Πριν λίγες μέρες αποχαιρετήσαμε οριστικά για φέτος τα «βιβλία σε ρόδες», που για έναν ολόκληρο μήνα πρωταγωνίστησαν στην καθημερινότητα του σχολείου μας ποικιλοτρόπως, η ανάμνησή τους, ωστόσο, θα μείνει για αρκετό καιρό ακόμη μέσα μας, καθώς μοιραστήκαμε πολλές απ τις καθημερινές μας ρουτίνες μαζί τους και διδαχτήκαμε πολλά πράγματα.. ..πολλά σχετικά με το θέμα , που είχαμε επιλέξει ,δηλαδή, «τα δικαιώματά μας», αλλά και πολλά περισσότερα για την αξία των ίδιων των βιβλίων..
Ας τα πάρουμε ,όμως, απ την αρχή..,,,,, Θυμάστε;    Σας το είχαμε αναρτήσει……
….κάπου στις αρχές του Οκτώβρη ήρθε στο σχολείο μας η διάσημη πια βαλίτσα με τις ρόδες:

…..την οποία καλωσορίσαμε και καλοδεχτήκαμε από την πρώτη στιγμή…

…….Σε μια τσέπη είχε ένα γράμμα και η κυρία μας το διάβασε:

Τι να είχε άραγε μέσα; Με μεγάλη περιέργεια την ανοίξαμε:

ΩΩΩΩ !!! Ήταν γεμάτη βιβλία!

……. Μας άρεσε πολύ, και αποφασίσαμε να τη φιλοξενήσουμε και να στήσουμε μια γωνιά ανάγνωσης ειδικά για αυτήν:

……κάποιοι από μας ήρθαμε πρώτη φορά σε επαφή με τόσα βιβλία και μας άρεσε:

……..από εκείνη τη μέρα και για έναν ολόκληρο μήνα-όσο έμειναν δηλαδή τα βίβλία στο σχολείο μας – η καθημέρινοτητά μας άλλαξε, καθώς είτε θα δανειζόμασταν κάποιο απ τα βιβλία στο σπίτι για να διαβάσουμε με τους δικούς μας είτε θα μας διάβαζαν κάποιο απ’ αυτά οι δασκάλες μας: …….

……..είτε διάφοροι άνθρωποι από το κοντινό περιβάλλον του σχολείου και της τοπικής μας κοινωνίας, όπως :
ο κ. Γιώργος Μαυροειδάκος ο αντιδήμαρχός μας,

…..ο κ. Γιώργος Φάσσαρης που είναι ο διευθυντής του δημοτικού σχολείου, που θα πάμε του χρόνου,
…….. ο πατήρ- Θεοφάνης της ενορίας μας:

……και όλοι έγραψαν πολύ καλά λόγια για μας και για την εμπειρία τους αυτή:

…….Εκτός από την ανάγνωση τους όμως, και την πολλή συζήτηση στη “γωνιά των βιβλίων”, μάθαμε και να γράφουμε τ’ όνομά τους:

……μιλήσαμε για τα βιβλία γενικά και είπαμε ότι ξέραμε σχετικά:

……κάναμε αντιστοίχιση με τους τίτλους των βιβλίων:

…..συγκρίναμε τα μεγέθη τους και τα τοποθετήσαμε στη σωστή θέση:

…….φτιάξαμε τις δικές μας βαλίτσες βιβλίων:

..δραματοποιήσαμε τις ιστορίες τους:

…..και ζωγραφίσαμε και ότι μας έκανε εντύπωση, μας ενθουσίασε, μας συνεπήρε:

……. παρακολουθήσαμε και μία θεατρική παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής, επίσης γεμάτη βιβλία και «Χίλιες και μία.. σελίδες» βιβλίων:

…..που ενθουσίασε εμάς, και τις δασκάλες μας, και αφιερώσαμε και σ’ αυτήν μια ζωγραφιά:

…..ενώ ζωγραφίσαμε και τα ίδια τα δικαιώματα όλων των παιδιών της Γης, τώρα που τα καταλάβαμε και τα κουβεντιάσαμε ξανά και ξανά:

…..κάπως έτσι, κύλησε,λοιπόν, αυτός ο μήνας και ήρθε πια η στιγμή να αποχαιρετήσουμε τα βιβλία μας, αφού,παρουσιάσαμε στους φίλους μας ποιο μας άρεσε:

…..ψηφίσαμε ποιό βιβλίο απ όσα διαβάσαμε στο σχολείο, μας άρεσε περισσότερο:

και ,όπως βλέπετε, υπερίσχυσε το «5 λεπτά ηρεμία»
( Jill Murphy, Εκδόσεις: Ρώσση, 1989)

……όταν πέρασε ο μήνας, δεν θέλαμε ακόμη αλλά έπρεπε είπε η κυρία, όλοι μαζί τακτοποιήσαμε και πάλι τα βιβλία στη βαλίτσα τους, τη βαλίτσα με τις ρόδες…

