Φέτος κλείνουν 100 χρόνια παρουσίας στον τόπο μας (τότε είχε έρθει στον Κάραβο η Ιερή εικόνα του Οσίου Κυριακού, 29-09-1922) και ως εκ τούτου ο Σεβασμιότατος, οι εφημέριοι η οικογένεια και όλος ο κόσμος του Καράβου έχει την ιδιαίτερη τιμή να εορτάσει πανηγυρικά τον Άγιο της καρδιάς μας τον Όσιο Κυριακό μαζί με έναν άλλο Άγιο “πρόσφυγα”, τον Άγιο Παρθένιο, προστάτη των καρκινοπαθών.

ΒΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΧΩΡΗΤΟΥ
¨Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις αυτού¨
(Ψαλμ. 67,36)
«Τους ευλογούντας σε φησίν ο Θεός»
Οι άγιοι με την Χριστοειδή βιοτή τους αποτελούν την αποκάλυψη του Θεού
στον κόσμο καθώς είναι τα κάτοπτρα των θείων χαρισμάτων του Παναγίου
Πνεύματος. Ένας τέτοιος Θεογνώστης , Θεοφάντωρ φίλος του ασκητισμού και
αναχωρητισμού είναι ο Όσιος Κυριακός ο αναχωρητής.
Ο Όσιος Κυριακός ήταν άνθρωπος που καλλιεργούσε «ὑπομονήν,
πραότητα» (Α’ προς Τιμόθεον, στ’ 11), γι’ αυτό και έλαβε πολλά πνευματικά
χαρίσματα στην ασκητική του ζωή από τον Θεό. Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 5ο αιώνα
μ.Χ., από ευσεβείς και ενάρετους γονείς, τον πατέρα του Ιωάννη ιερέα,τη μητέρα του
Ευδοξία έχοντας και τον κατά σάρκαν αδελφό του Αρχιεπίσκοπο Κορίνθου Πέτρο.
Από ιερατικό, λοιπόν, γένος ο Κυριάκος, σε νεαρή ηλικία κυριευθείς δε από Θείο
πόθο και όντας πυρακτωμένος με Θείο ζήλο αναχωρεί για την αγία Γη, τα
Ιεροσόλυμα. Κείρεται μοναχός κατά την νεαρά του ηλικία (18 ετών) στην Λαύρα του
Μεγάλου Ευθυμίου. Κατόπιν μεταβαίνει στον Άγιο Γεράσιμο τον οποίο και διακόνησε
με άκρα υπακοή και ταπείνωση. Ο Γέροντας διέκρινε στον νεαρό Κυριακό την
υπομονή, την πραότητα αλλά και την σκληρή ασκητική του ζωή καθώς υπέβαλε τον
εαυτό του σε μεγάλες πνευματικές ασκήσεις, έτσι, ο Όσιος έχοντας τα απαραίτητα
πνευματικά εφόδια ξεκινά την αναχωρητική ασκητική ζωή του.
Όταν εκοιμήθη ο Άγιος Γεράσιμος ο Όσιος επέστρεψε στην Λαύρα του
Μεγάλου Ευθυμίου όπου και ησύχαζε. Στην συνέχεια της μοναχικής του ζωής δια
πολλής ασκήσεως και διακονήσας επιμελώς στην Λαύρα του Χαρίτωνος αξιώθηκε το
της Ιεροσύνης χάρισμα στην ηλικία των σαράντα ετών. Εκείνους τους χρόνους με
ενάρετο κι έντονο ασκητικό βίο ο Όσιος Κυριακός τρεφόταν μία φορά, μόνο την νύκτα
και όχι την ημέρα. Όταν έφτασε στην ηλικία των εβδομήκοντα επτά χρόνων
ανεχώρησε για την έρημο, την καλουμένη Νατουφά τρεφόμενος μόνο με άγρια
κρεμμύδια όταν κάποια στιγμή ο μαθητευόμενός του – πέφτοντας στον πειρασμό –
εν κρυπτώ έφαγε, χωρίς την ευλογία του Οσίου, έπεσε νεκρός. Ο Όσιος ελυπήθη και
δια της προσευχής του ανέστησε αυτόν, συντελούσε πλήθος θαυμαστών σημείων
όπως και από δαιμόνια πάσχοντες ελευθέρωνε.
Ο Όσιος στην ηλικία των ενενήκοντα εννέα χρόνων ανεχώρησε πάλι για
σκληρότερη άσκηση σε τόπο άγριο, σκληρό και έρημο ονομαζόμενο Σουσακείμ και δια
θαυμαστής επιφανείας και παρρησίας προς τον Πανάγιο Τριαδικό Θεό τον υπηρετούσε ένας
λέοντας ο οποίος πρόσεχε και τον κήπο του Οσίου. Σε καιρούς ανομβρίας ο Όσιος διψούσε
και δια της προσευχής επεσκίαζε αυτόν νεφέλη και έβρεχε γεμίζοντας τις στάμνες του νερό.
