Διδακτική προσέγγιση του παραμυθιού: ο ιπποπόκαμπος στο πλαίσιο του σχέδιου δράσης του 3ου Νηπιαγωγείου Χίου.

Στο πλαίσιο της δράσης μας, που αφορά τη διαφορετικότητα , παρουσιάστηκε στα παιδιά το παραμύθι: “Ο ιπποπόκαμπος” της Κατερίνας Τσάνταλη.

Τα παιδιά ρωτήθηκαν αν έχουν ξανακούσει τη λέξη ιπποπόκαμπος και αν τους θυμίζει κάποιο ζωάκι το ζώο του εξωφύλλου.

Διαβάζοντας το παραμύθι διαπίστωσαν ότι ο ιπποπόκαμπος είναι ένας μοναδικός συνδυασμός ιππόκαμπου και ιπποπόταμου. Και ακριβώς επειδή ήταν μοναδικός, όταν μετακόμισε σε έναν ποταμό ορισμένα ζώα που ζούσαν ήδη εκεί τον αντιμετώπισαν με καχυποψία και αρνητισμό ,ενώ κάποια άλλα ζώα με φιλόξενη διάθεση και φιλική περιέργεια. Στο τέλος διαπίστωσαν με έκπληξη πως παρόλο τον αρνητισμό που λάμβανε από κάποια ζώα,  ο ιπποποκαμπος είχε πίστη στον εαυτό του και δεν άφηνε τα πικρόχολα σχόλια να τον πληγώνουν και να τον πτοούν γιατί γνώριζε πολύ καλά την αξία και τη μοναδικότητα του.

Μετά την ανάγνωση του παραμυθιού ακολούθησε συζήτηση για τη στάση των ζώων. Τα παιδιά σχολίασαν τη στάση των ζώων που ήταν εχθρικά απέναντι στο διαφορετικό ζώο αλλά και τη στάση των ζώων που ήταν φιλικά απέναντι του.  Ρωτήθηκαν τι θα έκαναν αν ήταν αυτά στη θέση των ζώων του ποταμού, πως νομίζουν ότι ένιωσε ο ιπποπόκαμπος ανάλογα με την αντιμετώπιση που είχε και πως θα ένιωθαν αυτά σε αντίστοιχη θέση με αυτή του ιπποπόκαμπου. Όλες οι απαντήσεις είχαν θετικό πρόσημο. Όλα τα παιδιά απάντησαν πως θα γίνονταν φίλοι με τον ιπποπόκαμπο, θα δέχονταν να μείνει στον ποταμό τους και συντάχθηκαν με τα ζώα που ήταν φιλικά και ανεκτικά απέναντι του.  Επίσης όλα ανέφεραν ότι θα ένιωθαν πολύ λυπημένα αν τα απέρριπταν και τα έδιωχναν και πολύ χαρούμενα και ικανοποιημένα αν τα αποδέχονταν όπως ήταν. Έπειτα παρουσιάστηκαν στην ομάδα εικόνες παιδιών “διαφορετικών ” και τα παιδιά ρωτήθηκαν αν θα δέχονταν στην τάξη μας παιδιά με διαφορετική όψη από τη δική τους και αν θα γίνονταν φίλοι. Η πλειοψηφία των παιδιών έδωσε θετική απάντηση και μάλιστα ανέφερε και τι ακριβώς θα έκανε μαζί με το νέο φίλο και πως θα τον βοηθούσε ώστε να νιώσει άνετα. Ακολούθησε ένας παραλληλισμός με τον κεντρικό ήρωα του παραμυθιού και τα συναισθήματα του και στο τέλος το κάθε παιδί ζωγράφισε αυτό που του έκανε εντύπωση από το παραμύθι.
4b3e2d6255bde05a5780ef034b7678e7