….

και παρατηρήσαμε μια έκρηξη ηφαιστείου, έπειτα και κατά τη διάρκεια ενός σεισμού.

Ετοιμάσαμε και τα σεισμοσπιτάκια.

Ακόμη, μιλήσαμε για το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση σεισμού και παίξαμε ένα παιχνίδι κατηγοριοποίησης για το ποιες συμπεριφορές είναι σωστές και ποίες όχι, ώστε να δούμε τι έχουμε κατανοήσει.

Είδαμε και συζητήσαμε για το βαλιτσάκι έκτακτης ανάγκης …

και εξηγήσαμε σε τι χρησιμεύει το κάθε ένα από όσα βρίσκονται μέσα….

Παίξαμε ένα παιχνίδι μνήμης όπου κρύβαμε τα αντικείμενα και έπρεπε να βρούμε ποιο αντικείμενο έλειπε κάθε φορά….

.

και ένα παιχνίδι όπου έπρεπε να τοποθετήσουμε τα σωστά αντικείμενα στο βαλιτσάκι μας…

Μάλιστα, φτιάξαμε και τα δικά μας βαλιτσάκια.

Έπειτα, μάθαμε τα τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης και αρχίσαμε να παίρνουμε τηλέφωνο τις υπηρεσίες που χρειαζόμασταν όταν συμβαίνει κάτι, βάσει του σεναρίου που είχαμε (πχ. Εγκλωβίστηκες στο ασανσέρ, ποιον θα καλέσεις; κτλ.).

Φτιάξαμε τα δικά μας κινητά τηλέφωνα για να μπορούμε να καλούμε άμεσα σε βοήθεια…

κάναμε ένα φύλλο εργασίας και ακούσαμε το τραγούδι “Σεισμός σεισμός μην σε πιάνει πανικός”.

Τέλος, κάναμε άσκηση σεισμού με όλα τα βήματα που επιβάλει το πρωτόκολλο ασφαλείας

και μετά την επιτυχημένη άσκηση σεισμού, πήραμε τα μετάλλια μας.

Ζήτω το Όχι!

Σε αυτή τη θεματική μιλήσαμε εκτενώς για τον πόλεμο της 28ης Οκτωβρίου του 1940.

Ξεκινήσαμε διαβάζοντας το παραμύθι “του Γίγαντα και του Νάνου” (Ιταλοί και Έλληνες, αντίστοιχα). Έγινε ο παραλληλισμός με τα γεγονότα: Δραματοποιήσαμε την ιστορία και ζωγραφίσαμε ότι μάς έκανε εντύπωση από το παραμύθι…

        

Όλος τυχαίως μετά βρήκαμε ένα κουτί ….

Παρατηρήσαμε φωτογραφικό υλικό της εποχής…..

Και αφηγηθήκαμε τα γεγονότα….

 

Παρακολουθούμε σχετικά εκπαιδευτικά βίντεο στο YouTube, όπως https://www.youtube.com/watch?v=WF0-Wpur3V0&t=88s

Μάλιστα, μάθαμε τη φωνούλα “Ο, ο” από την λέξη “Όχι”…

κάναμε ανασύνθεση της λέξης…

Και την βάλαμε στα ραδιόφωνα, γράφοντάς την…

  

αλλά και φτιάχνοντας την με το δάχτυλό μας.

Κάναμε τους φαντάρους στο πεδίο μάχης και τις νοσοκόμες που περνούν τα εμπόδια για να φτάσουν στους τραυματίες και να τους περιποιηθούν.

Φτιάξαμε τα φανταράκια μας με διάφορους τρόπους και τεχνικές…

 

 

και μιλήσαμε για το τι φώναζαν οι στρατιώτες, τότε στα βουνά της Πίνδου….

 

Βρήκαμε την λέξη “ΑΕΡΑ” ανάμεσα σε άλλες με τη βοήθεια της μέλισσας….

Κάναμε ανασύνθεση της λέξης και βρήκαμε τα γράμματα που έλειπαν και τα συμπληρώσαμε ….

και κάναμε ένα σχετικό φύλλο εργασίας….

Φυσικά, φτιάξαμε και τις προσκλήσεις για τη γιορτή.

