Με αφορμή το παραμύθι ” Έλμερ”, του Ντέιβιντ Μακ Κι από εκδόσεις Πατάκη, το πολύχρωμο ελεφαντάκι που ήθελε να αλλάξει γιατί δεν έμοιαζε με τους υπόλοιπους ελέφαντες,

συζητήσαμε για την αποδοχή του εαυτού μας και την ομορφιά της διαφορετικότητας.

Έπειτα, παίξαμε παιχνίδια οπτικής αντίληψης

και επειδή μας άρεσαν πολύ, αποφασίσαμε να τα παίξουμε και ομαδικά. Φυσικά είχε μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας και στόχος ήταν, εκτός του να φτιάξουν σωστά έναν τεράστιο Έλμερ με τη σωστή σειρά χρωμάτων, όπως έδειχνε η εικόνα της κάθε ομάδας, κυρίως να βρουν τρόπο να συνεργαστούν για να το επιτύχουν.

(Δυσκόλεψε λίγο στην αρχή τα παιδιά, αλλά μετά βρήκαν τρόπο συνεργασίας.)

Στη συνέχεια ακολούθησαν αριθμητικά παιχνίδια. Κάθε παιδάκι έπρεπε να βάλει στην προβοσκίδα του ελέφαντα τόσους κρίκους όσους έδειχνε ο αριθμός που είχε στο σώμα του.

Αφού συμπληρώσαμε όλα τα ελεφαντάκια τα βάλαμε σε κάθετη σειρά για να αντιληφθούν οπτικά ότι κάθε φορά που ανεβαίνουμε αριθμό, μεγαλώνει και η προβοσκίδα.

Αναγνώριση αριθμητικών ψηφίων

Αντιστοίχιση αριθμητικών ψηφίων – ποσότητας

Απαρίθμηση

Μετά εμφανίσαμε τα χρώματα που κρύβει ο Έλμερ, χρησιμοποιώντας την τεχνική φυσήματος με καλαμάκι.

Ενώ για το τέλος, μεταφέραμε σε ανθρώπινη πλέον μορφή την ομορφιά της διαφορετικότητας, σχεδιάζοντας τα περιγράμματα του σώματος κάποιων παιδιών, τα οποία έβαψαν μονόχρωμα εκτός από μία φιγούρα που την έκαναν πολύχρωμη!!!!

Μίλα για μια χρωματιστή μουτζούρα που συναντά το σχέδιο ενός λευκού σπιτιού και του ζητά να παίξουν. Το σπίτι τη διώχνει γιατί είναι διαφορετική από οτιδήποτε έχει δει (έχει λαμπερό χρώμα και οι γραμμές της δεν είναι ισιες). Έπειτα συναντά το σχέδιο ενός ήλιου, που επίσης τη διώχνει και την κοροϊδεύει λέγοντας της ότι μοιάζει με σφουγγαρίστρα. Στο τέλος βέβαια το μετανιώνουν και αποφασίζουν να της δώσουν μια ευκαιρία, την οποία δε μετάνιωσαν ΚΑΘΟΛΟΥ!!!

Εννοείται ότι θέλησαν να κάνουν τις δικές τους μουτζούρες και βγήκαν υπέροχες!!!

Τα παιδιά αφού είδαν την κουκλοθεατρική παράσταση με τίτλο: ΑΧ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΓΑΤΑ

(Η ιστορία της Γάτας που ανικανοποίητη καθώς είναι παραπονιέται, γκρινιάζει κι αναζητά μια καλύτερη ταυτότητα είναι μια διαδρομή μέσα από στιχάκια που συντροφεύει τα παιδιά στη διαδικασία αποδοχής του εαυτού τους με πολύ διασκεδαστικό τρόπο), πήραν τις κούκλες, μπήκαν οι ίδιοι πίσω από το αυτοσχέδιο κουκλοθέατρο και έπαιξαν με το δικό τους τρόπο.

ΠΑΡΑΜΥΘΙ:

ΟΛΟΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΓΑΤΑ (Αυτή είναι µια γάτα.
Μια γάτα που περπατάει κάπου στον κόσµο µε τα µουστάκια, τ’ αυτιά και τα πατουσάκια της…

Ένα βιβλίο που οξύνει την παρατηρητικότητα, την περιέργεια και τη φαντασία καθώς µας παρασύρει σ΄ έναν κόσµο όπου η ίδια γάτα µπορεί να έχει πολλές διαφορετικές όψεις, ανάλογα µε το ποιος και από πού τη βλέπει.)Πως βλέπουν την ίδια γάτα τα δικά μας μάτια;

Ζωγραφική με λαδοπαστέλ( περίγραμμα) και νερομπογιές