3ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΝΕΑΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ

Η 13η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως η Διεθνής Ημέρα Μείωσης Φυσικών Καταστροφών  και αυτό αποτέλεσε την  αφορμή για την ενασχόλησή μας με  ένα  από τα φυσικά καταστροφικά φαινόμενα,  το σεισμό και τους τρόπους  αντιμετώπισής του.

Με τη βοήθεια εποπτικού και φωτογραφικού υλικού είδαμε το εσωτερικό της γης και εξηγήσαμε ότι κάτω από το χώμα που πατάμε και βαθιά στο έδαφος η γη μας  είναι φτιαγμένη από κομμάτια πετρωμάτων που λέγονται πλάκες . Αυτές οι πλάκες που μοιάζουν με τεράστιες πέτρες , τη χωρίζουν σε κομμάτια και την κάνουν να μοιάζει σαν παζλ. Οι πλάκες αυτές κινούνται συνεχώς  με αργό ρυθμό και γι αυτό εμείς δεν το καταλαβαίνουμε. Κάποιες φορές όμως συγκρούονται και δημιουργείται μια ιδιαίτερη κίνηση που την καταλαβαίνουμε και ονομάζεται σεισμός.

Αναφερθήκαμε στην ένταση του σεισμού που δεν είναι πάντα ίδια και την μετράμε με μια κλίμακα που λέγεται ρίχτερ. Τα όργανα που μας δείχνουν την ένταση των σεισμών λέγονται σεισμογράφοι. Παρατηρήσαμε εικόνες σεισμογράφων

Είδαμε τις γραμμές που σχηματίζουν ανάλογα με την ένταση και φτιάξαμε κι εμείς τους δικούς μας “σεισμούς”.

Μάθαμε τον αριθμό επικοινωνίας Έκτακτης Ανάγκης που είναι το 112 και οργανώσαμε πολλές δραστηριότητες για να μην τον ξεχάσουμε

• Τον συνθέσαμε

• Σκορπίσαμε αριθμούς στο πάτωμα και πηδάγαμε με τη σωστή σειρά στους αριθμούς 112

• Και σε ατομικό φύλλο εργασίας

Συζητήσαμε για τις σωστές και λάθος αντιδράσεις την ώρα του σεισμού , για το άγχος και το φόβο που νιώθουμε και καταλήξαμε ότι είναι σημαντικό να μην πανικοβληθούμε και να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας.

Μάθαμε τα 3 βήματα που πρέπει να ακολουθούμε την ώρα του σεισμού

1. ΣΚΥΨΕ
2. ΚΑΛΥΨΟΥ
3. ΚΡΑΤΗΣΟΥ

• Βάλαμε στη σωστή σειρά τις εικόνες που δείχνουν τα 3 αυτά βήματα

• Ατομικό φύλλο εργασίας με τα 3 βήματα του σεισμού

Μετά από όλα αυτά ήρθε η ώρα για την πρώτη άσκηση ετοιμότητας σε περίπτωση σεισμού.

• Μόλις ακούσουμε τη λέξη ¨σεισμός” μπαίνουμε κάτω από τα τραπεζάκια όπως μάθαμε

Με το σύνθημα της λήξης του σεισμού , βγαίνουμε σιγά σιγά , κάνουμε ωραία  σειρούλα

και πηγαίνουμε  στο χώρο συγκέντρωσης για να μετρηθούμε

Αναφερθήκαμε σε διάφορους μύθους σχετικούς με το σεισμό και δείξαμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο μύθο που αναφέρει ότι μια τεράστια χελώνα είχε πάνω στο καβούκι της 4 ελέφαντες οι οποίοι κρατούσαν τη γη. Κάθε φορά που  η χελώνα κουραζότανε, κουνιόταν για να  ξεμουδιάσει και  γινόταν σεισμός.

• Ζωγραφίσαμε το μύθο

Φτιάξαμε και την κατασκευούλα μας που είναι επηρεασμένη από το μύθο (την ιδέα την πήραμε από το “ΠΕΡΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ” και τη διαφοροποιήσαμε)

•  Ώρα για διασκέδαση!

“Το παιχνίδι του σεισμού” 

Χορεύουμε με μουσική παιχνιδιάρικη .Στη μέση έχουμε το παιδί-σεισμός , με το σταμάτημα της μουσικής ακούγεται η λέξη σεισμός και πρέπει να προλάβουμε να γίνουμε ¨χελωνίτσες” και να προφυλαχτούμε πριν μας ακουμπήσει το παιδί-σεισμός.

Μια τελεία δεν μπορεί να σημαίνει πάντα  ένα τέλος, μπορεί να είναι η αρχή για κάτι καινούριο, η αρχή για ένα ταξίδι στη φαντασία , στη δημιουργικότητα και σε πολλά άλλα.