……..και τα αποχαιρετήσαμε ,για φέτος τουλάχιστον……

-Τα βιβλία σε ρόδες μας άρεσαν πάρα πολύ……
Μα πιο πολύ μας έκανε εντύπωση αυτά που έλεγαν οι ιστορίες τους για τα δικαιώματα των παιδιών…. Και ακόμα πιο πολύ, των παιδιών εκείνων που αναγκάζονται να αφήσουν τη πατρίδα και τα σπίτια τους , και να πάνε σε άλλες χώρες μακριά….
-Τα βιβλία μπορεί να έφυγαν…. εμείς όμως συνεχίζουμε να ασχολούμαστε με τα παιδιά που έρχονται στην χώρα μας και είναι πρόσφυγες . Όταν θα είμαστε έτοιμοι θα σας δείξουμε τις δουλίτσες μας που τις ετοιμάζουμε με πολλή, πολλή αγάπη…..
-Τα βιβλία σε ρόδες μας άνοιξαν το δρόμο και μας οδήγησαν σε νέα μονοπάτια ….εκεί που είμαστε: όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι, σε ένα πολύχρωμο κόσμο……

—–πώς και τί;   ΑΑΑΑΑ!  θα  το μάθετε αργότερα/ πάντως είναι συναρπαστικό!!!!!!!!
Ευχαριστούμε
Τα παιδιά του 2ου Νηπιαγωγείου Ζεφυρίου

17η Νοεμβρίου 1974

………..σαν σήμερα πριν αρκετά χρόνια..

Όλα ξεκίνησαν με τη «Ντενεκεδούπολη»
-καλύτερη αφόρμηση δε θα μπορούσε να υπάρξει. Με χάρτινες κούκλες, που μιλούσαν , παρακολουθήσαμε με αμείωτο ενδιαφέρον ως το τέλος το κουκλοθέατρο,

….θυμώσαμε πολύ με το Λαδένιο, που ήθελε να κάνει τα ντενεκεδάκια ό,τι ήθελε και τα ανάγκαζε να τον υπηρετούν με το ζόρι…και συμφωνήσαμε απόλυτα με τη Μηλίτσα ότι θα πρεπε να τον «λιώσει και να τον κάνει πιτα», φωνάζοντας όλοι μαζι «πίτα,πίτα!»

Μάθαμε και ακούσαμε τραγούδια λυπημένα, αλλά και πιο χαρούμενα και δείξαμε μεγάλη προτίμηση να τραγουδάμε και να ακούμε για κάποια «παιδιά» που «ζωγραφίζουν στον τοίχο» και σκεφτήκαμε να τα μιμηθούμε κιόλας:

………με αναπάντεχα καλό αποτέλεσμα :

………..μπράβο παιδιά!

Με αφορμή την ανάγνωση του παραμυθιού «Η τσεπούλα και ο κουμπαράκος” (εκδόσεις Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο),μιλήσαμε στα παιδιά και την έννοια της αποταμίευσης και αναφερθήκαμε σε πολλές σχετικές λέξεις( χαρτονομίσματα,κέρματα, οικονομία,κλπ), αλλά και σε σχετικές παροιμίες (“φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι”, “μάζευε κι ας ειν’ και ρώγες”). Επιπλέον, είπαμε να επωφεληθούμε της ευκαιρίας και να φτιάξουμε και έναν κουμπαρά, για να μαζεύουμε και μεις τον όβολό μας, όπως ο Γιαννάκης ,ο ήρωας της ιστορίας μας..και ιδού:

« Έρχεται φθινόπωρο φώναξε τ αγέρι,
χελιδόνια φύγετε στου νοτιά τα μέρη…»
                                                                        Β.Χαρωνίτης
Φθινοπωρινός καιρός, φθινοπωρινή βδομάδα , Φθινόπωρο και στο σχολειό μας!

Ξεκινήσαμε με τον καιρό, είδαμε τα φθινοπωρινά φύλλα και τα χρώματά τους:

τα μετρήσαμε ένα προς ένα:

τα ξεχωρίσαμε με το χρώμα:

και παίξαμε «μουσικά φύλλα»:

…. Συνεχίσαμε στην αυλή ψάχνοντας και μαζεύοντας φύλλα:

…….. Μαζέψαμε αρκετά έως ..πολλά:

και τα χωρίσαμε σε μεγάλα και μικρά:

….τα πήραμε και στην τάξη και τα ξεχωρίσαμε και σε χρώματα:

Σκεφτήκαμε να τα αξιοποιήσουμε και φτιάξαμε σουπλά, που στολίσαμε με τα μικρά μας τα χεράκια:

και φάγαμε εκεί το πρωινό μας:

…..ενώ αξιοποιήσαμε και τα «μουσικά φύλλα»:

και κάναμε και μια πρώτη απόπειρα εγγραματισμού αναγνωρίζοντας λέξεις και αντιστοιχώντας τις:

Την τιμητική τους, όμως είχαν και τα φθινοπωρινά φρούτα,που περιεργαστήκαμε και αναγνωρίσαμε:

…..τα κόψαμε και είδαμε ολόκληρα και μισά:

αλλά και δοκιμάσαμε και μαντέψαμε ποιο φρούτο έχει τέτοια γεύση:

Φτιάξαμε και φρουτοσαλάτα:

απ την οποία δεν έμεινε ούτε.. σπόρος ροδιού!

Με τα αχλαδάκια μας παίξαμε κουκλοθέατρο και οξύναμε τη φαντασία μας φτιάχνοντας «αχλαδοιστορίες»:

……Βγήκαμε στην αυλή και παίξαμε σκυταλοδρομίες ……

ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα» είπαμε να φτιάξουμε και ένα μήλο:

…… δουλέψαμε σκληρά και το αποτέλεσμα μας αντάμειψε…

…και επισφράγισε μια ευχάριστα κοπιαστική φθινοπωρινή εβδομάδα!