 

Διαβάσαμε το “Ασπρογαλανο Πανί” της Γαλάτεια Σουρέλη και μιλήσαμε για την σημαία μας…..

Για τα χρώματα της, τι συμβολίζουν….

Φτιάξαμε τη σημαία ομαδικά….

Κάθε λωρίδα είναι και ένα γράμμα από τη λέξη ελευθερία…. Βάλαμε τα γράμματα στη σειρά για να σχηματιστεί η λέξη…

Φτιάξαμε τα σημαιάκια μας για την παρέλαση…

 και  φωνάζουμε ΔΥΝΑΤΑ…

Στη συνέχεια, συζητήσαμε για την Ειρήνη και τον Πόλεμο και κατηγοριοποιήσαμε κάποια γεγονότα της ζωής μας που αλλάζουν ανάλογα με το αν έχουμε ειρήνη ή όχι…

αλλά μιλήσαμε και για το πως βιώνουμε τον πόλεμο και την ειρήνη με τις 5 αισθήσεις μας, αφού πρώτα είδαμε ένα σχετικό βιντεάκι στο Youtube (https://www.youtube.com/watch?v=Ycc_emQ1I7w)… Ιδού το αποτέλεσμα….

 

Παρουσιάσαμε στα παιδιά την κουκλόθεατρική παράσταση “Το Κανόνι της Ειρήνης”…

Ζωγραφίσαμε αυτό που φανταζόμαστε ότι πετάει το δικό μας κανόνι της ειρήνης για να κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους.

 

Παρουσιάσαμε στα παιδιά τον πίνακα Γκουέρνικα του Πικάσο. Ερωτηθήκαμε για το τι πιστεύουμε ότι απεικονίζει αυτός ο πίνακας, τι χρώματα χρησιμοποιούνται και γιατί, τι πιστεύουμε πως νιώθουν τα πρόσωπα του πίνακα κτλ. Έπειτα, παρουσιάσαμε την ιστορία που ενέπνευσε τη δημιουργία του πίνακα και παρακολουθήσαμε σχετικό βίντεο στο διαδίκτυο. Αναλύσαμε το κάθε πρόσωπο του πίνακα και είπαμε τι πιστεύουμε πως σκέφτεται ή λέει το καθένα…

Όλοι συμφωνήσαμε πως αυτοί είναι η πιο θλιβερή ιστορία που άκουσαν ποτέ και πως θέλουν μόνο Ειρήνη και όχι πόλεμο. Έτσι, λοιπόν ξεκινήσαμε τη δημιουργία της αντιπολεμικής μας αφίσας!

   

Καθώς, και της αφίσας κολλάζ με το σύμβολο της Ειρήνης….

αλλά και τα περιστέρια της!!

Το 3ο Πειραματικό Νηπιαγωγείο της Χίου συμμετείχε στον παγκόσμιο καθαρισμό ακτών υπό την αιγίδα της Helmepa. Στο πλαίσιο της δράσης αυτής τα παιδιά του νηπιαγωγείου μας εφοδιασμένα με τον κατάλληλο εξοπλισμό ξεκίνησαν για την παραλία της Λευκωνιάς στο Κοντάρι όπου και ανακάλυψαν ιδίοις όμμασι πόσα διαφορετικά σκουπίδια βρίσκονταν πεταμένα στην παραλία μολλύνοντας την ακτή. Τα παιδιά μας με ενθουσιασμό περιμάζεψαν γόπες από τσιγάρα, πλαστικά μπουκάλια καπάκια, καλαμάκια, μωρομάντηλα, κομμάτια από δίχτυα, κουτιά coca cola συμβάλλοντας με τον δικό τους τρόπο στην ευαισθητοποίηση για καθαρές θάλασσες και ακτές.

Αφού ολοκληρώσαμε την δράση μας φωτογραφηθήκαμε με τον αγαπημένο μας γλάρο και την αφίσα που δημιουργήσαμε στο πλαίσιο της δράσης για καθαρές θάλασσες και ακτές.

Κουκλοθέατρο πραγματοποιήθηκε από την Ε.Δ.Υ  του σχολείου μας με θέμα τον εκφοβισμό.

