Η εκπαιδευτικός, έχοντας ένα παιχνίδι στο σπίτι της το οποίο αλληλεπιδρά με όποιον παίζει μαζί του εκφράζοντας διάφορα συναισθήματα, αποφάσισε να το φέρει στην τάξη προκειμένου να δοθεί η ευκαιρία να μιλήσουμε όλοι για τα συναισθήματα μας και να τα παρατηρήσουμε.

Το κουκλάκι που ονομάζεται Γκίσμο, έδειχνε συνέχεια θυμωμένο. Η εκπαιδευτικός ήταν σίγουρη ότι τα νήπια θα του έδειχναν πως να βρει μέσα του και άλλα συναισθήματα. Προτού να μπει ο Γκίσμο στον κύκλο μας, παρακολουθήσαμε στον διαδραστικό πίνακα πρόσωπα με διάφορες εκφράσεις και αναγνωρίσαμε τα συναισθήματά τους. Μιλήσαμε γι’ αυτά και δώσαμε παραδείγματα.

Στη συνέχεια ένα παιδί με την προτροπή της εκπαιδευτικού έβγαλε το παιχνίδι από την τσάντα της. Ο Γκίσμο κάθισε στον κύκλο μας και τα παιδιά τον χαιρέτησαν. Θέλησαν να τον πάρουν αγκαλιά. Του μίλησαν όμορφα. Του έδωσαν φαγητό. Ο Γκίσμο άλλαξε διάθεση. Άρχισε να ακούγεται πιο χαρούμενος. Στα μάτια του άλλαξαν οι εικόνες, οι ήχοι και οι εκφράσεις. Έλεγε διαφορετικές λέξεις απ’ ότι όταν ήταν θυμωμένος. Τα παιδιά δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως πριν ήταν θυμωμένος. Χάρηκαν που βοήθησαν τον Γκίσμο να νιώσει χαρά και ενθουσιασμό. Έτσι, ζήτησαν να μείνει στην τάξη άλλη μια ημέρα.

Θέλησαν να κάνουν μια ζωγραφιά με τον Γκίσμο. Γενικά χάρηκαν που μπόρεσαν να τον βοηθήσουν να βρει τη χαρά και έγιναν φίλοι μαζί του, ενώ μπόρεσαν να του παρουσιάσουν από ένα σημαντικό συναίσθημα.