Σήμερα Μ.Πέμπτη, η μέρα της σύλληψης ,της δίκης και της καταδίκης του Χριστού!
Ο λαός φαντάζεται το Χριστό να τον κυνηγούν αδιάκοπα να τον πιάσουν.Λέει πως κάποια ώρα βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση.Όπου και να πήγαινε τον ακολουθούσαν καταπόδι! Σταμάτησε να ξεκουραστεί κάτω απο μια ελιά και ακούμπησε το κεφάλι του στον κορμό της για να κοιμηθεί. Απο τη λύπη του για τον άδικο διωγμό του δάκρυα κύλησαν απ’ τα μάτια του και πότισαν το δέντρο. Όταν πλησίαζαν οι διώκτες του ,η ελιά κατάλαβε τον κίνδυνο και έγειρε τα κλαδιά της και τον σκέπασε! Ο Χριστός την ευλόγησε .Το ίδιο έγινε και με τη μυρτιά! Δεν έγινε το ίδιο με όλα τα δέντρα! Όταν μαθεύτηκε πως θα σταυρώσουν το Χριστό ,τα δέντρα έκαναν συμβούλιο και αποφάσισαν κανένα να μη δώσει ξύλα για να φτιάξουν το σταυρό. Ο ποιητής Γ.Δροσίνης αναπλάθοντας την παράδοση λέει:
Σ’ όποιο δεντρί κι αν άπλωναν εράγιζαν οι κλώνοι,
σχίζονταν ,εσπούσαν,δω και κει σκορπούσαν.
Μα για του πλάστη το σταυρό σκύβει και δίνει μόνη
τα δικά της τα κλαριά προδότρα η λοιδοριά! (ή αλλιώς χρυσόξυλο)