Συνασκητές Πατέρες βλέποντας το πνευματικό του ανάστημα και την μεγάλη παρρησία προς
τον Θεό και δια των πολλών θαυμαστών του σημείων, παρεκάλεσαν αυτόν να ησυχάσει στο
σπήλαιο του Αγίου Χαρίτωνος, κοντά τους, ως πνευματικό στήριγμα και ευλογία
υπακούοντας στο θέλημά τους.
Ο Κύριλλος ο οποίος συνέγραψε τους Βίους των μεγάλων Οσίων Ευθυμίου και
Σάββα, συχνά επισκεπτόμενος τον Όσιο Κυριακό έμαθε τα των ανωτέρω κατορθώματα με
πάσα λεπτομέρεια και δια τούτο επεχείρησε και έγραψε τους Βίους αυτών. Ο Όσιος
Κυριακός ενωμένος με τον Θεό αδιαλείπτως προσευχόμενος δεν τον εμπόδισε κανένας τόπος
έρημος αλλά ούτε και η σκληρή άσκηση με αποτέλεσμα να αγιάζεται και να δίνει τους
πνευματικούς του καρπούς στον πονεμένο άνθρωπο αλλά και στους συνασκητές του,
διακρινόταν για την ταπείνωση την πραότητα αλλά και την θαυματουργία, ήταν
ευκολοπλησίαστος, προέλεγε και τα μέλλοντα εκ θείας αποκαλύψεως οικοδομώντας έτσι
την Εκκλησία ¨…ο προφητεύων Εκκλησίαν οικοδομεί.¨ (Α΄Κορ. Ιδ΄, 4),. Ο Όσιος ήδη στην
ηλικία των εκατόν επτά χρόνων, εμφανισιακά ήτο μεγαλόσωμος, έχων κάποια ωραιότητα και
φυσικήν χάριν, με όλα τα μέλη του σώματός του υγιή χωρίς καμιά βλάβη ή φθορά των
χρόνων, ασθενήσας ολίγον παρέδωκε την αγίαν ψυχήν του στον ποθούμενον Κύριον.
Ο Όσιος Κυριακός με την αγίαν βιοτήν του κατόρθωσε να γίνει σκεύος εκλογής
πολλών χαρισμάτων του Παναγίου Πνεύματος κι έτσι με την Θεία Χάρη δίδαξε την αγάπη,
την υπακοή, την πραότητα, προς τον συνάνθρωπο με τα πολλά και ποικίλα θαυμαστά του
σημεία τα οποία γίνονται αντιληπτά και γνωστοποιούνται ώστε να καθοδηγεί το
χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας ¨…ίνα πάντες μανθάνωσι και πάντες παρακαλώνται¨
(Α΄Κορ. ιε΄,31).
¨Σκίλλης αμύνη Κυριακέ πικρία,
Γεύσιν γλυκείαν ή θανείν κατεκρίθης.
Σκιλλοβόρος δ ΄εννάτη μύσεν εικάδι Κυριακός¨.
«Ταις του σου Αγίου πρεσβείαις Χριστέ ο Θεός ελέησον ημά
Η Αγία κάρα του Οσίου Παρθενίου θα φιλοξενηθεί στο παρεκκλήσι από τη Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου έως την Κυριακή 2 Οκτωβρίου
” όμως, αυτό δεν ήταν φυγή. Ήταν κάτι αλλόκοτο, αλλοπαρμένο. Ήταν διωγμός, πραγματικός ξεριζωμός.”
Μια γυναίκα ευσεβής με βαθειά πίστη στον Τριαδικό Θεό, κυνηγημένη από τους Τούρκους, άφησε πίσω στο Τσεσμέ όλα τα υπάρχοντα της , μα έσωσε τους ” θησαυρούς” της. Τα δύο της παιδιά και τον Άγιο Κυριακό. Η γιαγιά Γιασεμή διάλεξε τον Καραβο για να ριζώσει , ανήμερα στην εορτή του Αγίου , μιας και της θύμιζε τον τόπο της. Ο Άγιος , προστάτης της οικογένειας Αράπη, από τότε μέχρι σήμερα είναι παρών, ” ζωντανός” , με τα θαύματα του να συγκινούν και τους πιο δύσπιστους. Είναι ένας Άγιος ” σιωπηλός” προστάτης και στήριγμα του τόπου τούτου, με τις ιστορίες των ντόπιων να σε ανατριχιάζουν και να σε ωθούν να αναφωνήσεις ” Ζει Κύριος ο Θεός ημών”
ΤΣΕΣΜΕ
Το Τσεσμέ ή (ο) Τσεσμές ή Κρήνη (τουρκικά: Çeşme, Τσέσμε), είναι
παραθαλάσσια πόλη και περιφέρεια στο δυτικό άκρο της Τουρκίας, στην επαρχία
Σμύρνης. Η πόλη το 2012 είχε 21.749 κατοίκους και η περιφέρεια 34.563. Βρίσκεται
στο ανατολικό άκρο της χερσονήσου της Ερυθραίας, 85 χιλιόμετρα δυτικά
της Σμύρνης, απέναντι από τη Χίο, από την οποία απέχει 9 ναυτικά μίλια.
Σε ένα κόλπο βορειοδυτικά του Τσεσμέ, στο σημερινό χωριό Ildırı, κατά τη
αρχαιότητα βρισκόταν η αρχαία ιωνική πόλη Ερυθρές και η περιοχή της σημερινής
πόλης λεγόταν Κύσος. Η πόλη στη σημερινή θέσης της άρχισε να αναπτύσσεται κατά
τους Βυζαντινούς χρόνους. Η πόλη έζησε τη χρυσή περίοδό της τον 14ο αιώνα, όταν
δόθηκε στους Γενοβέζους. Οι Γενοβέζοι κατασκεύασαν στην πόλη ένα φρούριο, το
οποίο στη συνέχεια ανακαινίστηκε από τους Οθωμανούς. Η πόλη κατελήφθη το 1508
από τον Βαγιαζήτ Β΄. Τον Ιούλιο του 1770, κατά τη διάρκεια των Ορλωφικών στην
πόλη δόθηκε η ναυμαχία του Τσεσμέ, η οποία έληξε με νίκη του ρωσικού ναυτικού. Η
πόλη ανέκαμψε ξανά τον 19ο αιώνα, με την άφιξη μεταναστών από την Πελοπόννησο
(γνωστοί ως «Μωραΐτες») και τα νησιά του Αιγαίου και πριν τη Μικρασιατική
Καταστροφή είχε 19.000 κατοίκους, από τους οποίους οι 17.000 ήταν Έλληνες. Η
πόλη άρχισε να αναπτύσσεται τουριστικά στο τέλος του 20ού αιώνα και σήμερα είναι
ένας από τους κύριους προορισμούς στην Τουρκική Ριβιέρα.
Η πόλη είναι σημαντικός τουριστικός προορισμός και θεωρείται ως ένας
από τους καλύτερους προορισμούς στο κόσμο για ιστιοσανίδα. Επίσης είναι σημαντικό
αγροτικό κέντρο, ιδίως καλλιέργειας καρπουζιών που έχουν αντικαταστήσει την
καλλιέργεια των αμπελιών. Επίσης έγιναν ανεπιτυχείς προσπάθειες
καλλιέργειας μαστιχόδεντρου. Αξιοθέατα της πόλης πέρα από το κάστρο είναι το
καραβάν σεράι του 18ου αιώνα, ο παραλιακός δρόμος, η μαρίνα και ο πρώην
χριστιανικός καθεδρικός του Αγίου Χαραλάμπου, ο οποίος σήμερα έχει μετατραπεί σε
εκθεσιακό κέντρο.
Ο ΔΙΩΓΜΟΣ
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός της αφίξεως των Ελλήνων προσφύγων
από το Τσεσμέ στον Κάραβο, όπου η δυστυχία, η αγωνία, η απόγνωση και ο πόνος
κυριαρχούσαν στις ψυχές τους εγκαταλείποντας – κυνηγημένοι από την Τουρκιά – την
πατρίδα τους, το σπίτι τους, και τις περιουσίες τους στο Τσεσμέ, αλλά και τον
περικαλλέστατο ορθόδοξο ναό του Αγίου Χαραλάμπους. Όμως ο Πανάγιος Τριαδικός
Θεός επεφύλαξε την ευλογία Του στους πονεμένους Μικρασιάτες. Η ημέρα που
πραγματοποιήθηκε ο ξεριζωμός δεν ήταν τυχαία, καθώς εόρταζε ένας μεγάλος όσιος
ασκητής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο Όσιος Κυριακός ο αναχωρητής, 29
Σεπτεμβρίου 1922. Αφού λοιπόν οι κατατρεγμένοι πλέον ορθόδοξοι χριστιανοί του
Τσεσμέ εκκλησιάζονται, λειτουργούνται για τελευταία φορά στον ιερό ναό του Αγίου
Χαραλάμπους τον οποίο και ευλαβούντο ιδιαιτέρως, εόρτασαν, μεταλαμβάνοντας των
Αχράντων Μυστήριων ως αποχαιρετιστήριο «Μυστικό Δείπνο». Η εγκατάλειψη και το
ταξίδι της προσφυγιάς είχε ήδη ξεκινήσει. Στο πονεμένο προσφυγικό ταξίδι ανάμεσα
στους παππούδες, γονείς, παιδιά κάθε ηλικίας, συμπορευόμενος και ο Άγιος Κυριακός.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

Μαθητές και μαθήτριες του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αλιβερίου θα παραβρίσκονται στην αναπαράσταση της Ιερής εικόνας του Οσίου Κυριακού και στην άφιξη ης Αγίας κάρας του Οσίου Παρθενίου στο λιμάνι του Καράβου και το σχολείο θα παραβρίσκεται στην πανηγυρική θεία λειτουργία στο παρεκκλήσι την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2022.
Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η