Η ιστορία μας λέει για ένα κορίτσι πολύ ντροπαλό που ήταν το κλοτσοσκούφι της τάξης. Δεν έφερνε ποτέ αντίρρηση σε ότι και αν της έλεγαν και της έκαναν οι συμμαθητές της. Το κορίτσι, όταν δεχόταν τέτοιες συμπεριφορές πήγαινε στην βιβλιοθήκη της τάξης, έπαιρνε το αγαπημένο της βιβλίο με έναν γίγαντα και το διάβαζε. Ώσπου, μια μέρα ο γίγαντας ξεπήδησε από το βιβλίο και τη βοήθησε να πάρει θάρρος. Πιο συγκεκριμένα, κάθε φορά που κάποιος της φώναζε ή την ενοχλούσε, ο γίγαντας πήγαινε και του έλεγε φωναχτά ότι αυτό είναι άδικο, το παιδί τρόμαζε και της συμπεριφερόταν σωστά, της πρότεινε να παίξει μαζί του, να φάνε παρέα κτλ. Μετά από λίγο καιρό το κορίτσι άρχισε να το λέει εκείνη αντί για τον γίγαντα και έτσι, σιγά σιγά το κορίτσι άρχισε να να διεκδικεί αυτά που θέλει και να υπερασπίζεται τον εαυτό της.

Αγαπητοί γονείς την Τετάρτη 9/10/2024 θα έχουμε την δεύτερη συνάντησή μας στον χώρο του νηπιαγωγείου μας για να
πραγματοποιηθούν οι αρχαιρεσίες για το νέο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων και να ενημερωθείτε για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της
τρέχουσας σχολικής χρονιάς. Η παρουσία σας κρίνεται απαραίτητη.
Σας ευχαριστούμε πολύ.

Ο εαυτός μου ο μοναδικός!!!

Σε αυτή τη θεματική ενότητα μιλήσαμε για τον μοναδικό και ξεχωριστό εαυτό μας.

Αρχικά, ακούσαμε το τραγούδι «Εγώ είμαι εγώ» στο youtube και συζητήσαμε για αυτό. Ρίξαμε το ζάρι του εαυτού και τις κάρτες, όπου ότι μας τύγχανε, έπρεπε να απαντήσουμε.

Διαβάσαμε το βιβλίο “Αχ, γιατί να είμαι γάτα” που ωθεί τα παιδιά στο να μάθουν να αγαπούν, να εκτιμούν και να αποδέχονται τον εαυτό τους

(- Γάτα μου αγαπημένη γιατί είσαι μουτρωμένη;

– Δεν μ’ αρέσει η ουρά μου, ούτε το νιαούρισμα μου. Μοιάζω με χοντρόπατάτα. Αχ, γιατί να είμαι γάτα!)

και συζητήσαμε σχετικά με αυτό. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ο εαυτός μας είναι υπέροχος και μοναδικός και δε θα έπρεπε να θέλουμε να είμαστε ο οποιοσδήποτε άλλος!

Δραματοποιήσαμε το παραμύθι…..

Ζωγραφίσαμε ελεύθερα ότι μας έκανε εντύπωση…

Και φτιάξαμε μια χειροτεχνία για τον υπέροχο – μοναδικό εαυτό μας.

Σε συνέχεια, της προηγούμενης ημέρα κάθε παιδί καθόταν στη μέση και ανέφερε τι δεν του αρέσει πάνω του (Αχ γιατί να είμαι η Μαρία, η Θεοδώρα….), οι υπόλοιποι του έκαναν φιλοφρονήσεις και του τόνιζαν τα θετικά του στοιχεία (Μα, όχι …ευτυχώς που είσαι η Μαρία γιατί είσαι γλυκιά, δημιουργική, καλή φίλη κτλ).

Και κάναμε ένα φύλλο εργασίας με τίτλο «Είμαι Εγώ»…

Παίξαμε το παιχνίδι με την μπάλα, όπου όποτε σταματούσε στα χέρια μας, λέγαμε τι μας αρέσει.

Μιλήσαμε για το πότε έχουμε γενέθλια και διακοσμήσαμε την τάξη μας με φωτογραφίες μας, δίνοντας τον τίτλο «Ένα Αστέρι Γεννιέται!»