Μια τέτοια τελεία μας επισκέφτηκε κάποια μέρα στο σχολείο μας, προσπαθήσαμε να την περιγράψουμε και φυσικά καθένας την απέδωσε με διαφορετικό τρόπο. Κάποιοι είπαν ότι έβλεπαν μια κουκίδα, κάποιοι ένα σημάδι, κάποιοι ένα φεγγάρι. Άλλοι είπαν ότι έβλεπαν ένα μήλο, ή ένα πορτοκάλι.

Η τελεία αυτή ήταν η αφορμή για να οργανώσουμε πολλές δραστηριότητες  και να γνωρίσουμε τα είδη των  γραμμών.

• Φτιάξαμε τελείες με το σώμα μας

• Όλοι μαζί μια τελεία

• Περπατήσαμε και ονομάσαμε τα είδη των γραμμών

• Σχηματίσαμε  γραμμές με το σώμα μας

• Ευθεία

• Ζικ ζακ

• Καμπύλη

• Η γραμμή μπορεί να γίνει κύκλος

Χρησιμοποιήσαμε υλικά της τάξης για να φτιάξουμε γραμμές

Προβληματιστήκαμε με την καμπύλη και καταλήξαμε ότι με την πλαστελίνη μπορούμε να φτιάξουμε πολλές καμπύλες αλλά και κυματοειδείς γραμμές

Γνωρίσαμε την καλλιτέχνιδα Yayoi Kusama και το έργο της εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=7CsQN6gY7Fs

Συζητήσαμε για τον πουαντιγισμό , την τεχνική με την οποία ζωγραφίζει η γιαγιά Kusama

• Ζωγραφήσαμε τους εαυτούς μας όπως η Yayoi Kusama

Σχεδιάσαμε το προσωπάκι και στο κεφαλάκι βάλαμε για μαλλάκια , γραμμές , ανάλογα με το τι έφερνε το ζάρι .

Τα χρώματα είναι παντού! Κάνουν τη ζωή μας πιο φωτεινή, αγγίζουν τις ψυχές μας , επηρεάζουν τον συναισθηματικό μας κόσμο και τη διάθεσή μας . Στα χέρια  δε των μικρών παιδιών, διεγείρουν όχι μόνο τις αισθήσεις αλλά και τη φαντασία.

Μέσα από τα χρώματα, το κάθε παιδί  εκφράζεται με το μοναδικό ,δικό του τρόπο   και  μας ταξιδεύει σε κόσμους χαρούμενους , χρωματιστούς αλλά και διαφορετικούς.

Με αφορμή το καθημερινό ενδιαφέρον των παιδιών για ζωγραφική με νερομπογιές και μαρκαδόρους ασχοληθήκαμε περισσότερο με τα χρώματα και οργανώσαμε ποικίλες και παιγνιώδεις  δραστηριότητες.

• Με μουσική υπόκρουση χορεύουμε

Στο σταμάτημα της μουσικής  διαλέγω ένα στεφάνι μπαίνω μέσα, ονομάζω το χρώμα  και εκφράζομαι γλωσσικά βρίσκοντας αντικείμενα που έχουν αυτό το χρώμα

“Κίτρινο σαν…. τον ήλιο, το λεμόνι” κλπ

“Κόκκινο σαν…. τη ντομάτα, το μήλο”

• Ακούω το χρώμα και όσο παίζει η μουσική τρέχω, ψάχνω και φέρνω ένα αντικείμενο ίδιου χρώματος με αυτό που άκουσα

• Φτιάχνουμε διαδρομές με χρωματιστά χαρτόνια , ρίχνουμε το ζάρι και περπατάμε κάθε φορά σε τόσα χαρτόνια όσα δείχνει το ζάρι. Ονομάζουμε  το χρώμα του χαρτονιού που σταματήσαμε .Στο άσπρο γυρνάμε στην αρχή

• Χορεύουμε κρατώντας κορδέλες χρωματιστές

Γινόμαστε ζευγαράκι με όποιον κρατάει ίδιο χρώμα κορδέλας

Χορεύουμε και όταν σταματάει η μουσική ένας/μια  φίλος/η  δείχνει μια κίνηση με το σώμα ή την κορδέλα και οι υπόλοιποι ακολουθούν

• Ακούω το χρώμα και πηδάω στο χαρτάκι που έχει το συγκεκριμένο χρώμα

• Παίζοντας με τα χρώματα του ουράνιου τόξου

Χορεύουμε και κρατάμε από ένα μαρκαδόρο που αντιστοιχεί σε κάθε χρώμα του ουράνιου τόξου

