Βλέπω με τα μάτια μιας μαμάς!

Μια μέρα μαζεύτηκαν όλα τα πουλιά και συμφώνησαν να βάλουν τα παιδιά τους στο σχολείο να μάθουν γράμματα. Βρήκαν και δάσκαλο και τον διόρισαν. Άνοιξε το σχολείο κι πήγαν τα παιδιά τους και τα έγραψαν.
Ύστερα από λίγες μέρες, μερικά παιδιά πήγαν στο σχολείο και δεν ήξεραν το μάθημά τους. Ο δάσκαλος τα άφησε νηστικά το μεσημέρι. Μέσα στα παιδιά που έμειναν τιμωρία ήταν και το παιδί της κουκουβάγιας.
Η κουκουβάγια, άμα είδε πως τελείωσαν τα παιδιά το μεσημέρι και το μωρό της δεν ήρθε στη φωλιά της, πήρε λίγο ψωμί και πήγε στο σχολείο να του το δώσει.
Καθώς πήγαινε, την έφτασεν η πέρδικα. Έμεινε κι εκείνης το μωρό της νηστικό, κι πήγαινε να του δώσει λίγο ψωμί. Λέει η πέρδικα της κουκουβάγιας:
– Να χαρείς τα μάτια σου, γειτόνισσα· έχω πολλή δουλειά και σε παρακαλώ να πάρεις και του μωρού μου το φαΐ του.
– Το παίρνω γειτόνισσα, λέγει η κουκουβάγια, αλλά δεν ξέρω το μώρο σου ποιο είναι.
– Ω, λέει η πέρδικα, όσο γι’ αυτό, είναι πολύ εύκολο να το βρεις. Το μωρό μου είναι το πιο όμορφο μωρό του σχολείου!
Η κουκουβάγια πήγε στο σχολείο. Παρακάλεσε το δάσκαλο, κι αυτός δέχτηκε να δώσει το ψωμί του μωρού της. Ύστερα είπε του δασκάλου να την αφήσει να δει όλα τα παιδιά. Κοίταξε καλά καλά, δεν βρήκε το μωρό της πέρδικας. Γύρισε πίσω, πήγε και βρήκε την πέρδικα και της έδωσε το ψωμί της και της λέει:
– Τι να σου κάμω! Κοίταζα μιαν ώρα και δεν το βρήκα το μωρό σου, γιατί μες στο σχολείο δεν ήταν ομορφότερο μωρό από το δικό μου!

• Γιατί πιστεύετε παιδιά δεν μπόρεσε η κουκουβάγια να βρει το μωρό της πέρδικας;
• Δείτε τώρα το παρακάτω βίντεο και κουβεντιάστε με τους γονείς σας για αυτά που βλέπετε και αισθάνεστε.
• ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΑΓΑΠΗ