Ποιος είμαι; Τι μου αρέσει; Τι αγαπώ; Όλη την εβδομάδα ασχοληθήκαμε με τη μοναδικότητα του καθενός μας.
Αφορμή στάθηκε το υπέροχο βιβλίο
“Το κουτί της Νέλλης”, της Ελισάβετ Αρκολάκη.Η Νέλλη είναι ένα κοριτσάκι που ξεκινάει το σχολείο. Η δασκάλα της τάξης, στα πλαίσια γνωριμίας των παιδιών, τους ζητά να φέρουν στην τάξη ένα κουτί που θα βάλουν μέσα κάτι που αγαπούν πάρα πολύ και θα το παρουσιάσουν στους συμμαθητές τους.
Το βρήκαμε εξαιρετική ιδέα και το κάναμε και εμείς!!!
Ζητήσαμε λοιπόν από τους γονείς να βρουν ένα κουτί (κουτί παπουτσιών, κουτί αποθήκευσης κ.α) και να αφήσουν τα παιδιά ελεύθερα να επιλέξουν αυτό που θέλουν να βάλουν μέσα. Αυτό που αγαπούν πολύ και θέλουν να το δείξουν στην τάξη και να μιλήσουν σχετικά.
Προκειμένου να αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερο νόημα η διαδικασία, εμπλέξαμε και τους γονείς. Τους παρακαλέσαμε να αφιερώσουν λίγο χρόνο και να διακοσμήσουν μαζί με τα παιδιά τους το κουτί. Έτσι, θα λάμβαναν το μήνυμα ότι κάτι που θεωρούν τα ίδια σημαντικό, είναι και για τους γονείς τους, για αυτό και το στολίζουν μαζί.
Η τάξη μας λοιπόν, γέμισε υπέροχα κουτιά, που τα παιδιά ανυπομονούσαν να παρουσιάσουν σε όλους μας.
Είδαμε παιχνίδια, φωτογραφίες, κουβερτούλες που είχαν από μωρά και πολλά άλλα που μας συγκίνησαν, ακούγοντας την ιστορία τους.
Στη συνέχεια, αφού μιλούσαμε για την μοναδικότητα του εαυτού μας, δε γινόταν να μη φτιάξουμε και τα μοναδικά πορτρέτα μας!!!
Το αποτέλεσμα μας ενθουσίασε!!!
Παίζοντας με το όνομα μου!!!Αφού παίξαμε αρκετά παιχνίδια γνωριμίας και μάθαμε τα ονόματα των συμμαθητών μας, ήρθε η ώρα να μάθουμε να αναγνωρίζουμε και να γράφουμε το δικό μας όνομα.Ξεκινήσαμε με τη σύνθεση του αρχικού μας γράμματος.Δώσαμε κομμάτια από χαρτόνι σε διάφορα μεγέθη και σχήματα και έπρεπε να επιλέξουν αυτά που χρειάζονται για να συνθέσουν το γράμμα τους.
Έπειτα, γίναμε ντετέκτιβ γραμμάτων!!!Δείξαμε στα παιδιά το χαρτί και τους ζητήσαμε να βρούν το γράμμα που αρχίζει το όνομα τους.Τα παιδιά κοίταξαν με απορία, και είπαν “πώς κυρία, αφού είναι μόνο μια κόκκινη μουτζούρα”.Είναι μια κόκκινη μουτζούρα, αλλά όχι για όποιον έχει το μαγικό φακό των ντετέκτιβ γραμμάτων!!!Και κάπως έτσι, αρχίσαμε την αναζήτηση.Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν.Στη συνέχεια παίξαμε ένα πολύ ωραίο παιχνίδι.Πάνω σε μια μεγάλη ομπρέλα κρεμάσαμε τα αρχικά γράμματα των παιδιών.Τους ζητήσαμε να σταθούν όρθια και κυκλικά γύρω από την κυρία, κρατώντας λίγη απόσταση για την αποφυγή ατυχήματος και λέγοντας το παρακάτω τραγουδάκι:Την ομπρέλα μου κρατώΚαι γυρνώ και τραγουδώΓράμματα έχω πολλάΑρχικά ονόματαΤο παιδί που θα ‘κουστείΤ’ αρχικό του αναζητείΚι αν το βρει κι αν το βρειΤο φοράει στη στιγμή!!!Καθώς τελείωνε το τραγούδι, το παιδί που άκουγε το όνομα του έπρεπε να έρθει να βρει το αρχικό του και να το φορέσει.
Μετά αποφασίσαμε να φτιάξουμε και να διακοσμήσουμε το σχολείο μας με το δέντρο των γραμμάτων μας!!! (να δουλέψουμε και τη λεπτή κινητικότητα).Και αφού κατακτήσαμε την αναγνώριση του πρώτου γράμματος μας, προχωρήσαμε σε ολόκληρο το όνομα μας.
Φέτος, φτιάξαμε ονοματοσκυλάκια!!!Έκοψαν τα γράμματα που έχει το όνομα τους και με τη βοήθεια της καρτέλας του ονόματος τους, προσπάθησαν να τα κολλήσουν στη σωστή σειρά.
Μετά τη σύνθεση του ονόματος, προσπαθήσαμε να βρούμε το μακρύτερο και κοντύτερο σκυλάκι (σύγκριση), μετρήσαμε τα γράμματα κάθε ονόματός (αρίθμηση) και ομαδοποιήσαμε τα σκυλάκια με κριτήριο τον αριθμό των γραμμάτων τους(ομαδοποίηση).Φυσικά φτιάξαμε και τις γραμματοσαλάτες μας. Στόχος ήταν να βρούν τα γράμματα μέσα στο φακελάκι ,να τα βάλουν στη σειρά και να σχηματίσουν το όνομα τους μέσα στο πιάτο που είχαν μπροστά τους!