Κάθε φορά που σταματάει η μουσική αφήνουμε στο στεφάνι το σωστό χρώμα ώστε να σχηματίσουμε ένα “ουράνιο τόξο” με μαρκαδόρους

• Προσπαθώ να θυμηθώ τη σωστή σειρά των χρωμάτων που σχηματίζουν το ουράνιο τόξο

• Μετράμε τα χρώματα  του ουράνιου τόξου και βάζουμε σε κάθε ένα το σωστό αριθμό

• Ποιο από τα χρώματα του ουράνιου τόξου είναι ζαβολιάριακο και άλλαξε  θέση;

• “Το ουράνιο τόξο” σε φύλλο εργασίας

• Ελεύθερη εικαστική έκφραση …. με φαντασία και πολλά χρώματα!

• Η πολύχρωμη κάμπια μας

• Ο τροχός  των χρωμάτων μπορεί με τη φαντασία μας να μεταμορφωθεί σε ….

λουλούδι

σε ήλιο, σε πορτοκάλι, σε μήλο

• Ένα …..διαφορετικό ουράνιο τόξο

Στο νηπιαγωγείο μας γιορτάσαμε την Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού!

Μια ημέρα γεμάτη χαρά, κίνηση, παιχνίδι και συνεργασία. Φορέσαμε τα αθλητικά μας, ζεσταθήκαμε με χαρούμενη μουσική και παίξαμε όλοι μαζί ομαδικά παιχνίδια στην αυλή. Τρέξαμε, πηδήξαμε, ισορροπήσαμε, γελάσαμε και κουραστήκαμε ευχάριστα.

Μέσα από τη συμμετοχή μας μάθαμε πόσο σημαντικό είναι:
– να κινούμαστε καθημερινά
– να παίζουμε δίκαια και με σεβασμό
– να συνεργαζόμαστε με τους φίλους μας
– και κυρίως να διασκεδάζουμε

Ελεύθερη  εικαστική έκφραση 

Ζωγραφίζω τους κύκλους των ολυμπιακών αγώνων και το αγαπημένο μου άθλημα.

Ο αθλητισμός δεν είναι μόνο νίκη ή ήττα. Είναι υγεία, φιλία, προσπάθεια και χαμόγελα.

Ανυπομονούμε για την επόμενη αθλητική μας ημέρα!!

Από τις πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο οργανώνουμε δραστηριότητες με στόχο τη γνωριμία των μικρών μαθητών/τριών και  το δέσιμο της ομάδας έχοντας σαν απώτερο στόχο την κατανόηση της αξίας της φιλίας, της συνεργασίας και αλληλοβοήθειας αλλά και του αλληλοσεβασμού.

Ακούσαμε το τραγούδι “Καλημέρα φιλαράκι” εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=Y_zAvTYvsxg

το τραγουδήσαμε , το δραματοποιήσαμε

Διαβάσαμε όπως κάθε χρόνο,  το υπέροχο παραμύθι της Μ.Κουτσανοπούλου “Τα χέρια δε χτυπάνε τα χέρια αγαπάνε” . Ένα παραμύθι με χέρια όμορφα , χαρούμενα που δίνουν απλόχερα την αγάπη και ανοίγουν πολλά παράθυρα στη χρωματιστή πλευρά της ζωής.

Με αφορμή αυτά τα δύο συζητήσαμε για όλα τα όμορφα πράγματα που κάνουν τα χέρια μας , αλλά και για τα άσχημα.  Αποφασίσαμε  πως τα δικά μας χεράκια θέλουμε να είναι γεμάτα με φωτεινά χρώματα να δίνουν και να παίρνουν καλοσύνη και αγάπη.

Σχεδιάσαμε τις παλάμες μας , τις στολίσαμε ο καθένας με τον μοναδικό. δικό του τρόπο  και φτιάξαμε την πρώτη μας ομαδική κατασκευούλα  για να μας θυμίζει καθημερινά πως τα  χέρια των αληθινών φίλων αγκαλιάζουν , χαϊδεύουν , βοηθούν , δίνουν  και παίρνουν απλόχερα την ΑΓΑΠΗ.

Ελεύθερη εικαστική έκφραση

“Μέσα στην καρδούλα μου, οι φίλοι μου κι εγώ”

Ακούμε το τραγούδι  των Α. Ιωαννίδη και Τ.Πανούση “Εγώ κι εσύ μαζί” εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=Y_zAvTYvsxg

….και χορεύουμε σε ζευγαράκια με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους

Τα ζευγαράκια ενώνονται με άλλα και στο τέλος όλοι μαζί είμαστε ενωμένοι σφιχτά όπως οι κρίκοι της αλυσίδας

Οι καρδούλες των φίλων είναι πάντα ενωμένες