Επίσης, φτιάξαμε τις ταυτότητες μας για να δείξουμε σε όλους ποιοι και πόσο περήφανοι είμαστε!

Διαβάσαμε το παραμύθι “Η Μέλπω η μοναδική” που μας μιλάει για την Μέλπω που αναγκάζεται να φοράει κάθε μέρα στο σχολείο μια συγκεκριμένη στολή αλλά εκείνη θέλει να νιώσει ξεχωριστή. Με τη βοήθεια του παλιού μπαούλου της μαμάς επιχειρεί να γίνει διαφορετική από τα άλλα παιδιά. Όμως, μήπως η μοναδικότητά της δε βρίσκεται στο μπαούλο της μαμάς και βρίσκεται κάπου αλλού; Πώς θα νιώσει η Μέλπω επιτέλους μοναδική; Έτσι, με αφορμή την ιστορία της Μέλπως διοργανώσαμε ένα πάρτι….

Κάθε παιδί παρουσίασε αυτό που επέλεξε να φορέσει και μας εξήγησε γιατί το κάνει να νιώθει μοναδικό…

και μετά ξεκίνησε το πάρτι!…

Το οποίο μεταφέρθηκε και στην αυλή, όπου κάναμε πικνίκ.

Επιπλέον, γεμίσαμε το βάζο της αυτοφροντίδας και της αγάπης για τον εαυτό μας με πράγματα που αγαπάμε πάνω μας.

Μάλιστα, μιλήσαμε για τις διαφορές και τις ομοιότητες που έχουμε μεταξύ μας, βλέποντας τον σπουδαίο άνθρωπο που κρύβεται μέσα σε έναν καθρέφτη…..

Παίξαμε παιχνίδια ομοιοτήτων και φτιάξαμε το παζλ του εαυτού…

Και δημιουργήσαμε τα πορτραίτα μας, δουλεύοντας ταυτόχρονα και με τη συμμετρία….

Ααα.. να μην ξεχάσω, μετρηθήκαμε κιόλας με συμβατικούς και μη τρόπους…

Ακόμα, διαβάσαμε την ιστορία του Έλμερ και συζητήσαμε για το τι είναι ταλέντο…

Παρουσιάσαμε τα ταλέντα μας….

Και πήραμε τα βραβεία μας….

Χωριστήκαμε σε ομάδες και αναπαραστήσαμε μοτίβα…..

Ρίξαμε το ζάρι των χρωμάτων αλλά και των αριθμών και κάναμε τα αντίστοιχα τυπώματα με σφουγγάρια πάνω στον Έλμερ….

φτιάξαμε και ατομικά τον Έλμερ …

και Ιδού το τελικό αποτέλεσμα!

Εκτός από αυτά μιλήσαμε και για τα πράγματα που δεν μπορούμε να καταφέρουμε ακόμη… Διαβάσαμε το παραμύθι “Γέτι, η δύναμη του ακόμη”. Σχηματίσαμε την λέξη «Ακόμη…»

Και παρουσιάσαμε στην ολομέλεια τι δεν μπορούμε να κάνουμε ακόμη…

Καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι κάποια πράγματα που δεν μπορούμε να κάνουμε ακόμη, σε λίγο καιρό, με λίγη προσπάθεια θα τα καταφέρνουμε.

Επίσης, παρακολουθήσαμε το παραμύθι «το κουτί της Νελλης» και ο  Μπόνο μας παρουσίασε το δικό του κουτί, με τα αγαπημένα του πράγματα.

Έτσι, συμφωνήσαμε και εμείς να φέρουμε τα δικά μας αγαπημένα πράγματα από το σπίτι, ώστε να τα παρουσιάσουμε στην παρεούλα.

Τέλος, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας μιλήσαμε για την οικογένειά μας και πιο συγκεκριμένα, για την γιαγιά και τον παππού.

Παίξαμε ένα παιχνίδι μνήμης….

Διαβάσαμε το βιβλίο “Ο Παππούκας μου” και συζητήσαμε για τι κάνουμε μαζί τους…. Και φτιάξαμε κάρτες με ευχές και λίγο τσάι για να τους ευχηθούμε Χρόνια Πολλά!!!