Το 3ο Νηπιαγωγείο της Χίου για ακόμα μία χρονιά υιοθέτησε την ευχή ενός παιδιού του Make a wish. Συγχαρητήρια σε παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς για αυτή την πράξη αλληλεγγύης. Σήμερα παραλάβαμε το πιστοποιητικό υιοθεσίας.
H δανειστική βιβλιοθήκη είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Προγράμματος Σπουδών στο νηπιαγωγείο και αποτελεί κύριο μέρος της διαμόρφωσης ενός περιβάλλοντος εγγραμματισμού. Για αυτό τον λόγο η οργάνωση και η λειτουργία της Δανειστικής Βιβλιοθήκης κατέχει κεντρική θέση στο σχολείο μας. Κατά την διάρκεια του Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκαν στα παιδιά και των δύο τμημάτων του Νηπιαγωγείου δραστηριότητες που έχουν σχέση με την Βιβλιοθήκη.
Στα πλαίσια του προγράμματος για τα συναισθήματα και την διαχείριση τους , η ομάδα της ΕΔΥ του σχολείου μας , η οποία αποτελείται από την ψυχολόγο Γιάννα Κουμή και την κοινωνική λειτουργό Έλενα Κουτρουπή , παρουσίασαν δραστηριότητες για την διαχείριση της ήττας και των συναισθημάτων που προκαλεί στο παιχνίδι.
Τα παιδιά του 3ου Νηπιαγωγείου Χίου αγαπούν το θέατρο και απολαμβάνουν θεατρικές παραστάσεις από την αρχή της χρονιάς.
“Τα ψηλά βουνά” του Ζαχαρία Παπαντωνίου σε διασκευή ήταν η πρόσφατη θεατρική παράσταση που παρακολουθήσαμε. Έχουν προηγηθεί: “Σε ποιον ανήκει αυτή η κούκλα” από τους “θεατροποιούς Χίου” με επικεφαλή τον Σταύρο Σπυράκη και το “Ουφάκι” από την θεατρική ομάδα γυναικών Χίου.
Από την θεατρική παράσταση “τα ψηλά βουνά”. Μια παρέα παιδιών πέρασαν δυο μήνες του καλοκαιριού στα βουνά, μαθαίνοντας να επιβιώνουν και να λειτουργούν ως ομάδα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι αγάπησαν τη φύση και ανακάλυψαν τι ήθελαν να ακολουθήσουν στη ζωή τους.
Το τερατάκι των χρωμάτων έχει μπερδέψει τα συναισθήματά του και δεν ξέρει τι του συμβαίνει. Ποιος θα το βοηθήσει να βάλει σε τάξη τη χαρά, τη λύπη, τον θυμό, τον φόβο, την ηρεμία. Διαβάσαμε το παραμύθι και τα παιδιά προσπάθησαν να το βοηθήσουν με τα συναισθήματά του αλλά συγχρόνως να ανακαλύψουν και τα δικά τους συναισθήματα.
Η χαρά είναι μεταδοτική, λάμπει σαν τον ήλιο και αναβοσβήνει σαν τα αστέρια!!
Η λύπη πάντα λαχταρά κάτι. Είναι απαλή σαν τη θάλασσα, γλυκιά σαν τις βροχερές μέρες.
Ο θυμός είναι κατακόκκινος και άγριος σαν τη φωτιά, που καίει με δύναμη και είναι δύσκολο να την σβήσεις.
Ο φόβος είναι δειλός. Κρύβεται και τρέχει σαν κλέφτης στο σκοτάδι.
Τα παιδιά βοηθούν το τερατάκι των χρωμάτων να ταξινομήσει τα συναισθήματά του και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό!!!
Μιλήσαμε για τα συναισθήματά μας.
Ζωγραφίσαμε τους φόβους μας και τους καταγράψαμε.
Αφού φτιάξαμε σαΐτες τις ζωγραφιές με τους φόβους μας τους πετάξαμε μακριά!!!
Δραστηριότητες 2ου τμήματος
Αναγνωρίσαμε τα συναισθήματα που ένιωθε το τερατάκι και στην συνέχεια τοποθετήσαμε σε κάθε συναίσθημα το αντίστοιχο όνομα.
Μιλήσαμε για τα δικά μας συναισθήματα και τι μας τα προκαλεί και στην συνέχεια ο καθένας μας τοποθέτησε το μανταλάκι με το όνομά του στο αντίστοιχο συναίσθημα.
Σκεφτήκαμε να πλέξουμε ένα πουλόβερ στο τερατάκι ανάλογα με τα συναισθήματα που νιώθαμε ( το κόκκινο του θυμού, το μαύρο του φόβου, το κίτρινο της χαράς, το πράσινο της ηρεμίας, το μπλε της λύπης).
Στην συνέχεια μιλήσαμε για το συναίσθημα του φόβου και τι μας το προκαλεί. Τα παιδιά περιέγραψαν τι τους κάνει να φοβούνται και πήραν την ανάλογη έκφραση.
Έπειτα ζωγράφισαν τους φόβους τους και αφού τους δίπλωσαν, τους έβαλαν σ` ένα καπέλο. Στην συνέχεια ένα ένα παιδί έπαιρνε τυχαία μια ζωγραφιά και μάντευε τι μπορεί να φοβόταν ο φίλος ή η φίλη του.
Στο τέλος κλείσαμε καλά τους φόβους μας σ` ένα μπουκάλι ( κολοκύθες, κακά όνειρα, φαντάσματα, νυχτερίδες, συναγερμοί, τρομακτικές σκηνές από παιδικά).
Φτιάξαμε το δικό μας τερατάκι των συναισθημάτων με δαχτυλομπογιές.
Στην συνέχεια παίξαμε ένα παιχνίδι, στο οποίο είχαμε φτιάξει μία βασιλόπιτα από χαρτόνι , την κόψαμε σε κομμάτια και από κάτω κρύψαμε το χάρτινο φλουρί. Το παιδί που έβρισκε το φλουρί , το έκρυβε κάτω από άλλο κομμάτι βασιλόπιτας .
Επιπλέον παίξαμε ένα παιχνίδι βασισμένο στο παραδοσιακό παιχνίδι “το μαντηλάκι”. Αλλάξαμε το δίστιχο και τα παιδία τραγουδούσαν ‘το φλουρί πέρασε και η κόρη το γυρεύει, αλάτι χονδρό , αλάτι ψιλό..’ Το παιδί που είχε το φλουρί , έπρεπε να το αφήσει πίσω από κάποιο άλλο παιδί και εκείνο να τον κυνηγήσει. Το παιδί που είχε το φλουρί έπρεπε να τρέξει και να μπει στη θέση του άλλου.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή