Στις 3 Δεκεμβρίου θέλοντας να βοηθήσουμε τους μαθητές μας να αναπτύξουν την ενσυναίσθησή τους οργανώσαμε και υλοποιήσαμε σχετικές δραστηριότητες, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα αναπηρίας.

Δώσαμε τη δυνατότητα  στα παιδιά της τάξης μας να μπούνε στη θέση κάποιου άλλου και να αντιμετωπίσουν πιθανές καθημερινές δυσκολίες.

Συγκεκριμένα, καλέσαμε τα παιδιά να συνεργαστούν, ώστε να είναι σε θέση να διανύσουν εύκολες και με εμπόδια σχηματισμένες διαδρομές, με κλειστά μάτια. Ο ένας παρίστανε τον άνθρωπο χωρίς όραση και ο άλλος υποδύονταν τον σκύλο βοηθό του ή σε άλλη περίπτωση το φίλο του όπου με συγκεκριμένες εντολές όριζε και την κατεύθυνση για να τον μετακινήσει με ασφάλεια.

Σειρά είχε το παιχνίδι της τυφλόμυγας. Εκεί συνειδητοποίησαν ότι οι άνθρωποι που δεν βλέπουν χρησιμοποιούν τις άλλες αισθήσεις τους για να είναι το ίδιο λειτουργικοί με εμάς. Μέσω της αφής, λοιπόν, προσπαθούσαν να μαντέψουν ποιος ‘κρύβεται’ κάθε φορά πίσω από το ύφασμα που τους ‘χώριζε’.

Λίγο αργότερα, προβληματίσαμε τα παιδιά λέγοντάς τους τη φράση:” Και αν δεν είχαμε χέρια θα μπορούσαμε να ζωγραφίσουμε;” Τα παιδιά έδωσαν πολύ εύστοχες απαντήσεις όπως: “…με τα πόδια” ή “…με το στόμα” ακόμα και με τον “ώμο” και για ακόμη μια φορά συνειδητοποιήσαμε πως “όλα τα προβλήματα έχουν μια λύση” αρκεί να προσπαθούμε γιατί τελικά όλα τα μπορούμε!

Στο τέλος, θέλοντας να ευαισθητοποιήσουμε και τον κόσμο των ενηλίκων επιλέξαμε να διαμορφώσουμε τη δική μας αφίσα και κάπως έτσι να αγκαλιάσουμε τη διαφορετικότητα των ανθρώπων γύρω μας!