Με αφορμή τη γιορτή της 28ης Οκτωβρίου, τα παιδιά του νηπιαγωγείου μας ταξίδεψαν πίσω στο χρόνο και γνώρισαν με τρόπο βιωματικό τα γεγονότα του «Όχι». Μέσα από βίντεο και συζητήσεις, μάθαμε για την αξία της ελευθερίας, της ειρήνης και της αγάπης για την πατρίδα.

Φτιάξαμε όμορφες κατασκευές και σημαιάκια, διακοσμήσαμε την τάξη μας με τα χρώματα της γαλανόλευκης και ζωγραφίσαμε το σύμβολο της ειρήνης, μιλώντας για το πόσο σημαντικό είναι να ζούμε όλοι με αγάπη και σεβασμό.

Διαβάσαμε παραμύθια εμπνευσμένα από την εποχή του πολέμου (Πατάτες-πατάτες, Το έπος ) και εκφραστήκαμε μέσα από τη ζωγραφική και τη μουσική.

Τα παιδιά έμαθαν επίσης το ποίημα του Γιώργου Μαρίνου, ένα ποίημα που περιγράφει τον πόνο και τη δυστυχία που προκαλεί ο πόλεμος, παρομοιάζοντάς τον με μια “γη” που έχει πονόλαιμο και πονάει, ενώ προτείνεται η ειρήνη ως η μόνη λύση για να ξεπεραστεί ο πόνος που προκαλεί ο πόλεμος.

Τη μέρα της γιορτής, μέσα από ένα υπέροχο θεατρικό δρώμενο, τα παιδιά δραματοποίησαν την ιστορία του Λέων Τολστόι, που τιτλοφορείται «Πόση γη χρειάζεται ο άνθρωπος;». Μια ιστορία που μας μαθαίνει πως η απληστία —η επιθυμία να έχουμε όλο και περισσότερα— μπορεί να μας οδηγήσει στην καταστροφή. Ο άνθρωπος που δεν ικανοποιείται ποτέ με όσα έχει, χάνει την ηρεμία, την ευγνωμοσύνη και τελικά τον εαυτό του. Τέλος, τα παιδιά, με συνοδεία τα τύμπανα που έφτιαξαν τις προηγούμενες ημέρες, τραγούδησαν τα “Ραφτικά της Γιαγιάς”, ένα παιδικό, παραδοσιακό, αντιπολεμικό τραγούδι που μιλάει για την αξία της ειρήνης.

Κλείνοντας τη δράση μας για την 28η Οκτωβρίου, κρατάμε μέσα μας το μήνυμα της ημέρας:
να λέμε πάντα «όχι» στον πόλεμο, στην αδικία και στη βία,
και ένα μεγάλο «ναι» στην ειρήνη, στη φιλία και στην αγάπη.

Γιατί, όπως μάθαμε όλοι μαζί, η ειρήνη ξεκινά από τις μικρές καρδιές των παιδιών!